ခ်စ္ျခင္းကိုအစျပဳမိၿပီဆိုမွေတာ့...
သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာကပ္ပါလာမယ့္....
အလြမ္းနဲ႔နာက်င္ျခင္းကို....
သည္းခံႏိုင္ရမွာေပါ့.....
တရိပ္ရိပ္ေျပးေနေသာျမင္ကြင္းေတြေနာက္..
သူ႔ျမင္လႊာတို႔အာရံုေရာက္ရွိေနခ်ိန္....
ရုတ္တရတ္ဝင္ေရာက္လာေသာ
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေၾကာင့္.....
သူစိတ္ပ်က္စြာၿငီးျငဴ မိလိုက္သည္။
"Tsk!!!ကားကိုဘယ္လိုေမာင္းေနတာလဲ?"
"Miyanamithaသခင္ေလး။
ကားေရွ႕ကိုကေလးေတ်ာက္ေျပးဝင္လာလို႔ပါ"
အလို!!!ကေလးေတ်ာက္ေျပးဝင္လာတယ္ဆိုပဲ။
မသိစိတ္ရဲ႕လႈံ႔ေဆာ္မႈႏွင့္အတူ...
သူ႔ေျခေထာက္တို႔က...
အလိုလိုေျမႀကီးေပၚခ်နင္းၿပီးသား။
မသိစိတ္ရဲ႕လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔အတူ
သူ႔လက္အစံုကပံုလ်က္သားလဲက်ေနေသာ
ေကာင္ေလးအားေထြးေပြ႕လ်က္....
"ေဆးရံုပို႔ဖို႔လုပ္ပါarjushi"
သူ႔စကားအဆံုးထိုေကာင္ေလးအား
ကားေပၚေပြ႕တင္ၿပီး....
သူတို႔ကားေလးရဲ႕ဦးတည္ရာကေတာ့....
At Firelight Hospital,
"လူနာကထိခိုက္မိတာမရွိပါဘူး
ရုတ္တရက္မို႔လန္႔ၿပီးသတိလစ္သြားတာပါ"
ဆရာဝန္ရဲ႕စကားအဆံုးမွာ..
သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုေလးပင္စြာမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။
ေဆးရံုကုတင္ေပၚတြင္သတိလစ္ေမ့ေျမာေနေသာေကာင္ေလးပံုစံကလံုးဝကိုေအးခ်မ္းေနသလို။
ဆင္စြယ္ေရာင္ဆံသားႏုႏုေတြႏွင့္..
ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔က..
ႏို႔ႏွစ္ေရာင္အသားအေရေလးႏွင့္လိုက္ဖက္ညီစြာ...
သူမိန္းေမာစိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ...
ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္ခြံအစံု...
တျဖည္းျဖည္းလႈပ္ရွားလာသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"Jorgiyaw jorgiyaw သတိရၿပီလား?"
သူ႔ေမးခြန္းအဆံုးမွာေတာ့...
ထိုကေလး၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကပြင့္ဟလာၿပီး..
မဆိုစေလာက္ေသာအသံတိုးတိုးေလးက...
ခ်ိဳသာစြာေပၚထြက္လာသည္။
"Du...duguseyo?"
"ႏိုးၿပီလား?"
"Nae ဒီက"
"မင္းဘယ္မွာေနတာလဲ?"
သူ႔ေမးခြန္းကိုျပန္ေျဖျခင္းမျပဳဘဲ
သူ႔အားအူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ေမာ့ၾကည့္ေနေသာထိုေကာင္ေလးအားၾကည့္ကာ
သူႏွလံုးခုန္သံတို႔ကျမန္ဆန္လာသလို....
"မင္းဘယ္မွာေနတာလဲလို႔ငါေမးေနတယ္ေလ!"
သူေအာ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့
ထိုကေလး၏ခႏၶာကိုယ္ေလးက
သိသိသာသာတုန္တက္သြားၿပီး..
".....မွာေနတာပါ"
တုန္ရီစြာေျပာေနေသာသူ႔အသံေလးက
သူ႔နားစည္ထဲဆည္းလည္းသံေလး
ရိုက္ခတ္ေနသလို.....
ေၾကာက္ရြံ႕စြာၾကည့္ေနပံုက
သူ႔မ်က္ဝန္းထဲ
ကမ႓ာေက်ာ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္သဖြယ္....
ထိုေကာင္ေလး၏အျပဳအမူတိုင္းက
သူ႔အတြက္ ၾကည့္မဝႏိုင္ေသာ
ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားအလား.....
ေသခ်ာပါသည္....
က်ေနာ္ park chanyeol၏
ႏွလံုးသားတစ္ေနရာတြင္..
ထိုေကာင္ေလးတည္ရွိေနသည္ဆိုတာ။
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
ထိုေကာင္ေလးေျပာသည့္ေနရာကိုေရာက္ေတာ့
သူပတ္ဝန္းက်င္ကိုတစ္ခ်က္အကဲခတ္ၾကည့္မိလိုက္သည္။
လူေနႏိုင္သည္ဆိုရံုမၽွေသာဆန္႔ေသာ
အိမ္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြသာ...
"က်ေနာ္သြားလိုက္ပါဦးမယ္
Gamsamitha arjushi"
သူ႔ကိုသြားတန္းေလးမ်ားေပၚေအာင္
ရယ္ျပၿပီးထြက္သြားေသာထိုေကာင္ေလးက
သူ႔အေတြးေတြထဲရစ္ဝဲလ်က္။
"Arjushi အဲ့ကေလးအေၾကာင္း...
က်ေနာ့္ကိုစံုစမ္းေပးပါ...
က်ေနာ္သိခ်င္တယ္"
မေမၽွာ္လင့္ေသာေတြ႕ဆံုမႈတစ္ခုမွာ...
မထင္မွတ္ထားေသာခ်စ္ျခင္းတစ္ခုကို...
သူ႔ႏွလံုးသားပန္းျခံထဲတြင္...
ျမတ္ႏိုးစြာစိုက္ပ်ိဳးလိုက္သည္....
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
At Baekhyun's side,
"Byun Baekhyun!!!!!!!!"
သူ႔အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းၾကားလိုက္ရေသာ
စူးကနဲေအာ္သံတစ္ခု။
ေထာင္းကနဲထြက္လာေသာအရက္နံ႔တို႔နဲ႔အတူ
မ်က္လံုးမ်ားနီရဲစြာျဖင့္ထြက္လာေသာ
သူ၏ေမြးသဖခင္ေက်းဇူးရွင္။
သူ၏ေနာက္တြင္ေတာ့
ဖြာလန္က်ဲေနေသာဆံပင္ေကာက္ေတြႏွင့္
သူ႔ကိုဝါးစားမတတ္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ
သူ႔ဖခင္၏ေနာက္မိန္းမ။
"မင္းဒီေန႔ဘာလုို႔အလုပ္မသြားတာလဲ!!!!
ေျပာစမ္းByun Baekhyun!!!!"
" က် က်ေနာ္.."
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကဘာစကားလံုးမွထြက္က်မလာ
ပါးစပ္တစ္ခုလံုးကလည္းအာေစးထည့္ထားသလိုေစးကပ္လ်က္။
သူသိေနပါသည္......
သူမၾကာခင္ေလာကငရဲတစ္ခုႏွင့္
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည္ဆိုတာကို။
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
တိုေနတယ္။သိတယ္။ဆက္ေရးဖို႔အားမရွိလို႔ဒီေလာက္နက္ပဲတင္တယ္။အားေပးၾကပါအူးလို႔ပါ။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
As You Like
Hayran Kurguအမိန္႔ဆန္တဲ့မင္းစကားေတြေအာက္ ငါရိုက်ိဳးစြာ နာခံမယ္။ အတၱဆန္တဲ့မင္းအခ်စ္ေတြေအာက္ ငါျမတ္ႏိုးစြာ ခိုဝင္မယ္။ ငါ့ဘဝ ငါ့ခႏၲာ ငါ့အသက္ကအစ မင္းအေပၚ အပ္ႏွင္းမယ္။ မင္းက ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕အရွင္သခင္ပဲ။
