P12

793 28 2
                                    

~paar weken later~ (sorry time skip)

L O U I S

Ik word wakker. Zonder kater. De afgelopen tijd, sinds ik met Zayn heb, ben ik niet meer dronken geweest en heb ik ook geen drugs meer genomen. 'Hallo.' Hoor ik Harry zeggen. 'Hey.' Mompel ik half in mijn deken. Wacht. Wat doet Harry in mijn kamer? Ik ga rechtop zitten. 'Wat doe je hier?' Het kwam er botter uit dan ik bedoelde. 'Sorry.' Mompel ik erachteraan. 'Ik wou vandaag met je naar het park, ga je please mee?' Ik schud mijn hoofd. Ik heb niet echt zin om met Harry alleen te zijn aangezien ik nu niet echt weet wat ik voor hem voel. 'Please?' Harry zet puppyoogjes op. Daar kn ik echt niet tegen. 'Oke.' Zeg ik snel en kijk weg van zijn puppyoogjes. Wat zag hij er schattig uit. Stop met dat te denken. Urg.. 'Ik ga even douchen.' Zeg ik als hint dat hij weg moet. 'Oke. Ik zometeen ook.' Zegt hij en loopt weer mijn kamer uit. Ik sta op uit bed en pak een joggingbroek en sweater aangezien die gewoon super fijn zitten. Ik loop naar de badkamer, doe de deur opslot en zet de douche aan. Onder de douch kan ik even ontspannen.

H A R R Y

'Oke. Ik zometeen ook.' Zeg ik als Louis zegt dat hij gaat douchen. Ik zit nog in mijn pyjama, die bestaat uit een joggingbroek en een groot t-shirt want het is best koud. Als ik met Louis in het park ben wil ik hem vertellen wat ik voor hem voel. Ik hoor de douch stralen op de vloer kletteren. Louis is dus aan het douchen. Ik sta op en kijk in de kast ik pak een zwarte skinny jeans en een t-shirt. Ik hoor dat de douch gestopt is dus Louis is vast klaar met douchen. Ik pak mijn kleren en loop naar de badkamer. Ik zet de douche aan en stap eronder.

L O U I S

De douche stopt met lopen, Harry is vast klaar met douchen. Ik zit beneden op de bank. Ik heb niet zo veel honger. Harry komt de trap aflopen. 'Wil je wat eten?' Vraagt hij. Waarom is hij zo aardig tegen me. Ik heb de afgelopen tijd bijna niet tegen hem gepraat. Ik schud mijn hoofd. 'Echt niet? Je bent zo dun..' Hij klinkt bezorgd. Ik schud mijn hoofd weer. Ik heb echt geen eten nodig hoor. 'Oke..' mompelt Harry en loopt de keuken in.

'Hier. Wel opeten.' Harry geeft mij een bord met één broodje en een glas water. Ik kijk hem boos aan. 'Ik zei dat ik niks wou.' Zeg ik zacht, maar blijkbaar kom hij het toch horen. 'Je moet eten, Lou.' Zegt hij. Ik zucht diep en pak het broodje. Ik neem een klein hapje. 'Goedzo, Lou!' Zegt Harry blij. Ik slik het door. Ik vind het echt vies. Ik doe het voor Harry. Ik eet nog een paar hapjes en neem een grote slok van mijn water. Harry heeft al zijn eten al op.

Als ik eindelijk mijn broodje opheb is er al 3 kwartier voorbei. 'Kom je Lou, dan gaan we.' Harry wil blijkbaar graag naar het park. Ik knik en sta op. Ik trek mijn zwarte vans aan en doe de muts van mijn sweater op.

We zijn bijna bij het park. We moeten alleen nog de weg oversteken waar ik ben aangereden. Ik sta samen met Harry te wachten tot we kunnen oversteken. Er komt een auto aan die waarschijnlijk rond de 140 kilometer per uur rijdt, in elk geval veel te hard. Op deze weg mag je maar 50 kilometer per uur. Ik zie net voordat de auto er is de weg op rennen. Voor de auto gaat ze stilstaan. De autobestuurder remt hard. Maar gaat veel te snel. De auto klapt op het meisje. Ze valt bewegingloos neer. Ik staar er naar nogsteeds in shock. Er rennen heel veel mensen heen en ik hoor sirenes. Stel je voor dat ik aangereden was met deze snelheid. Dan was ik nu waarschijnlijk dood. Dan had ik ook nooit hoeven twijfelen tussen wat ik voel voor Harry. En Zayn. Voor Zayn voel ik wel wat anders. 'Louis?' Harry's hand zwaait langs mijn gezicht. Alles gaat een beetje langs mij af. Ik geef geen kik. 'Je bent lijkbleek, Lou.' Zegt Harry bezorgt. Ik zie alles een beetje wazig en dubbel. 'Haz, help.' Piep ik heel zacht. 'Help!' Hoor ik Harry roepen en daarna word ik in een zwart gat gezogen. Ik voel nog dat iemand me opvangt dan val ik helemaal weg.

💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙
772 woorden

Smile | Larry StylinsonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu