005 - Straf

235 33 11
                                    

Ik sta nu vooraan in de klas samen met Mnr. Thielen. Hij keert zich naar mij toe en kijkt me met een koele blik aan. Sowieso volgt er nu straf. Meteen na die gedachte kwam zijn preek: 'Ik hoop dat je hier iets uit leert jongedame. Je mag de rest van de week de kantine opruimen in je eentje.' Ik wil terug naar mijn plaats gaan maar Mnr. Thielen denkt daar anders over. Hij neemt me bij mijn arm en trekt me terug. 'Ik ben nog niet klaar.' Zegt hij terwijl hij me uitdagend aankijkt. 'Je mag ook nog 2 uurtjes nablijven woensdag, je hebt toch 's middags vrij.' Hij glundert zichtbaar. Maar ik? Integendeel. Zonder iets te zeggen loop ik terug naar mijn plaats, naast Tess en Elisa en voor Tania. Wanneer ik zit gaat Thielen weer verder met zijn les. Ik moet steeds denken aan Damian..

{Damian's P.O.V.}

Wanneer Alicia's en mijn gesprek wordt verstoord door Alicia's leerkracht Mnr. Thielen loop ik, zonder iets te zeggen, snel door naar mijn eigen lokaal. Eenmaal aangekomen bij mijn lokaal klop ik even op de deur en wacht op antwoord die ik onmiddelijk krijg. Ik duw de deur open en loop naar binnen. Ik was even naar de toilet geweest, dat mocht meestal wel van Mevr. Maesen. Ik wil teruglopen naar mijn plaats maar Maesen herrinert me eraan dat ik de sleutels van de wc nog heb. Snel geef ik ze terug en loop naar mijn plaats: naast mijn beste vriend Massimo. Hij geeft me even een klopje op mijn schouder als begroeting, ik geef een kort knikje terug en ga daarna zitten. Ik neem even een kijkje op mijn horloge en zie dat het nog een kwartiertje is. Mvr. Maesen geeft Nederlands, dat vind ik meestal wel makkelijk en ik kan het ook goed dus heb ik er geen problemen mee. Ik schrijf wat dingen op, maar mijn gedachten zijn er moeilijk bijtehouden. Ik denk steeds aan Alicia met haar lange blonde haren, lichte groene ogen en haar lange wimpers. Haar stem dwaald in mijn hoofd. Ik schrik op uit mijn gedachten als de bel gaat, gelukkig maar ik moet haar gewoon zien.. Ik raap alles bij elkaar en ga rechtstaan. Samen net Massimo loop ik verheugd naar de kantine. We nemen een broodje en wat te drinken en gaan zitten. Als ik Alicia zie zitten maakt mijn hart een sprongetje. Ze glimlachte super schattig naar me, echt met zo'n big smile. Ik moest erom lachen en met mijn lach moest Alicia nu ook hardop lachen.

{Alicia's P.O.V.}

Ik hoop dat de bel snel gaat, misschien kom ik hem wel tegen! Bij die gedachte word ik een stuk vrolijker en heb ik een lach tot achter mijn oren, Tess merkt het blijkbaar en ze kijkt me raar aan. Ik lach klein. Als de bel gaat stop ik snel mijn etui en boeken in mijn tas en sta op. Met Tess loop ik, met dezelfde lach, naar de kantine en we gaan zitten aan een tafeltje nadat we een broodje en een flesje water of iets dergelijks hebben gepakt. Wanneer ik Damian naar me zie kijken glimlach ik nog breder naar hem. Hij moet erom lachen, daardoor lach ik nu ook.

😍😍😍😍😍😍😍
Beetje love in the air enzoo.. Hoop dat het een beetje leuk is ;) thanks voor de vote's & reads!

A tiger at MidnightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu