Damn You :: Malik

Damn You | Episode 10

Aynaya baktığımda incinmiş bir kadın görüyorum.

Onun hemen arkasındaysa eseriyle gurur duyuyormuşçasına küstahlıkla bakan bir adam.

Sen inanmıyorsun ama ben çok seviyorum adam.

O güzel ela gözlerin bana nefret eder gibi baktığında dahi sevmeye devam ediyorum.

Aklıma seni ilk gördüğüm zaman geliyor.

Tıpkı o zamanda o kadına aynı şimdi olduğu gibi aşkla bakıyorsun.

Ben öncelerde seni sadece uzaktan izlerdim Zayn ama şimdilerde o acıya ortak oluyorum.

Ben senin geçtiğin yolda ayak izlerini takip ederken bir boşluğa sürüklendiğimi fark edemiyorum.

Şimdi o boşlukta seninle birlikteyim.

Hep istediğim gibi seninleyim.

Soluduğun nefes sesini duymak bile iyi geliyor bana.

Ama sen nefes aldıkça ben yok oluyorum.

Seni kurtarmak istiyorum Zayn.

O boşlukta acı çekmeye devam etmek yerine elini tutup seni çekip kurtarmak istiyorum.

Ama sen her seferinde elimi itiyorsun.

Aslında sen beni sevmeyi değil de, nefret etmeyi seviyorsun.

Oysa ben senin bana hissedeceğin her his için şanslı buluyorum kendimi.

Biz o karanlık boşluğun dibindeyiz Zayn.

Ama ben, o karanlığın içinde dahi senin gözlerinin o kadına sevgiyle baktığını görebiliyorum.

Sevmek güzel şey değil mi?

Ve onun cephesinden düşünüyorum, sevilmekte çok güzel olmalı.

Sadece tahmin edebiliyorum çünkü ben hiç sevilmiyorum.

Boğuluyorum Zayn.

Sana bu satırları yazarken, bu defteri bulduğunda yırtıp atacağını hissederek boğuluyorum. .

Ama kalbim bunu bilmesine rağmen senin isminle atıyor.

Aslında ben, sen onu severken sana aşık olduğum için cezamı çekiyorum.

Çünkü kalbim, başka bir kalbi seven kalbe aşık olmanın yanlış olduğunu anlıyor.

Kalbimi sarmalayan acı hiç geçmeyecek gibi Zayn.

Giderek kayboluyor görüntüm.

Ben yok oluyorum adam. Senin o kadına olan aşkın beni yok ediyor, göremiyorsun.

**

Final düşünüyorum erken biliyorum ama vaktim olmayacak artık.♡