Psycho

>>Hoofdstuk 4<<

Ik breng Jake naar 1 van de kamers en doe de deur op slot. Hij blijft rustig zitten en doet niets. Het is een beetje een vreemd jochie, maar ja ik ben ook niet normaal. Ik loop weer terug naar Amy. Ze ligt nog steeds heel rustig op de stoel en doet niets. Ik pak mijn spuit en prik hem in haar arm. Ze begint te gillen. Ik spuit allee in haar. Paar minuten laten verdwijnt de emotie van haar gezicht. En ze valt flauw. Ik pak de jurk, schoenen en make-up. Met veel moeite krijg ik de jurk aan. Ik maak haar helemaal op. Ze word wakker. Ik knip nog net een stukje van haar haar af. Voor mijn 'Verzameling'. Ik til haar op zet haar voor de spiegel. Het duurt even maar dan begint ze te huilen.

~Amy P.O.V
Ik kijk naar mezelf. Dit ben ik niet. Wat heeft ze met mij gedaan?! Ik lijk net een Barbie. Het is vreselijk! Ik wil naar huis! Ik mis alles zo, er moet toch een manier zijn op Charlotte tegen te houden? "C-Charlotte?" Vraag ik huilend. "Waarom doe je dit? Ik bedoel ik denk niet dat je zo geboren bent." Zeg ik. "Dat gaat je niets aan." Zegt ze. "Het is niet erg. Iedereen heeft wel problemen. Ik ook, jij ook. Alleen je doet andere mensen pijn met die van jou." Ze keek me boos aan. Ik deed een paar stappen naar achter. Dan begint ze te huilen. WoW. Charlotte? Die huilt?! WTF is er net gebeurd?! "Ik uhm sorry." Zeg ik en trek haar in een knuffel. Ze is best aardig.

~Charlotte P.O.V
Wat de fuck heeft ze met mij gedaan? Ik knuffel haar. Het voelt goed, na al die jaren om weer iemand te hebben. "Sorry, wat ik met je gedaan heb." Zeg ik voorzichtig. Ze kijkt verbaasd. "Het geeft niet. Echt niet!" Ze loopt weer een stukje naar achter. "Het voelt goed. Mensen vermoorden." Zeg ik. "M-maar het kan niet. Als ze je vinden moet je naar een gesticht." Zegt Amy. "Ik weet het." Ik ga zitten. Amy komt naast me zitten. "Ik wil je wel helpen." Zegt ze aardig. "Nee, niemand kan mij helpen. Ik ben een monster!" Ik begin nog harder te huilen. "Je bent geen monster Char! Echt niet." Ze krijgt ook tranen in haar ogen. Even later begint ze te lachen. Zo maar opeens. Maar ik schiet ook keihard in de lach. Nog nooit heb ik zo'n band met iemand gehad. En het voelt nog beter dan moord. Alleen ik weet niet wat het is! Of het kwaad kan. Of dat je er blij van word. Ik weet het niet.
~
Ik heb met Amy samen nog wat gedronken. Het was super gezellig. Ik herken mezelf niet meer. Ik heb haar normale kleren gegeven. En heb haar beloofd deze week niemand te vermoorden. En ik heb haar verteld over Jake. Ze dacht dat hij 'verliefd' op mij is. Maar dat hoop ik niet voor hem want ik draai zijn kop om!:) "Ga naar Jake toe Char. Kom op! Je kunt het!!" Zegt ze lachend. "Oké oké." Ik sta op en loop naar de kamer waar ik Jake ingedropt heb. "Hoi." Zegt hij. "Hoi." Er viel een pijnlijke stilte. "Ik heb je niet meer nodig als hulp. Ik kan het wel alleen." Zeg ik. "Oké." Geeft hij als antwoord. Meer niet? Ging die niet meer zeggen? Hij deed zijn ogen dicht en kwam met zijn gezicht naar die van mij. HELP! Wat doet hij?! AAAHH! Wat moet ik nu doen?!!! Ik liet het gaan. Zijn lippen raakt de mijne. Ik sluit mijn ogen. Wat heb ik toch? Ik ben een monster! Ik verdien dit niet! Ik trek mijn lippen weg en ren naar beneden. Ik barst in huilen uit. "Charlotte? Gaat het wel?!" Vraagt Amy bezorgd.

"Nee! Het gaat niet! Ik ben een monster! Ik verdien dit niet Amy!" Ik moet oppassen nu. Ik weet van mezelf als ik blij, boos of verdrietig ben dat ik gevaarlijk kan zijn. Dit keer kon ik mezelf niet meer beheersen. "Amy ik word gek! Ik wil weg hier! Helemaal weg! Het enige wat ik kan is mensen vermoorden! VERDER KAN IK NIETS! Ik ben hopeloos. En ik voel me goed als mensen dood gaan. Ik doe met mijn pijn andere pijn! AMY! IK WIL IEMAND VERMOORDEN!" Ik gooi alles wat ik zie op de grond. En pak een mes. Ik loop op Amy af. "Charlotte, beheers jezelf!" Zegt ze bang. Ik doe mijn best! Ik kan niet stoppen! Ik ben bang! Ik steek haar. Een traan loopt over mijn wang. Wat heb ik gedaan?! Ik kan nog steeds niet stoppen! Ik ren naar buiten en begin om mij heen te schieten. Ik zie mensen neer vallen. KAN IEMAND MIJ HELPEN?!! Ik wil hier weg! Ik weet niet wie ik ben! Ik ben bang, en verberg mijn pijn door mensen te vermoorden. Het is beter als ik weg ben. Ik beheers mezelf. En wil me steken. Alles zou over kunnen zijn. "Charlotte! Stop! Ik hou van je!" Zegt Jake. Ik stop meteen. Die woorden, ik hou van je. Niemand heeft dat ooit tegen mij gezegd. NIEMAND! Ik gooi het mes weg. Jake trekt me in een knuffel. Ik zie Amy huilend op de grond liggen. Wat heb ik gedaan?!
~
Ik heb alles opgeruimd en alles aan Amy uitgelegd. Jake en ik hebben gezoend. Ik weet niet meer wie ik ben. Ik kan mezelf niet zijn. Niemand die mij leuk vind. Amy en Jake zijn zo bijzonder. Nog nooit heb ik zo van iemand gehouden. Ik hou ook van mijn vader, maar waar hij is? Weer ik niet. Hij is weg. En is vast teleurgesteld is mij. Ik ben een niets nut. Ik wil mijn verdriet kwijt, maar moorden kan ik nu even niet. Ik ben bang voor mezelf. Hoe vaak moet ik het nog zeggen? IK BEN EEN MONSTER!

Kort hoofdstukje:)
Is Charlotte echt aan het veranderen? Ik het Amy en Jake gelukt? Of speelt Charlotte een spelletje met hun? Je weet het nooit met Char. Wat denken jullie????

They say I 'm crazy.
But I'm not !
I like to play, with people .
I'm just myself.
And anyone who takes what can be done.
X C

Groetjesss Juul (Julia)❤️

Cover gemaakt door Carlijntjuuh-XX