hoofdstuk 8:

175 10 0
                                    

Pov Lizzy:


Als ik wakker kom dan voel ik nog steeds het vertrouwde lichaam van Dean naast alleen heb ik geen idee hoe dat vertrouwelijk kan zijn als dit de eerste keer is dat we samen slapen.

Zo stil als een mens kan zijn kruip ik uit bed en trek snel andere kleren aan waar ik niet mee geslapen heb zonder dat ik er bij na dacht.

Daarna doe ik mijn haar in een staart waar er weinig van haar uitsteekt door mijn haar die zo kort is, maar het staat me wel schattig dus laat ik het er in terwijl ligt er geen haar zo voor mijn gezicht

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Daarna doe ik mijn haar in een staart waar er weinig van haar uitsteekt door mijn haar die zo kort is, maar het staat me wel schattig dus laat ik het er in terwijl ligt er geen haar zo voor mijn gezicht.

Gelukkig had ik mijn schoenen nog niet aan gedaan waardoor ik Den niet kon wakker maken door de harde klappen op de grond van mijn schoenen.

Eénmaal de deur dicht gedaan doe ik mijn schoenen aan die ik in twee seconden aan heb wat gemakkelijker is en huppel door de gang richting beneden de keuken in.

"Waarom zo blij, gisteren was je nog zo aan gedaan?" vraag Ray waardoor mijn humeur weer een beetje naar beneden gaat.

"Idioot je zegt dat niet tegen haar! Kun je niet gewoon blij zijn voor haar!"

"Ja kun je niet gewoon blij zijn voor mij!" zeg ik tegen Rachel en Ray waardoor je Ray zin gezicht direct verslagen ziet staan.

"O dus jullie gaan een complot tegen mijn doen hé! Wel als de pups er zullen zijn dan zullen we wel zien wie er wint!"

"Let, maar op dat ze niet tegen je keren! Grapje, maar echt gewoon niet eer spreken over gisteren en laten we ons op de toekomst richten!" fleur ik mezelf en hen op en haal wat ontbijt uit de koelkast.

Als ik aan tafel zit te eten samen met Ray en Rachel die naast me zitten te praten over de pups en dat ze het druk zullen hebben komt Dean binnen fris en fruitig.

"Jij bent al vroeg op?"

"Geen  schone slaapster hier hoor!"

"Vandaag zullen mijn ouders op bezoek komen om je eens te zien dan kun je eens kennis maken met mijn ouders!"

"WAT!"

"Zullen we terug springen in het verleden dan?" stelt Ray voor waardoor Rachel van haar stoel valt van het lachen.

"Ja zullen we kom!" roep ik en spring van mijn stoel rennend richting de deur naar buiten, maar Dean had me al vast gepakt bij mijn heupen.

"Waar ga jij naar toe je moet nog mijn ouders kennen!"

"Dat ga ik echt niet doen hoor! Ben je zot? Wat zullen ze niet denken? Kijk mijn zoon gaat met een half wolf dan zullen ze liever willen dat ik een mens was en me misschien terug sturen naar mijn ouders en jou laten trouwen of zo met iemand waar je niet van houd!"

"Wow wow! Slow down. Ik ben nu de Alpha dus ik beslis over alles en vooral mijn leven en niet hen dus ze kunnen je niet uit de roedel smijten en ik zou je altijd weer terug vinden als je naar je ouders zou keren of brengen!"

"Ik weet het gewoon niet?" twijfel ik want ouders kennen is eng vooral als het je het nog nooit hebt gedaan en die ouders de vorige Luna en Alpha waren van de roedel en echt heel machtig zijn.

"Je gaat het echt geweldig doen terwijl ik moest ook jou ouders leren kennen en je vader is een Hunter die op mijn soort jaagt en vermoord en ik was gewoon in één van hun huizen wat moet ik niet zeggen!"

"Ik kan het zelfde zeggen hoor je ouders kunnen me in een hap uit elkaar scheuren met hun tanden en klauwen, maar oké als jij het hebt gedaan is het eerlijk genoeg dat ik het ook doe hé!"

"Geweldig!" met een tedere kus draait hij me de lucht in waar ik letterlijk in het rond vlieg voor ik eindelijk weer de bange grond voel.

"In de avond gaan we ook gaan eten met een ander Alpha en Luna van de roedel naast ons om een bondgenootschap te openen en mijn ouders gaan mee en mijn zus dus doe een mooie jurk aan die jou staat en je laat stralen zoals ik je zie!"

"Dat word me wat!"

"Wat denk je zelf? Heb je me als eens gezien!"

"Alsjeblieft niet beginnen."een zucht verlaat zijn mond en dan kust hij me die verder zou gaan als de deurbel gaat en mijn hart de hoogte in gaat wetend wie er daar nu staat te wachten.

"Shit!" fluister ik zo stil dat je het bijna niet hoort, maar natuurlijk moet Dean dat weer gehoord hebben.

"Toon gewoon jezelf dat is alles wat zei moeten zien!" lacht hij geen idee waarom hij lacht als hij naar de voordeur stapt en het open doet.

"Hallo lieverd wat leuk je weer te zien!" begroet zijn moeder hem formeel en nu al weet ik dat ik het ga verknallen bij hen.

"Dag zoon!" zijn vader is zelf nog formeler, maar toch dragen ze allebei een lieve lach op hun gezicht wat hen niet streng maakt, maar eerder rechtvaardig.

"Ik wil jullie graag voorstellen aan mijn mate Lizzy." nog nooit heb ik zijn stem zo formeel en monotoon gehoord alsof bijna al zijn gevoelens weg zijn uit zijn gezicht uitdrukking behalve ene scheve glimlach.

"Hallo meneer en mevrouw!" ik voelde me al zo beschamend dat ik hun namen niet kende, maar het ergste was dat ik niet eens hun achternaam kende wat juist het eerste was dat je moest kennen.

"Hallo Lizzy wat fijn om je eens te ontmoeten!" met een vriendelijke lach stapt zijn moeder naar me toe en geeft me een omhelzing waardoor ik me al wat meer op mijn gemak voel dat zijn moeder me al toont dat ze me zo al mag.

"Hallo Lizzy!" is het enige wat de vader zegt en meteen steek ik mijn hand uit om zo formeel mogelijk te zijn wat hij aanvaard.


"Kan ik jullie iets aanbieden want ik denk dat jullie wel van ver zullen komen?"

"O dank je lieverd anders zal ik je helpen dan kan Dean en zijn vader wat bij praten over wat meer zakelijke dingen!" vertelt de moeder heel beleefd en legt haar jas aan de kant waardoor ik weet dat dat gemist heb om te vragen.

Terwijl Dean en zijn vader langzaam weg stappen uit de keuken komt de moeder naast me staan en begint al meteen met de vragen ronde alleen heb ik daar niet echt een gevoel van dus word mijn lichaam eindelijk weer een beetje rustig terwijl het kloppen van mijn hart in mijn oren langzaam terug trager en weg gaat.


Mate (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu