A tiger at Midnight

019 - Het dorp

De wolf, Damian, loopt langzaam naar mij toe en kijkt me aan met zijn felblauwe ogen. Hij heeft een prachtige vacht en het is duidelijk dat Damian populair is door zijn uiterlijk. Zijn dieren uiterlijk is even mooi als zijn gewone zelf.

Met open mond kijk ik naar het prachtige beest dat Damian is. Een seconde later staat hij terug voor me als mens. Ik schrik even en deins achteruit, overdonderd door zijn snelle verandering.

Damian lacht kort en doet een stap naar mij toe. 'Ik ben dus een wolf,' zegt Damian als hij mij recht in mijn ogen aankijkt. 'Goh, je meent het.'

Alweer zet hij die mooie glimlach van hem op zijn gezicht en wil dan mijn huisje verlaten. 'Wacht', zeg ik hard genoeg zodat hij wel moet blijven staan, 'Hoe doe je het? Het veranderen?' Hij draait zich terug om naar mij en houdt zijn hoofd even schuin. 'Dat ga ik je binnenkort leren.'

Met die woorden vertrekt hij de buiten lucht in. Ik besluit om ook niet binnen te blijven staan, dus volg Damian's voorbeeld. Blijkbaar was dat de bedoeling want Tess en Damian staan allebei te wachten voor Tess haar huis.

Het is een gezellig huisje, het lijkt totaal niet op die van mij, maar het is wel naar haar smaak. Dat weet ik zeker. Damian gebaart dat ik moet komen, dus dat doe ik ook. Tess glimlacht blij en ik kan duidelijk zien dat ze het hier geweldig vind.

'We gaan naar het dorp. Eten en benodigheden kopen, ga je mee?' Ik knik instemmend en meteen na mijn goedkeuring vliegen er precies drie hoverboards naar ons toe. Uitnodigend zweven ze net boven de grond, klaar voor gebruik.

'Wees voorzichtig-' Damian kan zijn zin niet afmaken, want Tess vliegt al door de lucht. Damian rolt met zijn ogen en ik grinnik even. Damian en ik stappen ook op onze vliegende skateboards en behendig vliegt hij door de lucht. Ik, daarentegen, weet niet hoe ik het ding moet besturen en laat het zijn gang gaan, dat niet zo goed afloopt.

Na een tijdje gewankeld te hebben, heb ik het eindelijk onder de knie en vliegen we met zen drieën in de richting van het dorp. Tess vindt het helemaal geweldig en doet zelfs allemaal kunstjes in de lucht. Als Damian zegt dat we langzaamaan kunnen gaan landen, krijg ik het benauwd. Ik kan amper opstappen, en dan moet dit ook nog?

Zonder erbij na te denken, doe ik wat Damian zegt, na een paar instructies die hij gaf, land ik redelijk goed. Niet perfect, zoals Tess, maar voor mij is dit goed. Als we afstappen, verdwijnen de hoverboards meteen uit het zicht, hoog in de wolken.

Pas dan kijk ik recht voor me uit, het is verbazingwekkend. Zowel mensen, als dieren lopen gehaast of net rustig door de straten. Van giraffen tot allerlei soorten vogels, je kunt het je zo gek nog niet verzinnen.

Vol bewondering kijk ik om me heen en loop Damian en Tess achterna die al een eindje verderop zijn. We lopen een eindje, totdat we bij een kleinere winkel aankomen. Tenminste, vanbuiten ziet het er klein uit. Vanbinnen is het enorm en alles wat je maar kan bedenken, kan je hier vinden.

We lopen rechtstreeks door naar het eten en daarna naar de toiletspullen, huishoudartikelen en kleren. Vele mensen lopen hier rond, Damian vertelde dat je hier niet als een dier mag rondlopen of vliegen. Puur voor de hygiëne. Ik vraag me af hoeveel Saeranen hier wonen, tot nu toe zijn er echt veel mensen om mee heen.

Met twee grote zakken, lopen we over de straat en de Saeranen die er rondlopen kijken allemaal om. 'Ze weten dat jij de Laeteraan bent. Je bent voor hun een soort koningin.' Met grote ogen en opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar Damian.

Ik zeg niets maar blijf hem gewoon zo aankijken. 'Je hoeft niet zo te kijken, het is zo,' zegt hij droog. We lopen verder en Damian wordt vaak begroet door vele mensen. Zoals dat ene meisje, Luna. Ze had gitzwart haar en diepe donkerbruine ogen. Haar dierenuiterlijk is duidelijk te zien, een zwarte panter.

Ze was erg klein, maar wel vriendelijk. Ik werd wel een beetje misselijk van haar. Ze hong serieus aan Damian. Na een tijdje met haar gepraat te hebben, bleek het dat ze het zusje was van Elias. Damian's beste vriend.

Mijn jaloezie werd steeds minder naarmate Damian geïrriteerd raakte door haar. Ze ging uiteindelijk weg en wij konden doorlopen.

En toen kwamen we een ander meisje tegen..

----

A/n Leuk dat je dit hebt gelezen! Sorry dat het lang duurde en dat het kort is. Ik voel me niet zo lekker en ik heb het super druk nu school weer is begonnen! Duizend maak sorry, maar school gaat voor ;) xx Kyara