Tuğçe'den
Kaçıncı kez elime aldığımı bilmediğim telefonu masaya bırakırken pencereye doğru dönerek manzarayı izlerken aklım da yine o geceden görüntüler gelmeye başladı.
Tam bir salak gibi davranmış Kerem'i susturup olayı yatıştırmak yerine sessiz kalarak daha da mahvetmiştim.Sonuç olarak sanki hiç Azra diye biriyle tanışmamış gibiydik.
Turgut ve Melek'ten aldığımız haberlere göre Azra kavganın ertesi akşamı yurtdışındaki şirketlerden birine gidip oradaki işlerle ilgilenmeye başlamış ama fazlasıyla sinirli bir o kadar kavgacı olup çıkmış.
Biz ise bu arada şu meşhur Esma sultanla tanışmıştık ama ne biliyim içime sinmeyen bir şeyler vardı.Neyse ki ailesinin ona bıraktığı köydeki bir evde yaşıyor bazen bi kaç gün veya hafta burda kalıyor.
Annemler bize ciddi bir azar çekmişti ve şu anda ne kadar bize belli etmemeye çalışsalar da fazlasıyla üzgünler.
O gece Azra'nın söyledikleri de hepimiz de deprem etkisi yaratmış,Kerem ve beni daha da kötü bir pişmanlığın içine itmişti.Ayağa kalkarak odadan çıkıp annemin yanına ilerlemeye başladım.Kapıyı çaldıktan sonra içeri girdiğimde annem son zamanların aksine gülümsüyordu.
"Hayırdır annecim yüzünde güller açıyor."
"Fazlasıyla mutluyum."Annemin karşına otururken büyük ihtimalle suratımda anlamadığımı belirten bir ifade vardı.
"Azra ile konuştum."Gözlerimi şaşkınca açınca annem kıkırdamaya başladı.
"Ben de beklemezdim yaklaşık yarım saat önce aradı.Mümkün olduğunca sıklıkla arayacağını söyledi."
"Konuşma tarzı falan nasıldı?"
"İlk konuştuğumuz andan daha da soğuktu gerçi yumuşatmaya çalıştığını anladım."Sıkıntıyla alt dudağımı ısırırken arkama yaslandım.
"Pişman olduğumuzu biliyorsun değil mi?"Annem yanıma gelerek sol elimi ellerinin arasına aldı.
"Bunu baban veya ben bilsek bile Azra bilmiyor hayatım.Üstelik bence size kızgın olmasından daha çok kırgın gerçi konu Azra olunca hangisi daha kötü bilmiyorum."Bende bilmiyorum ki ama şimdi annemle konuşmasından dolayı cesaretlenmedim desem yalan olur.
Ama bu durum sadece annem ve babam için geçerli olabilir yine onu aramak için yeterli özgüveni bulmam gerek.Aslında şimdi tekrar düşününce ben salağım hemde önde gideni.Azra aslında benim hep istediğim gibi bir kardeşti sadece biraz zaman ve güven gerekiyordu.Diğerleriyle durumu konuştuğumuz zaman başta Sinem olmak üzere Deniz ve Bertuğ dahil hepsi bizi haşlamışlardı.Kapının çalınmasıyla düşüncelerimden ayrıldığımda asistanımın geldiği görünce ayağa kalkıp ona yaklaştım.
"Efendim bir beyefendi geldi sizinle görüşmek istediğini söyledi.Randevu almasını gerektiğini söyledim ama Azra hanımın eski bir tanıdığı olduğunu söyledi."Bakışlarımı anneme çevirince o da anlamsız şekilde bakıyordu.Hemen kendi odama doğru giderken annemin de peşimden geldiğini biliyordum.
Odama girdiğimizde Sinem'in sinirli bir şekilde orda olduğunu görünce hemen içeri girip kapıyı kapattık.Biz Sinem'in yanına geçerken adamda sinir bozucu bir sırıtmayla ayağa kalktı.
"Sanırım daha önce tanışmadık.Ben Sinem'in babası ve Azra'nın eski bir tanıdığı Görkem."
"Buradan gitmen için son uyarı."Görkem denen adam Sinem'i takmadan bize yaklaşınca annem önüme geçmeye çalışsa da engel oldum ve ifadesiz kalarak ona bakmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Kalp (GxG)
Teen FictionYalnızlığın soğuk nefesi doğduğu andan beri ensesinde... Dışarıdan yaşıyor gibi gözükse de içerisi acıdan yıkılmış harabe gibi...