Psycho

>>Hoofdstuk 16<<

Charlotte P.O.V
Iets in mij zegt dat we dit moeten doen. Alleen ik weet dat we er mensen pijn mee gaan doen. Maar het moet maar. "Lucas, help ons gewoon." Zegt Maud. Na lang zeuren doet iedereen mee. "We beginnen met Alice haar moeder." Zeg ik. Alice begint te schreeuwen en te huilen. "NEEE!!!!" Lucas en Tijn houden haar vast. "NIET DOEN!" Schreeuwt ze. "Zet haar in een cel." Zeg ik. "Sorry?!" Zegt Lucas. "Doe het nou maar gewoon!" Hij neemt haar mee en sluit haar op. Nu op weg naar de moeder van Alice.

Paar uur later
"Nummer 1." Zegt Lucas. "Dus zo erg was het toch niet?" Zeg ik. "Charlotte ik weet niet wat er mis is met jou! Maar ik kon het niet aanzien!" Zegt Tijn. "Ik ga Alice halen." Zegt Lucas. Huilend komt ze terug. "Is ze dood?" Vraagt ze huilend. Ik knik. "We moeten verder Alice." Zegt Maud. "Jake is de volgende." Zeg ik. "Ik heb al een plan, en zeker weten dat dit gaat werken." "Vertel op." Maud kijkt er al naar uit. "We gaan terug, ik zeg tegen Jake dat we in de problemen zitten. Ik stuur hem naar een kamer. Jullie zijn daar binden hem vast. We vertellen wat er aan de hand is. En dan vermoord ik hem. We gaan." We pakken de spullen die we nodig hebben. En gaan op pad.

"Charlotte?" Hoor ik de stem van Jake zeggen. Maud, Lucas, Tijn en Alice zitten al helemaal klaar. "Jake je moet ons echt helpen." Zeg ik. "Wat heb je gedaan prinses?" Zegt hij flirterig. Ik walg van hem. "We zitten in de problemen en ik dacht dat jij ons wel kon helpen." Ik zet mijn puppy ogen op. "Tuurlijk! Je zegt het maar." "Ik kan het niet hier zo op de gang zeggen. We moeten naar een andere kamer. Vertrouw je me?" Hij knikt. En loopt achter mij aan.

We lopen de kamer in. Lucas, Maud en Tijn pakken hem vast. "Charlotte?" Zegt hij verbaasd. "Ja." Zeg ik droog. "Wat is dit?" "Je zit in een stoel, vastgebonden." Ik ga voor zijn neus staan. Maud en Lucas staan achter de stoel. Alice houd de deur dicht. En Tijn is bezig met het water vullen, en alle spullen klaar leggen. "Dat snap ik ook wel." "Was jij het?" Vraag ik. "Wat?" Hij weet niet waar ik het over heb. "De brief. Was jij het?" Ik pakte zijn kin en duwde zijn hoofd omhoog. "Nee, ik weet niet waar je her over hebt." "Zeker weten?" Zeg ik met een serieuze blik in mijn gezicht. Hij knikt. "Oké dan. Dan leg ik het je even uit. Je gaat dood. We moeten je vermoorden. Alleen je gewoon vermoorden is te saai. Dus martelen is leuker!" Je ziet de angst in zijn ogen. "Charlotte alsjeblieft!" Zegt hij smekend. "Tijn, tape." Zeg ik. Zijn ogen worden groot. Ik plak het op Jake zijn mond. En begin met lachen. Maud begint te snijden in zijn arm. Lucas in zijn wang.

Even later zit alles onder het bloed. Ik ruk het tape van zijn gezicht. "Zo, beter?" Vraag ik. De tranen lopen over zijn wangen. "Antwoord!" Schreeuw ik. "Ja." Zegt hij snel. "Mooi, Klaar voor het water?" Lucas en Maud maken hem los. "Nog maar even Jakie. Dan is alles over!" Ik duw zijn hoofd in het water. Na een paar seconden haal ik zijn hoofd er weer uit. Hij hapt naar adem. Hij blijft maar smeken. Maar toch duw ik zijn hoofd nog een keer in het water. Na een paar keer laat ik hem los. En begint hij te hoesten. "Char nu!" Schreeuwt Maud. Ik pak het pistool. Die blik van Jake, zo bang. Maar zijn ogen zijn zo mooi. Ho! Charlotte doe normaal! Haal de trekken over! NU! "Charlotte doe het." Zegt Tijn. Ik kan het niet. Ik doe het pistool naar beneden. Er komt een glimlach op zijn gezicht. Ik kan het gewoon niet. Maar dan uit het niets hoor ik een schot. Snel kijk ik achter me. Het was........

Jaaaaaahhh
Oké sorry hiervoor.
Wie denken jullie dat Jake heeft dood geschoten??
Het kan iedereen zijn!
Nou ik ga maar weer.

*Die zinnen tekst. Die er normaal staan.*