Psycho

>>Hoofdstuk 14<<

- Charlotte P.O.V
Verstond ik het nou goed?! Haar plek innemen? Is die gast helemaal gek geworden! "Ik weet niet wat voor leuke dingen jij allemaal in je hoofd heb, maar ik ben hier zo snel mogelijk weg." Ik kijk hem serieus en boos tegelijk aan. "Charlotte toch. Het was een grapje. Ga snel terug! Let even op je telefoon. Ik app je nog wel." Hij gaf me een kus. Ik trap hem in zijn ja, je weet wel. Hij kijkt me onbegrijpelijk aan. "Doei!" Ik loop lachend weg. Ik had niet verwacht dat dat zijn antwoord was eigenlijk. Ik dacht hij neemt het serieus. Ik weet niet waarom hij nou zo aardig is. Maar ik vind het allemaal best, als ik maar mijn zin krijg.

- Jake P.O.V
"Charlotte toch. Het was een grapje. Ga snel terug! Let op je telefoon. Ik app je nog wel." Ik twijfel, want ze word sowieso woedend na dat ik dit heb gedaan. Maar het is het waard. Kijk dan naar dan prachtige gezichtje. Ik kus het zo snel mogelijk. Ze trapt me. Dit had ik kunnen verwachten. Maar toch, AUWH! Ik heb geen idee waarom ik dit doe. Alleen geef toe, een meisje die zo duivel is kan er toch niet bestaan. Ze is gewoon perfect. Nu moet ze alleen in zien dat ik dat ook ben. Gewoon perfect!

- Amber P.O.V
Ik zie Charlotte door de gangen lopen. Wat doet zij nou weer hier?! Ik dacht dat die allang waren ontsnapt. "Amber meekomen." Ik schrok van de stem van een man. Ik stond op. Ik werd in een auto meegenomen. En werd afgezet bij een huis. Ik weet niet wat er nou allemaal gebeurt, het gaat zo snel. Maar al snel komt er iemand aangelopen. Ik zie het meteen, het is Charlotte. "Zo zo, jij ook hier." Zegt ze arrogant. "Tijd om te spelen Amber."

Ik zit nu al ongeveer 2 uur in een cel. Het is koud, donker en het stinkt. Maar i like it. Het is ook zo stil, heerlijk. Maar na een paar uur ben ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Dus begin te schreeuwen. "Denk maar niet dat je van mij kan winnen Charlotte! Laat me gaan!" Ik schreeuw er nog wat scheld woorden achteraan. "Amber hou verdomme je kop! We beginnen zo rustig!" Maud stond voor de cel. Ze had een super gemene blik. Ik geef er een terug en ze begint te lachen. "Hopeloos." Zegt ze en loopt weg. Wat een trut is het ook.

- Charlotte P.O.V
Mijn plan moet lukken. Amber moet en zal mijn eerste slachtoffer zijn. Of ze het nou wilt of niet. "Charlotte?" Ik hoor Alice haar stem, het lijkt wel of ze verdrietig is. "Alice wat is er?" Ik loop naar haar toe. "Weten we het zeker? Als we nu worden opgepakt, komen we er nooit meer weg. Echt nooit meer. En ik wil mijn moeder wel zien." Ik snap Alice wel. Ze is pas 12. Die heeft haar moeder nog nodig. Mijn moeder mist me niet. Die heeft nooit van mij gehouden. Voor haar is het anders. Heel anders. "Alice dit gaat goed komen echt. We gaan een beetje lol maken. Op onze manier. De psycho manier." Ze begint te lachen. Dan komt Lucas in paniek aanrennen. "Tijn er is wat met Tijn!" Hij is helemaal in paniek. Maud is net terug van Amber. Snel rennen we met zijn alle naar de kamer waar Tijn ligt. Hij beweegt niet meer. Alice begint gelijk te huilen. Ik schiet in paniek. En Maud begint gelijk te lachen. "Jongens trappen jullie hier nou echt in?" Zei ze lachend tegen Alice en mij. Alice knikt. Ik snap niet wat ze bedoelde. Tot dat Tijn begint te lachen. "Je had jullie gezichten moeten zien!" Hij en Lucas kregen de slappe lach. Ha ha ha grappig hoor.

"Wat zijn we nou precies van plan met Amber?" Vroeg Tijn. "Ik leg het je allemaal uit."

Hooi,
Ben ik weer na een laaaangeee tijd
Ja sorry daarvoor.
En sorry voor een kort hoofdstukje
Ja oke, sorry voor alles
Maaaaaar we hebben 226 lezers!!😱😱
Thank you so much!!
Byeeee,

They say I 'm crazy.
Bult I'm not !
I like to play, with people .
I'm just myself.
And anyone who takes what can be done.
X C

Groetjesss Juul (Julia)❤️