Verholen genot.

Biefstuk, patat en een ongemakkelijke stilte.

Een eerste date was volgens mij voor niemand makkelijk. De allereerste dingen die je tegen elkaar zegt, bepalen vaak al hoe het hele gesprek gaat verlopen. Voor mij was het gewoon altijd erg ongemakkelijk: wat moest ik zeggen en hoe zou ik op hem overkomen? Zou Richard ook zenuwachtig zijn, of was hij daar te stoer voor? Zo zag hij er voor mij wel uit. Groot, breed... Stoer. Op zo iemand wilde je natuurlijk indruk maken, want met zo iemand wilde je gezien worden. Tot dusver kon ik nog geen afknappers vinden, maar wie weet kwam dat nog wel. Natuurlijk hoopte ik van niet, maar mijn liefdesleven was niet zo spectaculair dat ik wist wat ik met zoiets als dit aan moest. Oké Scarlett, jij kunt dit. Adem in, adem uit. 

Ik voelde gewoon dat ik bekeken werd: de ogen van Richard prikte op mijn lichaam. Wist ook hij niet wat te zeggen? Moest ik anders gewoon wat zeggen? Daar ging ik hoor... Met een zwak glimlachje keek ik hem aan, die prachtige bruine ogen hadden me gelijk in hun greep. 'Dus eh... Richard... Heb jij al een idee wat je gaat eten?' De variatie op de menukaart was niet immens groot en ik had mijn ogen al gezet op de biefstuk die op de kaart stond. Lekker rood gebakken met frietjes, salade en mayonaise. Waarom zou je extreem gezond doen als je toch alleen maar uit eten was? Daarbij... De salade was toch al gezond?
Het leek wel alsof Richard uit gedachten getrokken werd, alsof hij er helemaal niet bij was. Niet bij mij in ieder geval. Nou, dat begon al lekker. Was ik zo saai? Ik moest mijn best doen om niet te wanhopig te lijken of klinken, maar gelukkig verscheen er al snel een glimlach op het gezicht van Richard en dat zorgde voor een hoop ontspanning bij mij. 'Ik denk dat ik voor de biefstuk ga of voor het varkenshaasje. Jij?' Vragend keek de mooiste man op aarde (ik overdrijf graag, ja) mij aan en ik wist even niet meer wat ik moest zeggen. Zijn pracht nam me continu helemaal in zich op... Wat naar! Zou hij het eigenlijk niet raar vinden als ik, als meisje, ineens biefstuk met friet zou gaan eten? Misschien verwachtte hij wel dat ik gewoon een salade nam met zalm of iets in die geest. Nee, niet denken dat het een stereotype jongen is, Scarlett!

'Ik ga in ieder geval voor de biefstuk! Met eh... Patat en salade.' Ik las het letterlijk van de kaart op, waarna ik hem weer even aankeek. 'En als drinken neem ik een rode wijn.' Voegde ik er nog bij terwijl ik de kaart neerlegde. Een voorafje ging hem niet worden op zo'n eerste date. Het oogde nu allemaal zo ongemakkelijk dat ik niet wist of ik het wel langer dan twee uur vol ging houden. Wat was ik toch een heerlijke pessimist!

De stilte hield aan tot het moment dat we ons drinken kregen. Vrij snel nam ik een grote slok van de heerlijke wijn en zette het glas neer. Misschien dat ik wat zou kunnen ontspannen met een beetje alcohol in me. Dat werkte vaak toch wel? Als dat maar niet de verkeerde kant op zou gaan... Wijn kon soms nogal eens heel verkeerd vallen, zeker bij mij.