The Mirror

Η σοφίτα

Ο Τζακ ανέβηκε τρέχοντας τις σκάλες ακούγοντας την τσιριδα της Μελανι.
Τη βρήκε κολλημένη στην πόρτα σαν να προσπαθεί να ακούσει κάτι.

"Τι εγινε.....τι φωνάζεις?"

"Άκουσα...κα...κάτι .....να κινηται εκεί μέσα .....ένα θόρυβο....".

"Μπουουου!!!!! Λες να έχει φαντάσματα η ....το φάντασμα της γιαγιαααας".

"Εισαι γελοίος Τζακ. Γε-λοι-ος",του φώναξε ρίχνοντας του απανωτές μπουνιές στη πλάτη.

"Ηρέμησε ρε sis, το πιο πιθανό είναι να έχει το σπίτι ποντίκια. Τόσο καιρό ακατοίκητο".

"Ποντίκια......ναι...σίγουρα ήταν ποντίκια",είπε ή Μελανι μόνο για να καθησυχάσει τον εαυτό της.
Μέσα της όμως ήξερε πώς αυτό που άκουσε ήταν βήματα....βήματα που δεν κάνουν τα .....ποντίκια.

"Τι έγινε θα μπούμε ή θα φύγουμε?".

Ή Μελανι άρπαξε τα κλειδιά και πέρασε μπροστά του σπρώχνοντάς τον με το γοφό της.
Έψαξε το κλειδί και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να το βρει μίας και ξεχώριζε απ τα υπόλοιπα . Ήταν ενα παλιό μαύρο κλειδί με περίτεχνο σχέδιο.
Ή πόρτα ετριξε στο άνοιγμα της,σαν να είχε καιρό να την ανοίξει κάποιος. Ή Μελανι έβαλε πρώτα το κεφάλι της και έριξε μία πρωτη μάτια.
Το φυσικό φως του ήλιου που έμπαινε απ τα μεγάλα παράθυρα της σοφίτας,φώτιζε  καθε γωνιά της.
Έσπρωξε περισσότερο την πόρτα να ανοίξει και έκανε ένα πρώτο βήμα μέσα.
Κούτες διάσπαρτες ,άλλες κλειστές άλλες μισανοιχτες,κάποια παλιά έπιπλα,ενα μπαούλο, φωτογραφίες ασπρόμαυρες πάνω σ'ενα σκονισμένο έπιπλο,ενα σιδερένιο κρεβάτι και κατι....σκεπασμένο με ένα σεντόνι.

Τράβηξε το σεντόνι και ένας ολοσωμος παλιός καθρέφτης με το γυαλί θολό σε κάποια σημεία,φανερώθηκε.
Κοίταξε την αντανάκλαση της μέσα σε αυτόν,αυθόρμητα τράβηξε την φωτογραφική μηχανή της και άρχισε να τραβάει τα πάντα .
Τον είδωλο της στον καθρέφτη.
Ένιωθε μία έντονη έλξη για ότι βρισκόταν εκεί μέσα.

"Πω ρε Μελ,παμε τώρα πείνασα".

"Ναι... πάμε",έκλεισε την πόρτα πίσω της και την κλείδωσε.

Κατεβηκαν κάτω πήραν τα μπουφάν τους και αφού κλείδωσαν βγήκαν στο δρόμο για την επιστροφή.

"Τι λες να νοικιασουμε κάπου στο κέντρο?"

"Θα έλεγα να μείνουμε σπίτι εσύ τι λες?".

"Μπα......Αστο ρε Μελ, είναι μακριά,αλλη φορά. Ασε που μου προκάλεσε ανατριχιλα για ένα περίεργο λόγο".