➰ L O U I S ➰
Ik ren en ren.. Ik heb geen idee waar ik ben, ik ren door en door. Als mijn benen niet meer kunnen dan zak ik meer bij een huis. Ik trek mijn knieën op en leg mijn hoofd daarop. 'Lou!' Harry. Ik beweeg niet. Ik merk dat hij bij me neer knielt. 'Lou, kom mee, je zit voor ons huis.' Shit, tuurlijk kom ik uit bij ons huis. Ik reageer niet, ik heb geen energie meer om mijn hoofd alleen al op te tillen. Ik voel dat Harry me optilt. Ik heb heen puf meer om tegen te stribbelen en laat me tegen Harry aanleunen. Ik hoor hem, onhandig, de voordeur openen. Hij tilt me de trap op en legt me op een bed, zijn bed. Hij komt erbij liggen en legt me onder de dekens. 'Truste Lou.' Zegt hij nog voor ik wegval in een diepe slaap.
'Lou Lou, wakker worden.' Zegt Harry. 'Huh?' Mompel ik met m'n ogen dicht. 'Sta je ook op? Ik ben ontbijt aan het maken.' 'Hier in jouw kamer?' Vraag ik met een stem waar het sarcasme vanaf druipt. 'Ha. Ha. Ik proef het sarcasme bijna.' Zegt hij. *Piep piep piep* 'Hazz je eten brand aan.' Zeg ik en spring uit bed. We rennen snel de trap af naar de keuken en zien, inderdaad, Harry's eten in de fik staan. Ik ren snel naar de kraan en vul een emmer met water, terwijl Harry probeert het vuur minder te maken. Als de emmer vol is pak ik hem op en gooi hen over het vuur, en Harry, oeps! 'LOUIS!' 'Hé! Niet mijn schuld, je stond er gewoon voor.' Zeg ik en steek m'n handen in de lucht. 'Het vuur is wel uit.' Mompel ik. 'Ja, inderdaad, maar ik moet gaan douchen en jij hebt geen eten.' 'Nog, geen eten.' Verbeter ik hem. 'Nog niet, maar ik ga douchen.' 'Doe dat.' Mompel ik. Hij loopt naar de trap, om te gaan douchen. Ik pak een doek om het water van de grond te halen.
'Hier.' Zegt Harry, wanneer hij me het, niet aangebrande, eten geeft. 'Dank je.' 'Alweer zo lekker!' Zeg ik als ik een hap heb genomen. 'Tja, ik kan wel koken hè?' Zegt hij lachend. Ik kijk nep boos. 'Ik kan het gewoon niet.' Zeg ik mokkend. 'Ik kan het je leren?' 'Ik hoef het niet te leren-' zeg ik en knipoog. 'omdat jij het al voor me doet.' Grijns ik. 'Ha. Ha. Ja dat klopt. Ik doe het graag hoor!' Zegt hij met een knipoog. Ik voel dat ik moet blozen dus ik kijk naar het eten op mijn bord. Of, waar ooit het eten lag. Mijn bord is al leeg. Ik sta op en zet het bord op het aanrecht.
'Lou?' Harry komt naast me op de bank zitten. 'Ja?' Vraag ik voorzichtig, want hij klinkt heel serieus. 'Je kan niet meer in dit huis wonen.' Mijn ogen vergroten en m'n mond valt open.
💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚
498 woorden
Sorry klein hoofdstukkie, vond het wel n leuke cliffordhanger 😂❤️
-
-
-
-
-Nee, grapjuuhh, dat doe ik jullie niet aan. 🎉
💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙
➰ L O U I S ➰
Ik schud mijn hoofd in verbazing. 'H- hoe- hoezo?' Komt er zacht en stotterend uit mijn mond. 'Nee! Niet zo!' Zegt Harry geschrokken. 'Huh? Wat bedoel je dan?' Vraag ik nog steeds verbaasd. 'Nou, kijk. Ik ga dit huis verkopen, correctie, ik heb dit huis al verkocht.' Nu ben ik nog verbaasder, hij heeft het huis waar we samen in woonden, wonen, gewoon verkocht. Zonder dat ik er iets van wist. 'Ik heb een nieuw huis gekocht.' En nu moet jij terug naar waar je eerst woonde. Ik zie het al aankomen. 'Dus, je bent verplicht om snel je spullen in te pakken.' En naar je oude huis te gaan. 'En met mij mee te verhuizen.' Wat!? Ik staar hem met open mond aan. Als ik naar een tijdje een beetje bekomen ben van de schok, knipper ik een paar keer en vraag 'W-wanneer gaan we dan?' Hij grijnst. 'Morgen.' Ik ren snel naar mijn kamer . 'Harry!' Roep ik heel hard omdat hij, denk ik, beneden is. 'Wow, Lou ik ben niet doof hoor.' Merkt hij half lachend op. Ik maak een sprongetje in de lucht. 'Ik dacht dat je beneden was.' Mompel ik tegen Harry die dus achter mij staat. Hij schud z'n hoofd. 'Nope.' 'Heb je misschien een paar do-' Hij houdt in z'n handen een paar verhuisdozen voor me. 'Ja, uh dat ja.' Zeg ik. Harry helpt met mijn spullen in pakken, want hij had al zijn spullen al ingepakt.
