Eros - Passionate Love (COMPLETED)

1

Begin

Twelve years old na ako nasundan ng aking magulang. Katulad ko, babae rin ang naging kapatid ko.

Maliit pa lamang ako ay hinahangad ko nang maging Ate. Naiingit ako sa mga kaibigan kong may mga kanya kanyang kapatid. Masilan si Mama magbuntis kaya nahirapan sila ni Papa na bumuo. Mahina kasi ang matres ni Mama kaya ganoon.

Mabuti na nga lang daw ay nabuhay ako sa kabila ng kalagayan ni Mama. Isa daw himala. Pero mas himala ang nangyari na nasundan ako matapos ang labing dalawang taon.

Hindi ko matago ang tuwa dahil sa wakas, magkakaroon na ako ng kapatid.

May makakalaro na ako. May babantayan na ako. May kakampi na ako. At higit sa lahat may tatawag na sa aking Ate.

Wala akong pinsan dahil nag iisang anak lamang si Papa at wala din itong pinsan. Dahil na sa lahi nila ang only child. Si Mama na man ay ganoon rin kaso sabi ni lola ay himala din raw na nasundan si Mama at ito ang aking Uncle Rast na mas matanda lamang sa akin ng sampung taon. Kasalukuyan siyang nag aaral ng medisina sa McMaster University sa Canada.

Sa unang taon na nagkaron ako ng kapatid. Hindi ako mapakali na wala ako sa tabi ni Miracle Elsa. Ako mismo ang nagpangalan sa kanya. Ayaw pa sana ni Papa, bakit ko raw ipinangalan iyong character sa frozen. Pero wala siyang nagawa nang si Mama mismo ay nagustuhan ito.

Sa taon, buwan at araw na nagdaan unti unting lumaki si Miracle. Mas naging masaya kami dahil sa kanya.

She's indeed a Miracle to our family.
She brought joy to us.

Mas naging sweet sila Mama at Papa. Hindi na sila nag aaway na siyang ikinatuwa ko.

April 2 nang nag walong taon si Miracle.
Sa araw na yan nagbago ang lahat.

Pilit ko mang hindi isipin na mas pinapaburan sa lahat ng bagay si Miracle ay hindi ko maiwaksi.

Lahat ng atensyon ay na sa kanya na. Lahat ng gusto binibigay sa kanya. Alam ko namang naibigay na yan ng magulang ko sa akin nang ganyan rin ang edad ko. Pero mas nararamdaman kong mas lamang sa lahat ng bagay ang binibigay nila kay Miracle.

" Anak, sorry pero recital day yan ni Miracle eh. Alam mo naman kong gaano natin katagal hinintay to. Minsan lang to sa isang taon. " Sabi ni Mama habang sinusuklay ang buhok ni Miracle.

" Ah,ganon ba ma. Uhm si Papa po? Baka pwede po siya na lang ang pumunta sa awardings? "

Nagbabakasaling sabi ko habang kausap si Mama sa hapag.

Sa friday na kasi ang awarding namin for this sem. Running for cum laude kasi ako. Kailangan pumunta ang parents ko sa event para sumama sa akin tanggapin ang medalya. But it looks like they're already reserved.

" Sasama siya sa amin anak. Pati na rin sina lola mo. Eh, kung maaga ka sanang nagsabi ay sana sina lola mo ang pupunta. "

Hindi na ako umimik pa. Bagsak ang balikat ko at nagpatuloy sa pagkain ng aking agahan bago umalis sa dining at pumunta sa aking kwarto.

Ni kahit kailan ay hindi ako nagtampo kina Mama. Hindi ako na inggit sa kapatid ko. Pero simula nang lumaki ako ay unti unti iyong nagbago.

Since Miracle came, I thought everything is just changing because I'm an older sister now. That I'm not the only child anymore.

Palagi kong iniisip na kaya ganun na lang ako naiingit sa kapatid ko. Dahil sanay akong na sa akin ang atensyon ng magulang ko, pero hindi.

Maliit pa lang ako, si Lola na ang palagi kong kasama. Abala palagi sina Papa sa trabaho, tuwing weekends lang kami nagsasama sama. Tapos tuwing magkasama pa kami puro naman trabaho ang usapan nila. Kinakamusta lang nila ako at binibilhan ng kung anu-ano.

They feed me up of all the material things they thought I need. But the truth is, I only want the attention they're giving right now to Miracle.

Ni minsan hindi ko naranasang suklayan ng buhok ng aking ina. Ni minsan hindi pumunta si Papa sa kahit anong event na aking sinasalihin.

Minsan sa sobrang inggit ko kay Miracle, napapa isip na lang ako na, baka ampon ako.

Pero hindi, para akong girl version nang aking ama. And I got the natural brunette hair from my mother. There's no doubt that I'm not there child. But the most doubtful is they have favoritism in their childs.

" Why are you crying? " Hindi ko namalayang nasa harap ko na pala ang aking tiyuhin habang naglalakad ako papunta sa king kwarto.

Last week lang dumating si Uncle Rast galing Canada. Pansamantala siyang nagbabakasyon dito sa bahay namin.

Malapit ako sa aking tiyo. Para siya pa nga ang ama ko. He cares for me than my own dad.

Mabilis kong pinalis ang luha ko at umiling. Wala akong ganang makipag usap ngayon. Lalampasan ko na sana siya nang hinigit niya ako pabalik.

" Tell me princess, why are crying? Who hurted you? .. "

He looked at me seriously. His eyes told me that I should tell him everything.

So I did.

For the first time. Just hearing my Uncles voice felt so safe. Himig ng pag aalala sa boses niya, para akong nakakita nang kakampi.

Hindi ko na napigilan pa. Bumuhos ang luha na kinikimkim ko noon pa.

Uncle Rast cupped my face and whip the tears of hatred, sadness and jealousy flowing on my innocent face as I told him everything.

" Hush, princess. Your Uncle is her for you... "

And before I could say anything he hug me tightly that anyone can't do it.

And again, for another first time. I felt the warm that I've been looking for since I don't know.