Merhaba çocuk. Büyümüş müsün sen sanki? Bak bak, bence biraz boy atmışşın. Son gördüğümde üstteki rafa yetişemiyordun hâlbuki. Yüksekliğe olan bakışların bile değişmiş. O, sanki aşağılıkmış gibi bakıyorsun ona.
Çocuk bir "Off!!" dedi.
Çünkü çocuk oyun oynamaktan yoruldu, artık uyumak istiyor.
Çocuk, çizgi filmlerin gerçek olmadığını öğrendi; artık televizyonu kapamak istiyor.
Çocuğa kulaktan kulağanın dedikodu, saklambaçın arkadan vurma, istopunsa kazan ya da öldür olduğu söylendi; çocuğun hayalleri kırıldı.
Çocuk hayallerini toparlamaya çalışıyor.
Bir yıldız kaysa, bir yıldız kaysa da dilek tutsa. Ya da düşündü. Acaba yıldızlara mı savursa hayallerini? Zaten paramparça dokunuşlar var en hisli kuyularında, acaba denize düşseler de bir yıkansalar mı? Kim bilir, şanslı olanlar belki kıtaları aşar ve bir okyanusa düşerlerdi. Kim bilir belki de küçük bir göle düşüp hakimiyet kurarlardı.
Çocuk, kırık hayallerini yapıştır.
Çocuk, hayallerine sahip çık.
Çocuk, kırılabilen hiçbir yanından vazgeçme.
Ve çocuk, olduğun gibi kal. Hep.
