KUMA 2.

.

Arkadaşlar merhaba öncelikle.

Baya uzun bir aradan sonra buraya yazı yazmak gerçekten heyecan verici. Sizinle konuşmak istediğim bir konu var. Aynı zamanda kafanıza takılan sorulara cevap vereceğim.

Neden bölüm atmadın, neden bölüm atmıyorsun ?

- Öncelikle bölüm atmadığım süreçte mesaj atıp ne olduğunu soran, çok yakından ilgilenen okuyucularıma can-ı gönülden teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Neden bölüm atmadığıma gelirsek, hesabım çalındı ve 4 5 ay boyunca hesabıma giriş yapamadım. Hesabı geri almam baya zor oldu ve uzun zamandır girmediğim hesap benim için çok karmaşık bir hale geldi.  Mesaj atanlarla tek tek elimden geldiğince ilgilendim. Yorum atanların yorumuna cevap verebildiğim kadarıyla cevap vermeye çalıştım. Gerçekten ilgi ve desteğiniz için size minnettarım. Tekrar ve tekrar söylüyorum, iyi ki varsınız. 

Hesabını geri aldığına göre bölüm atacak mısın, ne zaman bölüm atacaksın ?

- Bölüm atacağım, emek verdiğim, acemiliğimi çıkardığım kitabı yarım bırakamam. Ama final bölümü olup olmaması konusunda oldukça kararsızım. 

Neden final bölümü yazacaksın ?

- Hesabı geri aldıktan sonra kitabı baştan sona kadar okudum. Yazdığınız yorumlara yeri geldi gülümsedim yeri geldi aşırı duygusallıktan ağladım ve ne yazık ki yeri geldi sinirlendim. Neden sinirlendin diye sorarsınız, 

''Ya bıkmadınız mı hep aynı kurgu üzerinden aynı yazıları yazmaya ?''

''Şu yazarın kitabını özeniyorsun. Kitaplarınız nerdeyse aynı.''

''Gerçekten hep acı hep acı. Biz kitabı mutlu olmak için okuyoruz sen hep üzüyorsun.''

''Çok saçma yazmaya başladın. Kitabı bırakıyorum.''

''Ağa kuma alacak, kumayla gerçek gelin iyi geçinemeyecek, ağa kumayı sevecek ve kitap biter.''

Bu tarz yorumlar gerçekten kırıcı. Ortada bir emek var sonuçta.  Ben elimden geldiğince güzel yazmaya kendimi geliştirmeye çalıştım. Ben elimden geldiğince kendinizi o olayın içindeymiş gibi hissedin diye saatlerce oturup kelimeler için savaştım. Evet haklısınız. Wattpad'de gerçekten aşırı derecede aşiret, töre kitapları var. Ben onlardan farklı olsun diye çabaladım her seferinde. Ama adı üstünde, kitabın adı ''Kuma''. Sadece bir kısma kadar konuyu değiştirebildim. Belki de o kadar mükemmel yazı yazamıyorum. Zaten başından belli dedim size, kendimi geliştirmek için. Beni eleştirin. ''Şu kelime yanlış, yazdığın şu kısım böyle olsa daha güzel olur'' tarzında. İnanın hoşuma gider. Sizin istediğiniz kalıpta ilerlemeye çalışırım. Ama bana ''özenti, saçma yazıyorsun, hep aynı şeyler'' demeyin. Gerçekten yazma isteğim gidiyor ve ben kendi hayallerimden uzaklaşıyorum. 

''Gerçekten hep acı hep acı. Biz kitabı mutlu olmak için okuyoruz sen hep üzüyorsun.'' tarzında yorumlara gelirsek, kitabın içine acı bıraktım çünkü yazdıkça rahatladım ben. Kitabın içinde acı var çünkü monoton hayatı olan insanlar var aramızda. Sırf onlara renklilik olsun diye acı, hüzün var. Acı ve hüzün var kitabımda çünkü hayatın gerçekleri bu. Siz hayatınızın her gününü, her anını mutlu mu geçiriyorsunuz ? Unutmayın kötü bir olay devamında kötü olayları getirir. Sabredip huzuru bulmak gerekir. Sabredin okuyucularım. Vicdansız bir yazar değilim. Bu kitabı bitirdiğinizde yüzünüzde gülümseme bırakacağım. Sonu ister hüzünlü bitsin, ister güzel. Bunun için size söz veriyorum. 

Bu yazı yerine neden bölüm atmadın?

- Hesabım çalınmadan önce bin kelimeye yakın bir yazı yazmıştım fakat hesabımı geri aldığımda yazım çoktan silinmişti. Yeni bölüm yazmayı denedim. Sonrasında kitap hakkında bir duraklama yaşadığım için başa sardım. Yeni bölümü en yakın zamanda yazıp size atacağım. Umarım Azad, Şevval, Armine hafızalarınızdan silinmemiştir.

Bomba gibi geri geliyoruz....

Kalbimde çiçek gibi açan okuyucularıma sevgilerle...
Beyza Nur Karaman