2. SEZON-21. BÖLÜM

136 8 14
                                    

VEE CANINIZ YAZARINIZIN AKLINIZA KURGU GELDİYSE :DDDD NEYSE İYİ OKUMALAR...

Shahid

Alia'nın gitmesine sebep olan o adam canımı yaktı. Bende onun canını yakacağım. Hem de öyle bir yakacağım ki çaresi olmayacak. Onun yanına geldim. Plana başlama vakti.

2 gün sonra

Katrina

Alışveriş merkezinden çıktığımda önümde bir siyah araba belirdi. Umursamadan yoluma devam edecekken önümü kesti. Geri geri gitmeye başladım. Tam koşacakken arkadan gelen bir diğer arabayı fark ettim. Sıkışmıştım. Adamlar hızlıca bana doğru geleceklerdi ki birinin kasıklarına tekme attım. Acıyla iki büklüm oldu. Arkamdan tutan iki kişi hissettim. O sırada da tutanlardan birinin bir şey tuttuğunu gördüm. Sonrası yok.

..........................................................

Uyandığımda bir odadaydım. Başımın ağrısından duramıyordum. Zorlukla doğruldum.

"Ne oluyor ya? Neredeyim ben?"

Etrafıma bakındım. Başım dönüyordu. Zorlukla ayağa kalktım ve doğruca cama gidip perdeyi açtım. Baya bildiğin havuzu olan bir evdi.

"Burası neresi ya?"

Cama vurup 'imdat' diye bağırıyordum ama faydası yoktu. Bu sefer kapıya doğru gittim ve zorladım. Kilitliydi. Açık olmasını beklemezdim zaten.

"İmdat. Kimse yok mu? "

Kapıyı bir daha zorlayıp cama gittim ve vurmaya başladım.

"İMDAAATTTTT..."

Kajol

Katrina ile en son alışveriş merkezinden çıktığında konuşmuştum. Aradan üç saat geçmişti. Alışveriş merkezi ile burası on dakikaydı ama hala gelmemişti. Telefonu da kapalıydı. O sırada Aamir geldi.

"Hala haber yok mu?"

'Hayır' anlamında başımı salladım.

"Nerede bu kız ya?"

Telefonunu çıkartıp Katrina'yı aradı. Birkaç saniye sonra telefonu kapatıp masaya attı ve koltuğa attı kendini.

"Aamir telaşlanma gelir. Bir yere uğramıştır. Merak etme."

.........................................................................................

Katrina

"Ulan Arjun seni anandan doğduğuna pişman etmezsem benim adım da Katrina değil. Sen kimsin beni kaçırıyorsun gerizekalı."

Ben kendi kendime söylenirken birden kapının kilidi oynamaya başladı. Ayağa kalktım. Bir adam içeri girdi. Bende koltuğun üstüne çıkmıştım. Koltuğun üstünden ona tekme attım. Geri çekildi ve şaşkın bir şekilde bana baktı.

"Ne yapıyorsun?"

"Sen kimsin?Niye kaçırdınız beni?"

"Ben kaçırmadım."

"Kim kaçırdı?"

"Görürsün gel."

Tam bana yaklaşacaktı ki

"Tamam bırak ben kendim gelirim." deyip koltuktan indim. Kapıdan çıkarken kolumu tuttu.

"Bırak beni gelirim dedim ya."

Yukarı çıktığımızda hala kolumu tutuyordu.

"Bırak beni ben kendim gelebilirim dedim ya."

DÜŞMANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin