Eros - Passionate Love (COMPLETED)

5

Agape Heinous Landrigan

" Uyy.. Si Aicel, kinikilig. Boyfriend mo yang ka text mo no? " Tudyo sa akin ni Stefani habang tutok na tutok ako sa aking cellphone kong saan ka chat ko si Uncle Rast.

" Hindi ah. Uncle ko to. Ang corny kasi nang joke niya. "

Inismiran ako nito bago nagpatuloy.

" Nag dahilan pa. If I know si Nick yang katext mo. "

Napintig ang tenga ko sa sinabi niya. Si Nick iyong nerd na senior na nanliligaw sa akin.

Napangiwi ako.

" Hindi nga si Nick to. Bahala ka kong ayaw mong maniwala. " Inirapan ko na lang siya at naunang pumunta sa pinto ng library.

" Ayy.. maldita. Hoy bruha hintayin mo ako. " Ngumisi ako kay Stefani bago mabalis na tumakbo.

Fourteen years old lamang ako noong umalis sina Lola para doon manirahan sa Canada.

The house felt so empty without them,for me. I was used to wake up having breakfast in bed made by my Lola and I was used to have a date every weekend with Lolo. And it's been a year that since the last time. And I'm longing for them too much.

Tumunog ang cellphone ko at nakatanggap ako ng bagong mensahe galing kay Uncle Rast.

From : Best Uncle Rast

I hve a good news princess. Magsusumer si Uncle dyan.

Hindi ako mapakali sa sinabi ni Uncle. Mabilis akong nag tipa ng mensahe. Para sabihing excited na ako.

" Agape! "

Napatili ako ng bahagya akong buhatin ni Agape at ihagis sa pool ng bahay nila.

" Hoy! Bakit mo ako hinagis ha? Inaano ba kita? " Pagalit kong turan sa kanya.

Tumawa lang siya bago tumalon sa pool.

" Bwisit ka. Project namin ni Stefani pinunta ko dito hindi ligo. Kainis ka. "

Agape just heartedly chuckled before pulling me on a hug.

" I miss you best friend... " His face rested on the crooked of my neck. Making his breath fanning on the side of collarbone.

" A-agape... " I said with an uneasy feeling.

I felt something weird with him acting like this. We used to hug and sleep together. But, it was before when we were young.

Agape Heinous Landrigan.

My best friend since I was 7 years old. He is two years older than me. We used to play everyday but not until his biological father took him to Vietnam.

For the past six years, hindi nawala ang komunikasyon naming dalawa. He will always call at our land line every fifteen of month at exactly 6 pm.

Noong una naiiyak pa ako kasi wala na akong kalaro. Dahil siyam na taon ako noong umalis siya, hindi naman kasi ako friendly dahil mataray raw ako sabi ng mga kaedaran ko at higit sa lahat wala pa noong Miracle kaya sobrang lungkot ko.

Napailing na lang ako.

Siguro naiilang lang ako kasi ilang taon din kami bago nagkita ulit. Hindi kasi ako yung tipong touchy sa ibang tao kahit close ko pa ito.

Noong isang linggo lang kasi ito bumalik, makalipas ang pitong taon kaya siguro ganun niya ako ka miss. Hindi kami nabigyan agad nang panahon para mag catch up dahil busy ito.

Pinakawalan niya ako at hinawakan sa pisngi.

His eyes look at me with gentleness .

Seven years apart. But still there's no barrier between us. And I'm lucky for having a friend like him.