Because of you 2 {ON HOLD}

Hoofdstuk 26

Elijah's P.O.V

Timothy wijst naar de danspas die in het boek staat. "Als je die erachteraan doet, dan vult die andere dat mooi op en heb je een mooie overgang naar de rest van de muziek." Zegt hij. Timothy is de andere choreograaf waar ik mee werk deze 3 weken. Hij is aardig en erg enthousiast. Alleen ik kan me niet goed concentreren en dat remt ons beide af. Mijn hoofd zit de laatste drie dagen alleen maar bij Layla. Hoe had ik dit haar aan kunnen doen? Eerst moet ik 3 weken lang op tour, dan die ruzie over Roy, waar ik erg blij om ben dat die is opgelost, en dan die roddel nog. Ik was zo stom geweest om überhaupt die club in te gaan. We hadden die avond vrij want het concert was afgezegd vanwege een ziek bandlid. In eerste instantie wou ik met Layla gaan skypen en het uit te gaan praten maar de jongens vonden het een beter idee om te gaan stappen. Ik dacht fuck it en dat had ik beter niet kunnen doen maar goed, het is nou eenmaal gebeurd en ik voel me er natuurlijk nog steeds slecht over. Ik wou gewoon dat ik in plaats van hier met Timothy aan een choreo te zitten werken, bij Layla op de bank kon liggen met mijn armen stevig om haar heen.

"Welke?" Vraag ik na een tijdje. Hij grinnikt. "Je hebt je hoofd er echt niet bij hè?" Ik haal een hand door mijn haar en schudt mijn hoofd. "Sorry." Lach ik beschaamd. "Je vriendin?" Vraagt hij. Ik knik. Ik had hem het meeste wel verteld, dat moest ook wel want hij had het tijdschrift ook al gezien en hij was er ook bij in de club. "Ik maak me gewoon wat zorgen om haar maar laten we verde-.." "Waarom ga je niet naar huis?" Onderbreekt hij mij. "Naar huis?" Vraag ik.  "Ik kan niet zomaar naar huis gaan." Frons ik. "Ik heb zo toch niks aan je." "Dan kun je beter naar huis gaan en dan werken we gewoon via de laptop, werkt net zo goed." "Weet je het zeker?" Vraag ik. "Ja, ga maar." Zegt hij vastbesloten.

Dezelfde avond kom ik nog aan in Londen. Ik stap met mijn sporttas uit de trein en kijk op de klok. Zeven uur. Gelukkig is het centraalstation niet ver van het appartementencomplex af, ongeveer een kwartier lopen. Ik loop het station af, het centrum in. Ik besluit een kleine bloemenwinkel in te gaan, waar ik een bosje bloemen koop. Er zitten rode, witte en paarse in. Ik loop een wat toeristische route verder waardoor ik eerder thuis ben.

