next generation

{} 10 {}

De rest van de dag blijf ik bij opa Sebastiaan. 's Avonds eten we kip en groenten. Daarna gaan we nog wat tv kijken. Ik ben al snel moe en hang een beetje tegen opa aan. Ik val bijna in slaap.

p.o.v Sebastiaan

Ik kijk naar Lieve. Ze slaapt tegen me aan. 'Baas' zegt Jake, 'zal ik haar op bed leggen?'

'Nee, ik wacht even tot ze wat vaster slaapt. Want als we haar nu op bed leggen word ze wakker.'

Ze knikken. 'Waarom nam u alleen haar mee' vraagt John.

'Ze lijkt veel op haar moeder, en ik mag haar moeder. Maar ik was van plan om Bella ook mee te nemen. Alleen was Bella niet in het huis.'

'En haar broers' vraagt Jake.

'Heb ik niet nodig. Lieve luistert naar me. Die andere twee niet. Die zijn als Alex.'

'Ilano lijkt veel op mama hoor' zegt Lieve opeens.

Ik kijk naar haar. Ze kijkt me met haar hele mooie heldere ogen aan. 'Mama was gaan rennen met papa' zegt ze zacht, 'daarom was ze niet thuis.'

Ik haal diep adem. Hoe red ik me hieruit? Ik dacht dat ze sliep. 'Geen zorgen' zeg ik, 'ik laat je gaan. Maar je mag me dan niet verraden.'

Ze knikt. 'Opa ik ben moe' zegt ze zacht, 'mag ik slapen?'

'Tuurlijk' zeg ik terwijl ik haar optil en opsta.

Ik breng haar naar haar kamer en laat haar omkleden terwijl ik het bed opmaak. 'Opa' zegt ze opeens, 'waarom mag u papa niet?'

Ik draai me om naar haar. Ze heeft een kleine witte jurk aan met lange mouwen. Er zit aan de onderkant een blauw draadje aan de mouw. Net als aan de onderkant van de rok. Ik ga op de rand zitten en klop naast me. Ze gaat naast me zitten. 'Ik mag je vader niet omdat hij mij, zijn eigen vader, wilde doden.'

'Waarom wilde hij dat?'

'Ik wilde hem laten zien dat hij een slechte Alpha was en je tante probeerde me te overtuigen van niet. Ik werd zo kwaad dat ik haar doodde. Zodra Alex dat ontdekte wilde hij me doden. Hij liet het me niet uitleggen. Het was niet mijn bedoeling om haar te doden maar ze maakte me heel erg kwaad en ik kon mijn wolf niet bedwingen.'

Ze kijkt me aan maar is niet bang zie ik. 'En u heeft papa dat nooit kunnen uitleggen' vraagt ze.

Ik schud mijn hoofd, 'Alex luistert niet. Daarom mag ik jouw moeder, ze luistert. Net als jij.'

Ze knikt en opeens omhelst ze me. 'Ik zal luisteren' zegt ze zacht.

Ik glimlach en sla mijn armen om haar heen. 'Dank je dat je gaat luisteren' zeg ik zacht.

Ze kijkt me aan en glimlacht. 'Kom' zeg ik, 'ga maar slapen. Weet je welke deur naar mijn kamer leid?'

'Degene waardoor je vandaag heenliep om je om te kleden' zegt ze.

Ik knik. 'Kan je die vinden in het donker?'

'Ik denk het.'

'Ik doe wel een bedlampje naast mijn deur in het stopcontact, oké?'

Ze knikt. Ik sta op en zij gaat goed liggen. Ik leg de deken over haar heen. 'Slaap lekker' zeg ik glimlachend, 'kleine Lieve.'

Ik geef een kus op haar voorhoofd en loop de kamer uit. Ik doe het licht uit en sluit de deur. De rest van de jongens kijken me allemaal aan. 'Wat' vraag ik.

'Niets hoor' zegt Louis.

'Stefan' vraag ik.

'Hij loog.'

'Kom op jongens' zeg ik, 'vertel maar.'

'U reageert anders als zij er niet is' zegt Doc, 'u wil haar niet de kant laten zien die iedereen zo vreest.'

'Nee natuurlijk niet' zeg ik terwijl ik ga zitten, 'als ze die kant ziet word ze bang voor me. En ik wil niet dat ze dat is.'

Ze knikken. 'Als dat gebeurd haal haar dan weg bij me voordat ik haar pijn doe' zeg ik, 'alsjeblieft.'

'Zullen we doen baas' zeggen ze allemaal tegelijk.