Lonabeyy- Update! 'Sup guys! Musta na kayo? Tagal ko ring 'di nakapag-update a! Sorry guys.. medyo naging busy po sa school kasi 3rd periodical na namin e.. so ayun! Pero May update na ako o! So thank you po sa lahat ng nagbabasa diyan! Mwah mwah tsup tsup! Haha. =*
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Point of view ng lola niyo.
"PALAGI NAMANG YAN ANG DAHILAN MO EH! BAKIT BA KASI HINDI KANA LANG MAGING TOTOO SA SARILI MO? NANDADAMAY KA PA NG IBANG TAO! NAGBEBREAK KA BA NG RECORD HA?! BAKIT SASALI KA BA SA GUINESS HA?! IKAW BABAE KA! PAG HINDI MO TINIGILAN YANG UGALI MO.. NAKO, 'DI MO ALAM ANG MANGYAYARI SAYO."
Sabi ko sa inyo e.. patay ako kay Papa P.. Hep hep.. yes si Papa Piolo! Haha.. de joke lang si Patrick nagagalit nanaman sa'kin. Huwaa.. help me guys! Ayaw niya ng tumigil kakasigaw ng 'Bakit hindi kanalang maging totoo sa sarili mo?' huwaa. I can't take it anymore. Naturingang bestfriend, ayaw naman gustuhin yung desisyon ko. Huwaa. Naiiyak na tuloy ako.. nasa playground kami ngayon, at mostly sa mga Kindergarten at mga parents nakatingin sa amin, diba nakakahiya? Eh Patrick naman kasi e.
"Patrick.."
"Ano?" sabi niya na inis-inis na.. ang pula na ng mukha niya sobrang inis nito parang makakapatay na ng tao e.
"Sorry na.. please? I have my private reasons."
"Private that you can't even tell it tp your bestfriend? How pathetic."
"Patrick naman.." hayy bwisit ka Patrick.. pasalamat ka nasa playground tayo ng Lower grades kung hindi nasira na ang image ko sa mga kapwa ko highschool. Kainis. -________- >_______<
"Bahala ka na 'dyan.. hindi tayo bati! Tandaan mo yan!" psshhh. Patrick naman parang bata. Haisst. Wala na akong choice.
Umakyat na ako sa room namin. Kaklase ko pala si Patrick hayyst pano na yan? Huwaa.
*
"Goodmorning Ma'am, sorry I'm late." bati ko sa Ma'am naming may kinakalikot sa desk. Nilingon niya ako at pinagdikit ang mga makakapal niyang kilay. Ma'am Wag!
"Why are you late Miss?"
"You don't have to know." pagaangas ko sabay smirk.. syempre dapat hindi masira ang image ko.
"Why shouldn't I then?"
"Because I said so." still smirking. Napa-'oohh' naman yung mga kaklase ko.
"Have a seat your honor." bwahaha.. sabi na nga ba e.. hindi din natiis 'tong ugali ko.
BINABASA MO ANG
"miss, ano name mo?"
Teen Fiction"Knowing a person's name is like knowing his/her own personality."