FanGirl Mode

Chapter 17

(Rain's POV) 

Nasan na ba ako ? Bakit puro puti ang nakikita ko ? Ang saket ng ulo ko. Anong bang nangyare saken ? 

"Nasan ako?" pagtatanong ko sa dalawang magulang na nasa harap ko. 

"Nasa hospital ka iha. Nakita ka namen na nabunggo kaya kelangan ka namen idala sa hospital. Yung nakabunggo sa'yo. Di namen kilala. Tumakbo na yung sasakyan e. Kaya nagmadali na din kaming idala ka dito sa hospital." sabi nung babae.

Ano bang pangalan ko? San ako galing?

Teka wala akong maalala. Ano bang nangyare? Bakit di ko matandaan pangalan ko pati yung buhay ko. 

"Ano po ba pangalan ko po? " sambit ko saknila. Di ko kase talaga matandaan pangalan ko. 

"Hala totoo nga. May amnesia nga siya" sambit nung lalake sa babae. 

"Hi ako nga pala si Tita Gie mo. May amnesia ka ngayon.Kaya wala kang maalala. Pero babalik din yan. Kaso din namen alam pangalan mo. Kaya papangalanan ka muna namen. Ikaw muna si Mika. Pansamantala sa bahay ka muna namen tumira. Habang hinahanap naten magulang mo." sambit nila saken. Nag nod nalang ako.

"Ma eto na po yung soup na pinapabili niyo po sa aken." sambit nung babae na kakapasok lang dito sa room ko. Sino kaya sya? Ang tangkad niya na mahaba ang buhok tapos maganda siya. 

"Ay Mika, eto nga pala si Ces. Ang pangalawang anak ko. Ces, Si mika yung nasagasaan na nakita namen ng dad mo. Bukas na bukas yung flight naten papuntang Pilipinas. Sasama ka namen Mika. Payag ka ba." 

"Uhhm Opo. Hi Ces." ngumiti ako saknya tapos ngumiti rin siya at nagsalita "Hi, Mika. Welcome to the family. Pagkalabas mo dito. Papakilala kita sa kuya ko. ^_^" sambit niya. May kuya papala siya. 

**************

"Andito na tayo sa PILIPINAS!!!!" malakas na sigaw ni Ces. Ang hyper niya talaga. Feeling ko kapatid ko siya. Ang gaan ng loob ko sknya e. Andito na kame sa may labas ng airport. 

"Uhm Tita Gie. Bakit yung anak niyo nasa Pilipinas ? Pero kayo nasa Paris?" kuryus kong tanong. 

"Kasi naman si kuya ang sungit at ang boring daw dito sa Paris pero if I know, mag-aaral lang yun dun. Yun nga ang boring e." sabat ni Ces

"CES! Wag kang sumabat. Hahaha! Kulit mong bata ka ah" sambit ni tita Gie. Hahaha. Parang barkada lang. 

"WAAAHHH! MA Wag mo ako habulin." naghahabulan sila. Ang kyuut lang. HAhahaha

"HAHAAHAHAHAH!" 

"HAHAHAHAH!" 

malakas natawanan nameng lahat

"O sha. Tara na. Mamaya na yan sa bahay. Mukhang jetlag pa nateng lahat. Pahinga muna tayo." sambit nung dad nila. Di ko kilala e. XD 

"Maaa! Kamusta na kaya si Kuya? Baka pagdating naten dun. Nag-aaral pa ren siya?" sambit ni Ces kay Tita Gie. 

"Naman! Anak kaya nga naging Valedictorian yang kuya mo nung highschool e." sambit ni Tita Gie.

Siguro sobrang talino nung kuya ni Ces? Valedictorian daw e. 

Hayyy. Ano kaya yung buhay ko date? Siguro kung walang magliligtas saken o magsusugod saken sa hospital patay na siguro ako ngayon.

(Niall's POV) 

Ilang araw na namen siyang di nakikita. Iniwan niya ba ulet ako? Masyado bang masaket yung mga nasabe ko. Mas masaket pa nga yung ginawa niya saken e.  

(Rain's POV) 

Andito na kame sa may tapat ng bahay nila. Bakit parang kinakabahan ako ? Nvm

"Mga anak andito na tayo. Baba na tayo." sambit ni tita Gie. 

Pagkababa namen. Ang tahimik nang bahay nila.

Tapos pagkapasok namen ang linis ng bahay. As in kitang kita yung sarili mo sa floor. 

"Asan si kuya ma?" sambit ni Ces

"Baka nasa library?" sambit ni tita Gie. WOW ^o^ May library pala sila. Ang laki nga pala ng bahay nila. Ngayon ko lang napansin. 

***************** 

A/N: next chapter =.=