MUAF

Özür Dilerim ve Teşekkür Ederim. | 6.Bölüm

Karakolda oturmuş ellerimin içine üflüyor ve kendimi ısıtmaya çalışıyordum.Ama sanırım şuanda en çok yardıma ihtiyacı olan bedenim değil,olayları anlamlandırmaya çalışan beynimdi.Bunun bir intihar olmadığını Evren'de bende çok iyi biliyorduk.Bana hiç bir açıklama yapmadan böyle bir şeyin içine sürüklediği için ona kızgındım.Ve farkındaydım ki benden doğru olanı yapmamı istiyordu.Olayı elime yazdığı gibi intihar gibi göstermek.Benden oyun yazmamı istiyordu.

Senem'in cinayet haberini öğrendiğimde aynı karakola gelmiştim.Ve o gün kısa bir anlığına beni karşılayan avukat Tülin şimdi karşımda oturuyordu.Bana sadece beklememi söylemişti ve başka bir kelime etmemişti.

İşaret diliyle ¨Daha ne kadar ve kimi beklemem gerekiyor?¨ dedim.

Yine o hırslı gözleri,gözlerime iliştiğinde,onun ne kadar güvenilmez biri olduğunu kendime tekrar ettim.

Cevap vermek için ağzını açtığında,avukatın arkasında beliren annemi gördüm.Hızla ayağa kalktım ve bir açıklama bekler gibi avukata baktım.Elbette annemle aramın iyi olmadığını biliyordu.Böyle bir şeyi yaparak tam olarak ne kanıtlamak istemişti?

¨Biraz konuşabilir miyiz kızım?¨dedi annem elini bana doğru uzatarak.

Avukat Tülin annemle aramıza girerek beni anneme doğru çekiştirdi. ¨Elbette.¨

Benim yerime konuşması çok rahatsız ediciydi.Öfkeyle kolumu tutan elini ittirdim.Annemde bu ani hareketimle,elini indirdi.Sırtını dikleştirdi ve kaşlarını çattı.

¨Kaba olma lütfen Afra.Konuşmamız gerek biliyorsun.¨

İçimden gerekmiyor desemde cevap veremiyordum işte.Dilime gelemeyen öfkem kollarıma bacaklarıma ve kafama geliyordu.Sürekli sinirden titriyor ve saçma sapan hareketler yapıyordum.

Avukat,az önce yaptığım hareketten ötürü tekrar laf etmeye korktuğu için ellerini birbirine dolamış sadece olanları istiyordu.Benim annemle anlaşmaya varamayacağımı anladığında yalnız konuşmamız için kendisi müsade isteyip yanımızdan ayrıldı.

Annem bana doğru yaklaştı ve sessizce ¨Umarım güzel yiyor ve harcıyorsundur.Sinirimi bozmak için saçma sapan işlere kalkışma.Neler oluyor Afra?¨ dedi.

Bu yanar döner hareketleri onun en sevmediğim doksandokuz özelliğinden biriydi.Bana yakınlaşmak istediğini söylüyor fakat aksini yapıyordu.Senemle ilgili beni bir kere bile aramamış olması yeterince kötüyken bu lafları ediyor olabilmesi yüzsüzlüğün son noktasıydı sanırım.

Hızlı ve öfkeli ellerim ¨Sana açıklama yapmama gerek yok.Git buradan.¨ diyordu fakat içimden o cümle daha kaba ve yüksek sesliydi.

Annemle kendi aramızda tartışırken,birlikte geldiğim görevli polis küçük bir öksürükle yanımızda olduğunu hatırlattı.Sonunda ikimizde sessizleşip polise döndük.

Polis,bir ön açıklama olmaksızın konuya daldı.

¨Söylediğin şey büyük bir iddia biliyorsun değil mi? Bu çoğu şeyin yırtılıp atılması ve yeni bir araştırma demek.Yeni bir konu ve başka bir dosyada elbette.Bunu neye dayanarak söylediğini öğrenmek istiyorum.¨

Annem durmadan arkamdan ¨Neler oluyor?Neyle ilgili?Kim?¨gibi ardı arkası gelmeyen sorular soruyordu.En sonunda ufak bir işaretle ona durmasını söylediğimde sustu.

Bir türlü konuşmama fırsat vermeyen Avukat Tülin elleri arkasında polisin yanında belirdi. ¨Senemin en yakını olarak söylediklerinin ciddiye alınması gerekmiyor mu?Şüphelendiği şeyler olmalı.¨

İlk defa ondan doğru bir cümle duymanın etkisiyle kafamı evet anlamında salladım.Sanırım avukattan tek hoşlanmayan ben değildim,polis gözlerini devirdi ve avukat Tülin'e dönerek ¨Müsadenizle.Bu sizin dahil olmanıza gerek olmayan bir mesele.¨