○ Bölüm 9 ○

51 34 4
                                    


Oda da ki kıpırdanmalarla gözlerimi yavaşça açtım.

Yatak bahçede ki papatyalarla doluydu.

Iki kişinin kikirdemesini duydum

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

Iki kişinin kikirdemesini duydum.

"Günaydııııınn!" adlı bağırış ile gözlerim daha çok açıldı.

Gülümseyerek doğruldum yatakta. Pelin ve Onur karşımda kocaman bir gülümseme ile duruyorlardı.

"Size de günaydıııın!" diyerek yavaşça açtım kollarımı.

İkisini birden sıkıca sarıldı.

Sonuna kadar açık olan kapıdan Koray'ı gördüm.

Ruhsuz bir suratla bize bir süre baktı. Ardından yeniden yürümeye devam etti.

"Sanırım bugün günlerden seans günü" geri çekilip biraz daha yüzlerinde ki mutluluğu izledim.

Aynı anda kafalarını salladılar.

Saçıma takılan papatyaları ve yataktakileri kucağıma topladım.

"Bunlar çok güzel. Teşekkür ederim."

Böyle rezil bir geceyi ancak bu kadar güzel bir sabah aydınlatabilirdi.

"Şimdi siz aşağıya inip resim saatine katılabilirsiniz. Ben seansı yapacağım zaman sizi bulurum."

"Ya bulamazsan?" Pelin'den gelen soruyla gülümsedim.

"Bulurum. Hadi gidin rahat olun." Ben Koray'ı bulmuş insanım. Diye geçirdim içimden. Sizi mi bulamıycam..

El ele çıktıkları odadan bende bir kucak dolusu papatya ile çıktım.

Koray bu defa da odasına doğru ilerliyordu. Yanımdan geçene kadar gözlerini benden ayırmadı. Şahsen bende ona bakmadan duramıyordum.

Yanımdan geçerken sıktığı parfüm burnuma geldi. Bunu ilk defa hissediyordum.
Öyle ki arkamı dönüp gidişini izledim.

Geniş omuzlarıyla oldukça dikkat çekici bir ruh hastası

Abimin odasına her ne kadar girmek istemesemde aldığım dosyaları geri onun odasına bırakmıştım.

Kapıyı tıklayıp içeri girdiğim de Abim ve Nazlı karşılıklı konuşuyorlardı.

Kucağımda tuttuğum papatyaları bana ait olan komidinin çekmecesine bıraktım.

"Ne oldu?" Abimin sesiyle ona döndüm. Cins bakışının altında 'Çık git burdan' yatıyordu.

"Dosyalarımı almaya geldim." Aynı suratsızlıkla elime aldığım dosyalarla odadan çıkmadan abim seslendi. "Dur Aylin"

Geri dönüp ona baktım.

"Buraya gel unuttuğun bir şey var." Eliyle koltuğu işaret etti.

Ne oldu anlamında salladım kafamı. Yanına ilerledim ama oturmadım.

YARIM AKLIMTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang