Hatalıyım diye affedilmemek diye ceza mı olur? O kadar mı siliktim kalplerde? Bu kadar çok unutulur mu be insan? Arkanı döndüğünde hiç düşünmedin mi belki ağlıyordur diye? Bilmez misin ufacık şeyde harabeye dönüyor bünyesi?
Çok korktum. Hala korkuyorum. Ama bunu görmek yerine gelecekte de korkmaya mahkum bırakıldım. Asla unutamam dediğim bir duygu daha öğrendim. Terk ediliş. Yalnız kalmayı bir kez daha dost edindim dostum tarafından terk edildiğimde. O duvarları indirdiğime pişman olacağım hiç aklıma gelmezdi. Çünkü güveni ve inancı da o kadar mutlak hissettim ki kendime olan güvenimi bırakıp dostuma sıkıca tutundum. Ne çaresizlikmiş ama! Baksana yanlış yaptın diye senin sıkıca tutunduğun, ruhunla sarıldığın parçanı ezip geçti. Düşünsene kendine itiraf edemediğin şeyleri paylaştığın insan bu.
Bir gün bunu unutacağım. Ama öğrendiğim duyguyu nasıl unutabilirim ki? Çoğu kez duygularımı unutmayı denedim. Sonuç: Başarılı olamadığım bir konu daha!
Şimdi sen de bir nebze yoksun ben de. Bir umudum var o da o duyguyla belki bir gün barışırım.
