Azra'dan
Duyduğum sesle hızla arkama döndüğümde Tuğçe ve her ne kadar dışımdan Sedef desemde annemin şokla Turgut ve bana baktığını gördük.Biz harekete geçemeden onlar hızla bize doğru geldiler."Bu ne demek oluyor Azra?"Kafamla masayı işaret ederek oraya ilerledim ve oturdum çok geçmeden hepsi yerlerine oturdu.
"Anlatıcam ama kimseye söylemek yok."İkisi de ne kadar istemese bile onayladılar bende zor olmasına rağmen anlatmaya başladım.
"15 yaşında yetimhaneden kaçtım.Bi kaç gün sonra iki kişiyle tanıştım bana bir oğlu olduklarını ama kız çocuğu da evlat edinmeyi düşündüklerini söylediler anında hayır diyerek ordan ayrıldım.
Yaklaşık 3 hafta sonra bi ağacın altında otururken gözüm karşıya geçen kadına takıldı gelen arabayı görmüyordu bende son anda onu yoldan cektim.Kadının yüzüne baktığımda beni evlat edinmek isteyen kadındı bu sefer kabul ettim ama sebebini bilmiyorum.Neyse Turgut'un babası eğitimim ve bi çok şeyimle yakından ilgilendi Turgut bana karşı hep mesafeli ve soğuktu yaklaşık 2 sene sonra bana sıcak davranmaya başladı ama bunun oyun olduğunu biraz acı bir şekilde öğrendim.
Bi gün gelip dışarı çıkalım mı dedi bende tamam diyince çıktık sonra şehir dışına çıktığımız zaman bu kez sert şekilde nereye gittiğimizi sorduğumda aldığım cevap boynuma batırılan iğne oldu.Gözümü açtığım zaman ayakta duruyordum ama ellerim bi boruya zincirliydi.Nerde olduğumu anlamaya çalıştığım sırada içeri Kemal ve Turgut girdi ve söyledikleri bana tokat gibi çarptı.Manevi babam olarak gördüğüm insan bana sadece karısı için katlanıyormuş benden de her geçen saniye nefret etmeye başlamış.Dövmeye başladı karşı koyamadım sonra eline büyük bir bıçak alıp iğrenç şekilde sırıtarak bana yaklaştı ve gördüğünüz iz ortaya çıktı.Ama bitirici darbesi baya etkiliydi beni hurda olabilecek bir arabanın şoför koltuğuna oturtup Turgut'a beni bağlamasını söyledi ama Turgut vicdan azabı çektiği için ellerimi gevşek bağladı sonra arabayı denize doğru ittiler araba kayalara çarpa çarpa denize uçtu zor da olsa ve canım yansa da bi şekilde karaya çıktım.
Bayılmama ramak kala yola çıktım son hatırladığım bu kez benim üstüme gelen arabaydı.Gözlerimi açtığım zaman karşımda yorgun ve üzgün bir Esma sultan buldum meğer komadaymışım ve hayati tehlikeyi atlatalı bi kaç saat oluyormuş.Her ne kadar bana ihanet etmiş olsa da yardım ettiği için Turgut'tan şikayetçi olmadım ama babası olucak şerefsiz hapse girmek yerine intihar edip ölmüş.Toparlanmam zor oldu ama bi şekilde başardım.Gerçi bu olay yüzünden denize giremiyorum veya başkasının kullandığı arabaya binemiyorum."Bakışları Turgut'a döndüğünde her zamanki gibi pişman şekilde bakıyordu ve ben bu duruma alışmıştım.Hafifçe öksürerek dikkatlerini tekrar üstüme çektim.
"Turgut'u suçlamanın faydası olmaz olayların üstünden çok zaman geçti."Tuğçe ayağa kalkıp hızlı adımlarla denize gitmeye başladığında bende peşinden ilerledim bi süre sonra kendini kumların üstüne bırakınca bu kez ben yanına oturdum.Kafasını omzuma koyduğu zaman hareketsiz durmayı tercih ettim.
"Böyle yapmana gerek yok.Bu şekilde anneni de üzersin."Burnunu çektiğini duyduğumda neden ordan uzaklaştığı anlaşılmış oldu.
"Her ne kadar söylemesen de o bizim annemiz."Sesi ağlamaktan dolayı çatallanmış çıkınca canım sıkıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Kalp (GxG)
Teen FictionYalnızlığın soğuk nefesi doğduğu andan beri ensesinde... Dışarıdan yaşıyor gibi gözükse de içerisi acıdan yıkılmış harabe gibi...