Because of you 2 {ON HOLD}

Hoofdstuk 30

Layla's P.O.V

Een groot deel van de nacht heb ik liggen nadenken maar ik kon er niet veel van maken. Hij was te laat geweest en nu ben ik met Elijah. Ik houd van Elijah, ik woon samen met hem en nu krijgen we ook nog een baby en ik kan dat niet opgeven.

Ik draai me om en kruip tegen het lichaam van Elijah aan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en druk een kus in zijn nek. "Ben je wakker?" Vraag ik. Zijn ogen blijven gesloten. "Ja." Mompelt hij. "Goedemorgen." Glimlach ik. Hij draait zich naar me toe en gaat op zijn zij liggen. "Heb je lekker geslapen?" Vraagt hij. Ik knik en nestel me opnieuw tegen hem aan. Ik kijk naar zijn lippen. "Ik hou van je." Zeg ik en zoen hem. Hij glimlacht ondertussen en stopt me. "Hoe ging je gesprek met Roy gisteravond? Toen ik boven kwam lag je al te slapen.." Zegt hij en hij gaat op zijn rug liggen. Ik leun op mij elleboog. "Het ging wel oke." Zeg ik. "Hij heeft alles uitgelegd en we proberen het achter ons te laten." Niet precies wat er gebeurde maar anders krijgen we ruzie en dat kunnen we niet gebruiken nu. "Mooi zo." Zegt hij en drukt zijn lippen weer op die van mij.

"Pap? Kunnen we jou en Sasha even spreken?" Vraag ik. Mijn vader kijkt even raar en knikt dan. "We zijn in de woonkamer." Zeg ik. Ik ga bij Elijah op de bank zitten en pak mijn beker om wat water te drinken. Gisteravond konden we geen goed moment vinden om het ze te vertellen. Daarom doen we het dus nu. Elijah pakt mijn hand vast. "Ze vatten het vast goed op.." Zegt hij. Ik weet het niet. Ik heb geen idee hoe mijn vader gaat reageren.

Na een paar minuten komen mijn vader en Sasha de keuken uitlopen en gaan bij ons zitten. "Waar wilden jullie het over hebben?" Vraagt mijn vader. "Er is toch niets ergs?" Voegt Sasha er aan toe. "Nou.." Aarzel ik. Mijn vader fronst. ''Het zit namelijk zo dat ehm..'' ''Ik ben de laatste weken heel snel uitgeput en ik voel me niet helemaal mezelf.'' Mijn vader zucht. ''Zie je nou wel dat verhuizen geen goed idee was?'' ''Nee pap. Dat is het niet.'' ''Je moet haar laten uitpraten Chris.'' Zegt Sasha. Hij is duidelijk geïrriteerd maar gebaart dat ik verder kan gaan. "En ik mag ook geen modellenwerk meer doen omdat ik ben aangekomen.'' ''Wat een sukkels waaro-..'' ''Pap.'' " Layla, ik wil dat je eerlijk tegen me bent.. Wil je terugkomen?" Ik kijk hem even aan en slik. ''Ik ben zwanger.''

De ogen van Sasha en mijn vader worden groot. Sasha houdt haar adem in. ''Meisje toch!'' Zegt ze medelevend. ''Hoever ben je?'' Vraagt ze. ''Twaalf weken..'' Zeg ik zacht. Ik wacht op een reactie van mijn vader maar in plaats van op één of andere manier te reageren blijft hij stil. Ik kijk naar hem. ''Pap zeg alsjeblieft iets..'' Smeek ik hem. ''Ik weet niet wat ik moet zeggen eigenlijk. Ik ben teleurgesteld in je...'' Ik knik en kijk naar mijn voeten. ''Wat gaan jullie ermee doen?'' Vraagt hij. ''We houden het.'' Zegt Elijah. ''Layla?'' Ik frons naar hem. ''We houden het.'' Hij zucht. ''Hoe kon dit gebeuren?!'' Hij zwaait met zijn armen. ''Moeten we hier echt over praten?!'' Roep ik boos. ''Blijkbaar wel aangezien je een kind draagt!'' Roept hij. ''Ik heb hier ook niet om gevraagd pap maar het is nou eenmaal zo en ik kan er niks aan doen.'' ''Je kunt abortus plegen?!" Roept hij. Ik schud mijn hoofd. Ik ging geen levens wegnemen. Sasha stoot hem aan. ''Doe eens normaal en gedraag je eens als een vent! Je dochter is zwanger en jij doet net alsof ze dit gepland had!'' Mijn vader gaat wanhopig met zijn handen in het haar zitten. ''Ik weet even niet wat ik hiermee moet..'' Zucht hij. ''Ik wil gewoon dat je me steunt, het is al erg genoeg dat ik nog maar negentien ben maar als ik het dan ook nog alleen moet doen gaat het me niet lukken pap.'' ''Het spijt me dat het niet gaat zo als jij dat gewild zou hebben maar ik heb je hierbij nodig.'' "Ze heeft gelijk Chris, het gaat hier nu even niet om jou schat, dit gaat hier om Layla." Hij knikt. "Ik wil gewoon niet dat dat haar toekomst wordt..." Zegt hij tegen Sasha en even denk ik tranen in zijn ogen te zien. "Hoe?" Vraag ik. Hij kijkt naar me. "Als een negentien jarige huisvrouw die de hele dag thuis voor haar baby zorgt terwijl haar man de hele dag weg is..." Antwoordt hij. Ik kijk even naar Elijah en dan weer naar mijn vader. Dat wilde ik ook niet. Absoluut niet, maar hoe moest het dan? Mijn vader staat op en kust mijn voorhoofd. "Ik moet hier even overnadenken.." Zegt hij en loopt dan weg. "Maak je geen zorgen, we steunen jullie hoe dan ook." Zegt Sasha met een warme glimlach. "En nog gefeliciteerd." Zegt ze voor ze mijn wang kust en achter mijn vader aan loopt. Ik kijk naar Elijah, die een arm om me heen slaat en leg mijn hoofd op zijn schouder. "We komen er wel uit." Zegt hij.