Hep mi kayboluş, sürekli bir yokluk.
Kibirli, küstah bir hissizlik.
Rengarenk kalemler içerisinden bu defa seçilen siyah.
Duygularımla selamlaşın sayın insanlar. Umudumla tokalaştınız mı? Ya gözyaşlarımın hatrını sordunuz mu? Tebessümüme bir fincan kahve ikram ettiniz mi? Eğer mutluluğumu görürseniz, selamlarımı iletirseniz sevinirim. Bir görünüp bir yok oluyor çünkü. Fazla ihmal eder oldu beni bu aralar. Korkuma da bir görünürseniz sevinirim. Kabadayılık edermiş diğerlerine. Utangacı çeker köşede dövermiş. İnançlarımın kafasına silah dayarmış arada da. Lafı uzatıp sizin de başınızı ağrıtmadım inşallah. Bir parça benden ektim avuçlarınıza. Sularsanız çiçek açacağım belki de. Sulamazsanız da kuruyup gideceğim ürkekçe.
Merhaba ve elveda.
