═════════ ღ ღ═════════
Καθώς η ερώτηση της Μπλερ αντηχούσε στον αέρα, ένα αναπάντεχο βάρος πίεσε το στήθος μου. «Είσαι παντρεμένος;» η φωνή της ήταν αναστατωμένη, με μια χαραμάδα αβεβαιότητας να διαφαίνεται μέσα από την απλότητα της ερώτησης.
Καθώς το βλέμμα της ερευνούσε το δικό μου, ήξερα ότι έπρεπε να είμαι ειλικρινής. «Όχι πια. Η Κριστίν και εγώ χωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου το οποίο σπάνια αναφέρω.»
Κάπως έτσι ένιωσα την ατμόσφαιρα να βαραίνει, το βάρος του παρελθόντος μου να πιέζει τον αέρα ανάμεσά μας. «Λυπάμαι, δεν ήθελα να...» Αναστέναξε.
Παρέμεινε σιωπηλή για λίγα δευτερόλεπτα, μετρώντας κάθε λέξη που μόλις είχα εκστομίσει. Ήξερα ότι την είχα φορτίσει με πληροφορίες που δεν περίμενε να ακούσει σήμερα. Είδα την ανησυχία να διαγράφεται στα μάτια της και η καρδιά μου βάρυνε. Ίσως να έπρεπε να είχα κρατήσει κάποια πράγματα κρυφά, αλλά τώρα ήταν αργά.
Ανασαίνω βαθιά πριν συνεχίσω. Οι λέξεις βγαίνουν αργά και μετρημένα, κάθε μία, φορτισμένη με μνήμες που είχα κλειδώσει βαθιά μέσα μου. «Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο. Εκείνη σπούδαζε ψυχολογία κι εγώ οικονομικά. Ήταν τόσο παθιασμένη με τη μάθηση, με το να βοηθά τους ανθρώπους. Εγώ... εγώ αγαπούσα τον ανταγωνισμό της αγοράς, το να κλείνω συμφωνίες. Ήμασταν τόσο διαφορετικοί.»
«Ακούγεται ρομαντικό» μουρμούρισε.
«Ήταν, για ένα διάστημα. Μετά το πανεπιστήμιο, παντρευτήκαμε. Εκείνη ήθελε πολλά παιδιά... ίσως περισσότερα από όσα ήμουν έτοιμος να δεχτώ. Μας πήρε λίγα χρόνια να καταλάβουμε ότι η ίδια ενέργεια που μας ένωσε, μας έσπρωχνε και μακριά. Οι καβγάδες άρχισαν για ασήμαντα πράγματα, αλλά σύντομα έγιναν συχνοί και επώδυνοι. Όμως βλέπεις, ήθελα να την κάνω ευτυχισμένη.»
Η Μπλερ πίεσε απαλά το χέρι μου, αισθανόμενη την ταραχή μου. «Τι άλλαξε;»
«Όσο περισσότερο δούλευα, τόσο περισσότερο απομακρυνόμασταν. Η δουλειά μου άρχισε να απαιτεί όλο και περισσότερο χρόνο, μέρες, νύχτες, σαββατοκύριακα. Εκείνη ήθελε οικογένεια, παιδιά, ένα σπίτι γεμάτο ζωή και εγώ... ακόμα προσπαθούσα να βρω τον εαυτό μου μέσα στη δουλειά. Περάσαμε χρόνια προσπαθώντας, αλλά χωρίς επιτυχία. Και μετά οι καβγάδες έγιναν χειρότεροι.»
«Δηλαδή;»
«Ξεκινούσαν ως μικροδιαφωνίες για ασήμαντα πράγματα. Μια λάθος λέξη εδώ, μια παρεξήγηση εκεί. Αλλά με τον καιρό έγιναν ο κανόνας μας. Η Κριστίν ήταν πάντα στο σπίτι, περιμένοντας με να επιστρέψω από τη δουλειά. Όταν καθυστερούσα, που ήταν συχνό φαινόμενο, τα πράγματα κλιμακώνονταν γρήγορα.»
YOU ARE READING
My Sugar Daddy
RomanceΗ Μπλερ, μια νεαρή και φιλόδοξη γυναίκα στο Λονδίνο, παλεύει με το άγχος και τα οικονομικά προβλήματα ενώ εργάζεται ως γραμματέας σε μια μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία. Όλα αλλάζουν όταν η φίλη της, Άνα, της προτείνει ένα τολμηρό ραντεβού με έναν "Sugar...
