Pj's Pov
Nakangangang nakatingin ako sa anim na tukmol kong kaibigan na busying busy na suotin ang mga damit na binili ni papa. Lahat ng damit na iyon ay all black. Pants, sweatshirt,gwantes,bonnet at mask ay itim lahat.
.
Ang plano kasi ay aakyat ako sa puno ng Indian Mango na inakyatan ko kanina para doon dumaan sa bintana papunta kay Thonee. Ang sabi ko sa kanila ay kaya ko namang mag isa nalang pero ayaw nila akong payagan. Kailangan ko daw kasi ng look out. Yeah parang kriminal lang.
.
Hindi kasi ako pwedeng dumaan sa normal na daan dahil makikita ako ni Marco. Hindi kasi kami magkasundong dalawa.
.
.
"Seriously guys, i can do this alone.Hindi nyo kailangan magpaka ninja para lang samahan ako"
.
"Ano ka ba naman insan, kailangan ka naming samahan, paano kung habang nag uusap kayo ay nagkaayos kayo at napagdisisyunang magtanan oh edi kami ang tutulong sayo haha"-Kim
.
"Walang magaganap na pagtatanan ok. Puro ka kalokohan"
.
"Basta brad sasama kami. Wag ka nang umangal dahil feel na feel na namin ang costume namin"Johnrey
.
Nagkarate pose pa sila.
.
"Anak ikaw hindi ka ba mag cocostume? Aba mahal din ang isang set nito"-papa
.
"No thanks Pa,ayokong mapagkamalang kriminal kapag may nakakita"
.
"Sus,sure naman ako kung wala kang pinagdadaanang problema eh magaganito ka din, im sure inggit ka sa mga suot namin."-Seb
.
"Ofcourse not"
.
Well,medyo nakakainggit nga. Tapos nag seselfie pa sila. Kaso baka kasi matakot si Thonee kapag nakita nya akong ganun ang itsura.
.
"Ako nalang kasi mag isa"
.
"Basta sasama kami. Period no erase"- silang lahat
Haissst
******
"oh JM ready ka na ba? Pag kailangan mo ng tulong iilaw mo lng dto sa baba yang flashlight na nakasabit sa leeg mo ha. Aakyat kami kaagad jan."- Jim
.
.
.
.
.
Kasalukuyan na kasi akong umaakyat sa puno ng indian mango,ako lang dahil hindi ko na sila pinayagang paakyatin. Baka mag ingay pa sila sa taas. And yep napapayag nila akong isuot yung 'all black costume' nila.
.
.
.
.
.
"Oo. Basta wag kayong maingay jan"
.
.
.
Nag thumbs up lang sila at nagkanya kanya na ng pwesto para walang makakita sa kanila. Pero sa suot naming ito sure akong walang makakakita sa amin.
.
.
.
.
Ipinagpatuloy ko ang pag akyat hanggang sa makarating ako sa tapat ng bintana ni Thonee.8pm na sure akong tapos na sila mag hapunan.
.
.
.
.
.
Huminga ako ng malalim at inihanda ang sarili ko sa pagkatok sa bintana ng biglang bumukas iyon.
.
.
.
.
.
