2 weken later
~Charlotte P.O.V
Eindelijk weg van alles. En weg van die vreemde vriend van Lucas. Wat zijn er toch vreemde mensen op de wereld. "Zie je later wel weer man!" Lucas neemt afscheid. We waren van plan om naar mijn huisje te gaan. En daar bedenken we wel wat we willen gaan doen."Char we gaan Toby toch wel naar huis brengen?" Vraagt Maud aan mij. "Uh ja, ik denk het wel." Ik twijfel het is wel mijn broertje. Maar ik wil hem niet in de problemen brengen. En hij is laat maar zeggen niet de slimste. En super onhandig. Eigenlijk moet ik hem echt naar huis brengen. "Toby?" Ik tik op zijn schouder, hij draait zich om. "Hé Charlot. Eindelijk naar huis, kunnen we verder met ons plan. Ik heb er nu al zin in!" Ik zag een blije blik in zijn ogen. Ik kan dit niet. Ik kan dit echt niet! "Toby, ik uh moest zeggen dat het misschien beter is als jij eerst naar huis gaat. En dat we pas later je hulp nodig hebben. Je doet nog wel mee! En je hoort erbij. Alleen mama maakt zich zorgen." Nu hopen dat hij niet boos word. Het blijft even stil. "Het is niet erg. Ik snap het. Mama heeft mij nodig, en jullie ook. Dus moet ik kiezen. Alleen ik denk toch dat ik mama ga helpen. Sorry Charlotte. " zei Toby. Ik moest mijn lach echt inhouden. "Het geeft niet." Ik geef hem een knuffel.
Aangekomen bij mijn huis loopt Toby naar ons huis. "Goed gedaan Charlotte!" Zegt Maud lachend. Ik kijk haar boos aan. "Niet grappig." Zeg ik boos terug. "Kom maar binnen!" Zeg ik terwijl ik de deur open doe. "Wow char, Nice!" Lucas kijkt zijn ogen uit. "Het is echt Nice!" Zegt Tijn. "Ik vind het eng." Zegt Alice. We beginnen allemaal te lachen. "Je weet waar je nu aan mee gaat doen hè?" Vraagt Maud serieus. Ze knikt. "Ej even ik heb een belofte!" Ineens komt het in me op. "Wat dan?" Zegt Tijn. "Amber, Amber zou ons eerste slachtoffer zijn. Ik ga haar halen!" Zeg ik vastbesloten. "Ga je serieus terug?!" Maud schrikt. Ik knik. "Char doe nou niet zo dom." Zegt Lucas. Maar als ik iets wil krijg ik het. En ik wil Amber vermoorden. Zo snel mogelijk! Ze blijven maar zeggen dat ik het niet moet doen, maar ik negeer het en voor ik het weet sta ik buiten.
Oké Charlotte je kan dit. Insluipen bij het gebouw. Amber zoeken, meenemen en eerst martelen dan vermoorden.
Ik sta voor de achteringang. Even twijfel ik nog. Maar dan doe ik het gewoon. De deur gaat open. Ik sluip door de gangen. Opzoek naar Amber. Ze moet hier ergens zijn. Dan zie ik een kamer. Maar of het de goede is weet ik niet zeker.......
~Maud P.O.V
"Waarom doet ze dit nou weer?" Vraag ik aan de rest. "Je kent haar, als ze iets wil mort ze het krijgen." Zegt Lucas. Ineens denk ik aan haar dossier. Niet te vertrouwen. Stopt nooit voordat ze iets voor elkaar heeft. "In het dossier van Charlotte stond dat ze echt niet te vertrouwen was." Zeg ik. "Maud wat bedoel je?" Zegt Alice. "Ik weet het niet. Straks gebruikt ze ons gewoon." "Ik denk het niet." Zegt Lucas. "Ik weet niet of ik dit wel wil." Zeg ik. "Maud je gaat nu niet zeggen dat je gaat stoppen!" Lucas komt naar me toe. Ik ben bang voor wat er gaat komen. "Maud niet stoppen we hebben je nodig!" Hij komt dichterbij. Steeds een stukje. Wat gebeurd er?! Hij knuffelt me. Ik knuffel terug.~ Lucas P.O.V
Ik loop naar haar toe. "Maud niet stoppen we hebben je nodig!" Zeg ik. Even denk ik niet na en sta nu nog dichterbij. Ik knuffel haar. Even schrikt ze en weet ze niet wat ze moet doen. Maar dan knuffelt ze terug. We hebben even zo gestaan. Nu hopen dat ze blijft. Want uh ja. Misschien weet je het al. "Luc...." Zegt ze. Terwijl we nog knuffelen. "Wat is er?" Zeg ik. "Bedankt." Ik lach. "Graag gedaan."~ Charlotte P.O.V
Ik kijk nog eens goed naar binnen. Ik zie Amy liggen. Dood. Ik loop de kamer binnen. De tranen schieten in mijn ogen. "Amy." Zeg ik huilend. Ineens voel ik 2 armen mij vast pakken. Ik schrik. "Wat doe je hier?" Ik hoor de stem van Jake. "Jake." Zeg ik. "Ze is niet dood. We proberen haar nog te redden. Alleen we weten het niet zeker. "Zegt hij. "Laat me alsjeblieft niet oppakken." Smeek ik hem. "Waarom kwam je terug?" "Amber, we willen Amber hebben." Zeg ik verlegen. "Owh die mag je zo hebben. Dat stomme wijf. Vermoord haar maar zo snel mogelijk." Zegt hij lachend. Ik begin te lachen. Nooit gedacht dat het zo makkelijk ging. Ik volg Jake naar de kamer van Amber. Maar dan word ik vastgepakt. "Jake?" Ik kijk hem bang aan. Hij kijkt ook bang om. Hij probeert me te helpen. "Laat haar maar los. Ik breng haar naar haar kamer." Zegt hij snel. "Maar Amber dan?" Vraag ik. "Die is al bij jou huis." "Sorry wat?!" "Jij neemt haar plek in voor een paar dagen." Zegt hij.Sorry dat het zo lang duurde!!
Maar hier is weer een hoofdstukje
Kleine cliffhanger!
Maar ik ga maar weer
Byeeee!
Bedankt voor de 200 lezers!! Love jullie!!
Heel even (ben gewoon benieuwd)
Lezen er ook jongens dit boek😂
Zet even in de rea ofzo
HAHAHA OKE SORRY
BYEEEThey say I 'm crazy.
Bult I'm not !
I like to play, with people .
I'm just myself.
And anyone who takes what can be done.
X CGroetjesss Juul (Julia)❤️
JE LEEST
Psycho
Mystery / ThrillerCharlotte is een meisje van 17. Alleen geen normaal meisje, ze heeft laat maar zeggen een nog al vreemde obsessie. Het is al een hele tijd zo. Net als ze er een beetje uit komt word ze flink verraden. Ze beland in een gesticht. Ze sticht een groepje...