'Louis!' Roept Harry terwijl ik de laatste kleren in een doos stop. Ik heb mijn bed ook helemaal uit elkaar gehaald, alleen in Harry's kamer ligt nog een tweepersoons matras. 'Ja, Hazz!' Roep ik terug terwijl ik de laatste doos dicht doe. 'Kom je eten?!' Ik ren snel, half struikelend, de trap af. 'Hmm... Spaghetti.' Zeg ik blij. 'Jupp, op een heel mooi plastic bordje.' Zegt Harry lachend. 'Ja.' Glimlach ik. We hebben al heb servies al ingepakt, daarom eten we van plastic bordjes. We gaan op de bank zitten en eten in stilte ons eten op. 'Lou? Ben je klaar met inpakken?' Ik knik en gooi onze plastic bordjes weg.
Het is al 21 uur. 'Hazz, zullen we een film kijkennnnn??' Zeur ik. 'Tuurlijk hoor, Boobear.' Glimlacht hij. 'Welkee flim, Hazzaa?' Ik ben echt in een irritante bui. 'Kies jij maar, Louuuuu.' 'Neeeeee, jiiiijjjj.' Ik hang half tegen hem aan op de bank. 'Jeetje, je lijkt wel dronken Lou.' Lacht Harry. 'Neehoor, Hazz.' Glimlach ik. 'Ik ben gewoon heeeeeeel irritant.' Knipoog ik. 'Nou, kies eens een film uit.' Ik loop naar de kast en pak een willekeurige film. Blijkbaar Scream 3.
Aan het einde van de film zit ik lekker tegen Harry aan gekropen en heeft hij zijn arm strak om me heen geslagen. Ik val half in slaap door de saaie film, er gebeurt steeds hetzelfde. Er wordt iemand vermoordt en dan gaan ze de moordenaar zoeken en wordt weer iemand vermoord. (Dat ging serieus echt zo ik had hem gewoon af gezet 😂) Ik heb de film niet echt gevolgd. Ik concentreerde me op Harry. Hij is zo knap. Helaas is hij verliefd op iemand anders, een meisje waarschijnlijk. Maar ja, ik kan nog steeds van zijn gezicht genieten. Ik heb mijn ogen gesloten en geniet ervan dat ik tegen Harry aanlig. 'Lou?' Zegt hij zacht in m'n oog. 'Hmm.' Mompel ik niet in staat meer te doen. 'Ben je wakker.' Fluisterd hij. Ik schud heel zacht m'n hoofd en hoor hem grinniken. Hij pakt me vast in bruidsstijl en tilt me mee naar zijn kamer waar hij me voorzichtig op het matras legt, ik had al een joggingbroek en sweater aan dus daar kan ik prima in slapen. Ik hoor dat Harry zich omkleed stiekem kijk ik met één oog open naar hem en zie dat hij alleen nog een joggingbroek aan doet en dan komt hij naar het matras toe. Ik doe snel mijn oog weer dicht. Ik voel dat hij naast me komt liggen en glimlach. Ze snel als ik kan nestel ik me tegen hem aan. Hij slaat vrijwel meteen zijn armen om me heen, drukt een kus op m'n haar en fluisterd 'Slaap lekker lieve Lou.'
💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙
1240 woorden
JE LEEST
Smile | Larry Stylinson
Fanfiction*Kleine disclaimer, het is geen goed doordacht, noch goed geschreven boek. Ik was 14 toen ik het schreef, excuses* Zo makkelijk is het leven van een beroemdheid niet. Al helemaal niet als je een ongeluk krijgt en bij je vriend waar je verliefd op be...