LRTG CHAPTER 7: SORRY

56 11 0
                                    


RUSSEL

"Bwiseta babae na iyon! Lukresha talaga siya toda max." Gigil na gigil na himutok ko habang pigil ang sariling maiyak sa kawawang friend ko sa baba. Hindi ko naman inexpect na ganoon pala siya ka amazona. Jinojoke time ko lang naman siya.

"(on the phone) Eh sira karin kasi sisteret bakit mo kasi kinorner 'yon, nag-act kapang malahombre eh hindi naman pasok sa bangs 'yang acting mo." Naparoll eyes ako sa kausap ko. 

I know, I know, masama na bang gumanti?

Akala ba ng julalay na 'yon makakalimutan ko agad ang ginawa niya sakin kanina? Gosh I almost died! Muntik na akong bumangga sa poste kanina dahil may tumama na coke can sa ulo ko!

Napangiwi ako when I touched my head na may bukol, masakit parin siya hanggang ngayon. 

Hindi ko na keri! Ilang beses na ako kinakawawa ng babaeng iyon ngayong araw. Tapos etong kausap ko dumagdag pa sa pagkainit ng ulo ko.

Akala ko naman kapag tinawagan ko siya papanigan niya ako at icocomfort tapos mag paplano kami to make that julalay fly away, kaso hindi. Parang sinampal ako ng mag kaibang tao sa mag kabilang side ng face, nasa panig siya ni Julalay kumampi.

Nakapamewang akong tumayo nang diretso na parang kaharap ko ang kausap ko.

"Hoy Jano manahimik ka na nga, hindi porket dakilang babae ka na eh ganyan kana manlait.--" Sabat ko at nagroll eyes.

"And excuse me Jano, malay ko bang nakorner ko siya sa pinto ng dressing room kaya ng time na iyon hindi rin ako makapagbihis." Pagpapaliwanag ko at tumingin sa dressing room ko.

Bigla akong nakaramdam ng kilabot nang maimagine ko iyong kanina. As far as I want to get dress that time eh nakaharang ang gaga kaya wiz ko rin makabihis.

Tumingin ako sa suot ko ngayon, for the first time in my entire life nakasuot ako ng black na jogging pants ngayon at gray na long sleeve jacket.

Alam ko masyadong OA gayong dito lang ako sa room ko pero iba narin ang handa. She went inside in my room! Pumasok siya gayong nasa banyo ako non, how could she do that!

"Eiw ateng Jano is already sumakabilang heaven na, I'm Jona here in States kaya itikom mo 'yang bunganga mo kung ayaw mong mapasukan ng granada." I'm back on my senses nang marinig ko ang nandidiring boses ni Jano.

I rolled my eyes at umupo sa kama at napangiwi nang makaramdam ng kirot sa lower part. Kung pwede lang manabunot ginawa ko na kanina pa.

"Yeah whatever, prefer kong tawagin kang Jano. Lalo na ngayon, bakit ka sa kanya kumakampi! I thought we are besties in Crime?" I sniffed pero syempre echos lang na umiiyak ako kuno. 

His name before is Jano Enriquez my friend in States pero dahil sa nag patransgender siya ayon Jonalyn Enriquez na ang name niya.

I met her sa States 3 years ago habang nagbabakasyon. Dati hombreng hombre talaga ang look niya I admit I had a crush on him nung first time ko siya mameet pero siguro mga two hours lang after figuring na kacolor ko siya ay nawala ang pagkagusto ko. 

Then nung nakaraang taon ginulat niya ako when he visited me sa school wearing a woman clothes tapos wala narin umbok iyong baba niya ayon pala nagpaputol na ang gaga.

Imagine, she finally achieved what she wanted to be at ako? Eto parin nakaconnect parin iyong akin tapos nadamay pa sa kawalang hiyaan ng bago kong Julalay.

Gosh naiiyak na talaga ako, kung alam lang talaga ng buong universe kung sino akeshi baka matagal narin akong naggoodbye sa friend ko sa baba. Edi sana hindi ako namimilipit sa sakit ngayon.

Mahalin Ang Imposible #1: Loving Russel The Gay (Under Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon