009 - Kamer 203

201 29 7
                                    

{P.O.V. Tess}

Als ik alles vertel aan Alicia moet ik huilen. We geven elkaar een dikke knuffel en we huilen bij elkaar uit. We praten nog wat en ik vertel hoe erg ik het vond om alleen met Angelo naar school te fietsen, en zonder haar op school te zijn. Alicia lacht erom en geeft me een duw nadat ik dat had gezegd. Opeens schreeuwt Alcia 'NIET WEER!' Ik schrik ervan en druk meteen op de bel. De verpleegster komt meteen de kamer binnen. 'Wat is er?!' Vraagt ze bezorgd. Ik wijs naar Alicia die nu lijkbleek ziet. Stevig hou ik haar hand vast. Alicia valt deze keer niet flauw maar ze krijgt het wel benauwd en het gevoel van flauwvallen. De verpleegster geeft haar wat water en een pijnstiller. Alicia valt daarna in slaap, rust zal haar goed doen.

{P.O.V. Alicia}

Ik moet lachen met Tess. Ze verteld me vanalles over school. Ik lig er met een grote grijns bij. Ik geef haar een duw als ze zegt dat ze zo eenzaam was op school. 'Ach nee joh, Tania heeft je toch met open armen ontvangen?' We krijgen de slappe lach. Maar wanneer de pijn terugkeert en roep 'NIET WEER!' Komt er meteen een verpleegster met water en een pijnstiller. Ik heb het super benauwd en ik heb het gevoel dat ik ga flauwvallen, maar het gebeurt niet. Ik val gewoon in slaap. Wat staat me er nu weer te wachten?

{P.O.V. Damian}

'Wat ben ik toch een sukkel.' Was het eerste wat in me opkwam. 'Ik moet gewoon naar haar toe.. Het moet.' Ik besluit toch maar na een uur mijn jas aan te doen en mijn fiets te pakken. Wanneer ik buiten sta aarzel ik, misschien is ze wel aan het slapen? 'Nee Damian, nee gewoon.' Zeg ik hardop. Ik maak mijn gedachten leeg en vertrek met mijn fiets. Op naar het ziekenhuis. Ik fietste zo hard als ik kon naar het ziekenhuis. Het waaide hard en ik had tegenwind, jippie. Maar alsnog probeerde ik hard te fietsen. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis loop ik naar de infobalie en ik vraag Alicia's kamer. '203.' Antwoord de vrouw kortaf. Ik jog naar de liften en druk op het knopje. Twee verschillende liften openen zich. Eentje zit al halfvol dus ik kies de andere. Als ik de lift in loop druk ik op het knopje van de tweede verdieping. De lift beweegt zich en vertrekt naar boven. Als de lift stopt, loop ik de lift uit en ik zoek kamer 203. Hier sta ik dan.. Voor de deur van een meisje die veel met me doet.. Ik hou mijn hand klaar voor de deur om te kloppen. '1..,2..,3..' Telt het in mijn hoofd. Op drie klop ik op de deur en wacht op antwoord.

{P.O.V. Tess}

Ik blijf een tijdje naar Alicia staren. Kijken hoe ze in dromenland verdwaald. Mijn gedachten worden verstoord door geklop op de deur. Ik sta op en loop naar de deur toe, de verpleegster blijft bij Alicia zitten. Als ik de deur open kan ik mijn ogen niet geloven, Alicia doet echt iets met hem als hij uit zichzelf naar HAAR toe komt in het ziekenhuis.. 'Wa.. Wat doe jij hier?' Vraag ik met een rood hoofd. 'Ik kom voor Alicia.. Tess is het niet?' 'Ja dat ben ik, kom erin.' Zeg ik vriendelijk terwijl ik in zijn blauwe ogen kijk. Omg hij kent mijn naam! Ik hou de deur voor hem open, zo kan hij binnenlopen. Als hij Alicia ziet, loopt hij meteen naar haar toe. 'Is ze al wakker geweest of nog steeds niks?' Vraag hij zacht aan mij. 'Ja, ze is al wakker geweest en we hebben al veel gepraat met elkaar.' Antwoord ik met een glimlach. Ik zie aan Damian dat een grote last van zijn schouders valt. 'Gelukkig maar.' Zegt hij.

☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺
In het volgende deel gebeurt er sowieso meer. Much love en thanks for over the 200 reads! <3

A tiger at MidnightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu