"ကိုယ္ေျပာမယ္ေျဗာင္...
မင္းေနာင္တမရဘူးဆိုတာ ေသခ်ာရင္.."
ခင္ဗ်ားပါဝင္တဲ့ က်ေနာ့္အနာဂတ္မွာ ေနာင္တတရားဆိုတာ ရွိမလာေစရဘူး..
"Yeolပါဝင္မယ့္ က်ေနာ့္အနာဂတ္မွာ ေနာင္တဆိုတာ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး"
"ကိုယ့္ရဲ႕တိတ္တိတ္ပုန္းအေနနဲ႔ပဲ.."
ဟက္!!!တိတ္တိတ္ပုန္း😅😅
က်ေနာ္ကခင္ဗ်ားအတြက္ ဒီေလာက္ပဲ ေဘာင္ဝင္တာလား?😅😅
အစတည္းကslaveေတ်ာက္အေနနဲ႔ပဲ သူ႔ေဘးလာခဲ့ရတာေလ..
ဒီ့ထက္ပိုၿပီး
ဘာေတြေမၽွာ္လင့္ေနေသးတာလဲ?
သူ႔ေဘးနား ရွိေနခြင့္ေလးရွိရင္ က်ေနာ့္အတြက္ အရာအားလံုးျပည့္စံုပါၿပီ။
တရားဝင္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရေပမယ့္လို႔ေပါ့။
မမီႏိုင္တဲ့ ၾကယ္တစ္ပြင့္ကို ေမၽွာ္ၾကည့္ေနရတာလဲ ဝဋ္တစ္ခုလိုပဲ...
မရႏိုင္မွန္း သိေပမယ့္ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္သလို
နာက်င္မွန္း သိေပမယ့္ ဖက္တြယ္ထားခ်င္ဆဲ..
"ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ
Yeolေဘးနားရွိေနရရင္ကို ေက်နပ္တယ္"
အျပံဳးခပ္ယဲ့ယဲ့နဲ႔ ႏြမ္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးက ကိုယ့္ကိုဆံုးရႈံးရမွာစိုးလို႔တဲ့လား~~~
မ်က္ရည္ေတြအျပည့္နဲ႔ မို႔အစ္ေနတဲ့ မ်က္ခြံေလးက ကိုယ့္ကိုစြန္႔လႊတ္ရမွာ စိုးရိမ္လို႔တဲ့လား~~~
မင္းအေပၚ နာက်င္မႈေတြကလြဲ သယ္မလာႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ အပင္ပန္းမခံပါနဲ႔ ခ်စ္သူ~~~
မင္းရဲ႕အျဖဴထည္ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔မထိုက္တန္လို႔ပါ~~~
မင္းအေပၚ အမည္းစက္ေတြပဲ စြန္းထင္းေစတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔ ခ်စ္သူ~~~
မင္းရဲ႕မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔မထိုက္တန္လို႔ပါ~~~
မီးေတာက္တစ္ခုအလား ပူျပင္းသလို ဓားသြားတစ္ခုအလား ေသြးစက္လက္က်ေစတယ္~~~
ဆူးတစ္ေခ်ာင္းအလား နက္နဲစြာ စိုက္ဝင္သလို ဘိန္းျဖဴအလား မက္ေမာစြာ တြယ္ဖက္ထားေစတယ္~~~
အသက္ရႉရပ္မတတ္ နာက်င္ေစမယ့္လည္း ပ်ားရည္တစ္စက္အလား ခ်ိဳၿမိန္မႈကိုလည္း ေပးေသးရဲ႕~~~
YOU ARE READING
As You Like
Fanfictionအမိန္႔ဆန္တဲ့မင္းစကားေတြေအာက္ ငါရိုက်ိဳးစြာ နာခံမယ္။ အတၱဆန္တဲ့မင္းအခ်စ္ေတြေအာက္ ငါျမတ္ႏိုးစြာ ခိုဝင္မယ္။ ငါ့ဘဝ ငါ့ခႏၲာ ငါ့အသက္ကအစ မင္းအေပၚ အပ္ႏွင္းမယ္။ မင္းက ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕အရွင္သခင္ပဲ။