Wanneer ik nog maar een paar minuten van huis ben, pak ik mijn telefoon en bel ik Layla. Ik zwaai mijn sporttas opnieuw over mijn schouder en loop stevig door. De telefoon gaat vier keer over maar dan wordt hij opgenomen door een lichtjes hijgende Layla, waardoor ik weet dat ze heeft gerend om op tijd te zijn. Ik grinnik. "Hey liefje." Zeg ik. "Elijah." Zegt ze opgewekt. "Hoe is het?" Vraag ik. "Wel goed denk ik?" Ik lach. "Mooizo." "Hoef je niet te werken? We hadden toch afgesproken om om negen uur om te skypen?" "Ja, maar ik denk ik bel je even." Antwoord ik. Ondertussen loop ik het grote gebouw binnen en word ik begroet door Marshall. "Goedenavond meneer Ross."  Ik knik, glimlach naar hem en loop door naar de liften. "Wie was dat?" Vraagt Layla. "Ehm.. Timothy." Zeg ik. Ik hoor haar wat mompelen en grinnik. "Wat heb je vandaag gedaan?" Vraag ik. "Ik ben vanmorgen even naar de sportschool gegaan, daarna met Lilly en Yara naar het bos geweest en heb daarna het appartement schoongemaakt." Zegt ze. "Je moet kapot zijn.." zeg ik en druk op het knopje van de lift. "Nja, en jij?" Vraagt ze. "Niet zo veel, vanochtend uitgeslapen, aan de nieuwe choreografie gewerkt, en vanmiddag de trein genomen." Zeg ik. Ik stap de lift uit. "Waar zijn jullie nu?" Vraagt ze. Ik grijns en doe de deur open. "Londen." Ik laat de deur heel zachtjes weer in het slot vallen en zet mijn tas op de grond. "Niet." Zegt ze. Ik leg mijn telefoon tussen mijn schouder en mn hoofd en trek mijn jas uit. "Mis je me?" Vraag ik. "Ja natuurlijk." Antwoordt ze. Ik loop zachtjes door de gang en zie haar dan in de woonkamer zitten. "Dat weet je toch." Zegt ze. Zit zit onder een deken op de bank en op de televisie verschijnen de rode letters van Netflix. Ik hang op en grinnik als ze raar naar haar telefoon kijkt. "Elijah?" "Je moet beter opletten hoor, stel dat ik één of andere inbreker was." Zeg ik en loop de woonkamer in. Ze kijkt achterom. "Eli!" Roept ze en schiet van de bank af. Ik lach en omarm haar. "Wat doe jij hier?" Glimlacht ze. Ik haal mijn schouders op. "Ik wilde je zien." Zeg ik. Haar wangen worden rood en ze kust me. "Ik heb je zo gemist.." zeg ik. Ze knikt. "Ik jou ook, voor hoelang blijf je?" "Ik blijf hier." Zeg ik. "Hoe bedoel je?" Ze kijkt me verwarrend aan terwijl ze me nog steeds vast heeft. "Gewoon, ik doe het vanaf nu met de laptop. Ik kon me niet concentreren en de enige oplossing ben jij." Zeg ik. "Misschien dat ik binnenkort twee dagen terug ga ofzo maar dat zien we dan wel weer, voorlopig blijf ik hier." Zeg ik. Ze glimlacht en omhelst me nog eens. ''Oh ja.'' Ik geef haar het bosje bloemen. ''Dankjewel.'' Glimlacht ze. Ik druk mijn lippen nog een keer op die van haar en laat haar dan los. ''Maar vonden ze het zomaar goed?'' Vraagt ze. Ik knik. ''Timothy stelde het zelfs voor.'' Antwoord ik. ''Wat aardig.'' Zegt ze en kijkt naar de bloemen. Haar ogen twinkelen zo mooi. ''Het spijt me.'' zeg ik na een tijdje naar haar gestaard te hebben. ''Ik ben zo stom geweest.'' Ze komt naar me toe gelopen en drukt een kus op mijn wang. ''We hebben dit al besproken en het is oké, je hebt niet eens echt iets fout gedaan.'' Zegt ze. ''Maa-..'' ''Nee we laten het hierbij oke?'' Ik knik. Veel zin om er tegen in te gaan heeft het toch niet.''Ik hou van je.'' Zeg ik. ''En ik van jou.''Glimlacht ze. Ze loopt de woonkamer uit, waarschijnlijk om de bloemen in een vaas te zetten.

''Lay wat doe je allemaal?'' Roep ik. ''Ehm...Ik kom er zo aan!'' Antwoordt ze. Ik sta op van de bank en maak mijn weg naar de keuken, waar ze nu al een tijdje bezig is met iets.  Ze staat tegen het aanrecht aan geleund. In haar éne hand heeft ze een doosje en met de andere gaat ze door haar haar. Ik knuffel haar van achter. ''Wat is dat?'' Vraag ik. Pas nu zie ik dat er pakpapier om het doosje zit. ''Je verassing.'' Zegt ze zacht en ze draait zich om in mijn armen. ''Zullen we terug naar de woonkamer gaan?'' Vraagt ze. Ik knik en volg haar. Ik ga naast haar zitten op de bank. Ze verward me door ineens zo'n andere houding te hebben. ''Is er wat?'' Vraag ik en vlecht mijn vingers met de hare. ''Ik ben nerveus.'' Geeft ze toe en kijkt recht in mijn ogen. ''Dit gaat alles veranderen.'' Zegt ze zacht en ze geeft me het cadeautje. ''Je maakt me zenuwachtig.'' Zeg ik. Ze knikt. ''Toe maar.''  Ik haal het papier er om weg. Er komt een normaal bruin doosje tevoorschijn. ''Eli.'' Ze stopt me door haar hand op de mijne te leggen. ''Dit maakt alles moeilijk, dat weet ik maar weet dat we er wel doorheen komen oke?'' Ik frons maar knik dan. Ik weet niet zo goed wat ik moet verwachten en ben bang voor wat ik in het doosje zal aantreffen. ''Ik hoop dat je er blij mee bent, want ik ben dat wel.'' Zegt ze nog en trekt dan haar hand terug. Ik kijk in haar ogen en weet bijna zeker dat ik er hierna nooit meer hetzelfde naar zal kijken. Ik heb het gevoel dat ik al weet wat erin zit en als dat waar zou zijn... Ik moet het maar gewoon gaan openmaken en zien. Ik haal diep adem, met mijn vingers maak ik het slotje open en haal ik de deksel er van af. Ik hoor Layla slikken en knik. Een zwangerschapstest. Ik haal het er voorzichtig uit en kijk naar het schermpje.

