next generation

{} 7 {}

Hij kijkt me bang aan en begint te snikken. Ik heb hem, behalve als baby, nog nooit zien huilen! 'Wat is er' vraag ik bang, 'Oliver waar is Lieve?'

Alex komt binnen. Zijn ogen zijn heel erg donker. 'Hij is weg' zegt hij.

Ik zak op de grond en schud mijn hoofd. 'Nee, nee, nee!'

Alex loopt naar me toe en omhelst me. Ik huil heel erg. Oliver kruipt tegen  me aan. Alex troost me. Ilano word wakker en kruipt ook bij ons.

Roos komt binnen en Alex vertrekt. Hij is woest en moet onze dochter vinden! Roos, Julia, Fenna, Jennifer en Tess komen allemaal. Ze maken thee wat me een beetje rustiger maakt. Alle kinderen gaan naar boven en blijven bij Ilano en Oliver.

Als Alex terug komt is hij woest. Ik hoor van Maria dat Floris en Ian slapen. Het gaat goed komen met ze. De wonden zijn gemaakt door zilveren dingen. Het blijkt dus dat Sebastiaan de ketenen heeft gebroken en het slot ook. hij heeft meerdere slachtoffers gemaakt maar er is niemand overleden.

Ik wil mijn dochter terug maar ik heb geen idee waar hij heen kan zijn gegaan! Niemand weet dat!

Oliver heeft me trouwens verteld dat hij zich heel erg hevig heeft verzet tegen Sebastiaan. Net als Ilano. Ilano beschermde Lieve meer en Oliver vocht meer. Samen zijn ze een goed team. Heel erg goed!

Ik wil dat Lieve terug komt! Ik ben hartstikke ongerust over haar! Ik haat Sebastiaan nu heel erg! Waarom moest hij mijn dochter meenemen?! Waarom?!

p.o.v Lieve

Opa Sebastiaan tilt me een oud huis binnen. Hij zet me neer op de grond en doet de deur op slot. Ik ben heel erg bang! Hij leek zo lief maar toen hij Ian aanviel zag ik de lol van moorden en pijn doen in zijn ogen!

Hij draait zich om naar me. 'Niet bang zijn' zegt hij lief glimlachend, 'mijn lieve Lieve.'

'Waarom heeft u me meegenomen hierheen' vraag ik terwijl ik een beetje achteruit deins.

'Je hoeft niet bang te zijn hoor Lieve' zegt hij terwijl hij naar me toeloopt, 'ik zal je niets doen.' 

'Waarom... waarom... waarom heeft u me dan ontvoerd?'

'Omdat ik je graag zie en als ik op vrije voeten loop betekent dat dat ik jou of je broers niet meer te zien krijg.'

Ik sla mijn ogen neer en knik. Hij gaat op zijn hurken voor me zitten. 'Geen zorgen' zegt hij terwijl hij mijn kin optilt. 'Ik doe je toch niets. Ik zal jou nooit pijn kunnen doen.'

'Maar je deed Ian heel veel pijn.'

'Ian is bevriend met jouw vader, hij vocht terug en ik wil dat je met me mee gaat.'

Ik knik. 'Kom' zegt hij, 'ik breng je even naar een kamer.'

Hij neemt me aan mijn hand mee naar een kamer. Er staat een groot bed in. Er liggen dikke dekens op. 'Ik moet even iets doen' zegt hij. 'Blijf jij hier dan? In deze kamer? Dan kom ik je snel weer halen,is dat goed?'

Ik knik. 'Maar Lieve' zegt hij nu serieus, 'je moet me iets beloven. Je mag niet weglopen. Want als je dat probeert zal ik je moeten opsluiten.'

Ik knik, 'maar nu sluit u me niet op, toch?'

'Nee, je mag rondlopen als je maar niet wegloopt. Ik ga even iets doen, oké?'

Ik knik. Opa Sebastiaan glimlacht, geeft een kus op mijn hoofd en loopt weg. Ik hoor de deur en dan weer het slot. Ik val neer op bed en begin te snikken.Waarom heeft hij me ontvoerd?! Ik wil terug naar huis! Ik wil hier niet zijn!