Zeven weken zwanger.

Layla is zwanger. Ik wrijf met mijn hand over mijn gezicht en blijf ernaar kijken. ''Je bent zwanger?'' Vraag ik zacht. In haar ogen staan tranen als ze knikt. Met die vele hints die ze heeft gegeven, heb ik er wel over nagedacht maar het was zo raar om te denken dat ik haar zwanger had gemaakt. Het zou wel iets anders zijn en ik moest me er maar geen zorgen om maken dacht ik. Alsnog is het onverwacht. Een baby. Layla buigt haar hoofd naar beneden waarschijnlijk zodat ik haar tranen niet kan zien stromen. Ik leg het doosje op tafel, ga tegen haar aan zitten en pak haar handen vast. ''Layla.'' Zeg ik maar ze kijkt niet omhoog. Ze legt haar hoofd tegen mijn borst en schudt hem. Ik pak haar wangen vast en kijk naar haar behuilde en gebroken gezicht. "Je wilt het niet..'' Fluistert ze. Ik glimlach. ''Natuurlijk wel.'' Zeg ik. Ze kijkt in mijn ogen. ''Echt?'' Ik knik. ''Dolgraag zelfs.'' Ik kijk haar een tijdje aan. Ik krijg een gezin met haar en dat geeft me een geweldig gevoel. ''Zeven weken..'' Fluister ik. Ze glimlacht en knikt. ''We krijgen een baby.'' Ik druk mijn lippen op die van haar en lach tussendoor. Ze slaat haar armen om me heen en ik druk haar naar achter waardoor we naast elkaar liggen. Ik kus haar opnieuw en omhels haar.

''Maar hoe?'' Vraag ik als we die avond in bed liggen. ''We doen het toch altijd veilig..'' Mompel ik. ''Nou blijkbaar niet.'' Lacht Layla. Ze ligt op mijn borst en ik streel haar rug. ''Je hebt het niet met een and-..'' Ze slaat me. ''Hoe durf je dat te vragen!'' Zegt ze boos maar ik kan zien dat ze het niet meent. ''Ik weet het babe.'' Lach ik. Ze gaat weer liggen. ''We moeten wel een afspraak bij de dokter maken morgen.'' ''Om alles te laten checken enzo.'' zegt ze. Ik trek haar wat steviger tegen me aan. ''Je vader gaat me echt vermoorden.'' Grinnik ik. Ze ademt diep in. ''Omg.'' Ik begin te lachen. ''Pap gaat eisen dat ik terug naar Nederland kom...'' ''En mijn moeder gaat ook flippen.'' Ik druk een kus op haar schouder. ''Wat gaat jouw familie er van vinden?'' Vraagt ze. Ik denk even na. ''Nan gaat het geweldig vinden. Mijn moeder zal eerst wel boos zijn maar dat wordt wel minder en mijn vader ga ik het niet vertellen.'' Ze knikt en leunt met haar onderarmen op mijn borst. ''Stel je voor dat we een mini Elijah in huis hebben lopen.'' zegt ze glimlachend. ''Of een mini Layla.'' Lach ik. Ze leunt naar voren en kust me. Ik streel haar wang en leun mijn voorhoofd tegen de hare. 

Heyheyoos, I'm back from holidayy. Helaas is mijn mobiel in het midden van de vakantie in het water gevallen en ben ik hem kwijt dus heb ik alleen dit hoofdstuk kunnen schrijven. Anywayy wat vinden jullie van deze zwangerschap? Ik ga zoveel mogelijk schrijven de komende twee weken dat ik nog niet naar fucking school hoef.  Byeoosss  x C