Mate (Voltooid)

hoofdstuk 11:

Pov Lizzy:

Eenmaal beneden aan gekomen zie ik Dean in een net pak aan de voordeur staan. Juist kan ik mijn mond nog in toom houden om niet open te vallen van verbazing dat ik Dean ooit zo net zie want toen we op date gingen dan had hij ook geen pak aan, maar een nette bloes en blaizer.

"Waw! Je hebt echt je best gedaan om er net uit te zien! Ik kan zelf je spieren amper door je pak geen zien!" lach ik want het is wel waar want anders heeft hij altijd gewoon een t-shirt aan die korte mouwen heeft zodat zijn spieren zichtbaar zijn.

"Ik zie nu een heel nieuwe vrouw voor me die ik niet meer herken bijna als mijn rare mate!"

"Nieuwe look nieuwe ik die eens zakelijk en officieel ga doen!"

"Dan zal het eten zeker lukken!" Met zijn arm die hij rond mijn arm nestelt stappen we naar buiten waar een zwarte president auto staat waar de president altijd in reist zodat niemand naar binnen kan kijken.

"Waar gaat Hailey geen?" vraag ik als ik haar een andere kant zie opstappen en niet de auto mee ingaat.

"Zij gaat in een aparte auto met Mories haar mate."

"Daardoor sprak je zo over hem, wel dan wil ik hem ook eens ontmoeten!"

"Plotseling wel interesse in mijn familie?"

"Je zus is een zus die ik nooit gehad heb en ze is echt heel leuk dus ja!"

De rest van de tijd dat we in de auto zaten waren we stil en zaten we dicht naast elkaar, maar elk de andere kant opkijkend richting buiten.

Na een hobbelige weg op te gaan zijn we aan gekomen in de mensen wereld waar we voor een vijf sterren restaurant stoppen.

"Wat zeg je van de eerste keer iets extra vagant?"

"Je moet toch in stijl reizen en eten terwijl het is wel voor een zakelijke meeting waar aales vanaf gang dus moet je je tonen hé!" Met een knipoog opent hij de deur waar Dean zijn ouders al staan te wachten met een ander koppel van hun leeftijd naast ze en een meisje en jongen naast hen die ongeveer even oud zijn als ons, misschien een beetje jonger.

"Hallo moeder en vader!" heel officieel schud hij de hand van zijn vader weer en heeft hij zijn moeder een kus op de wang.

Natuurlijk doe ik heel hetzelfde uit beleefdheid en dat ik daar niet ongemakkelijk sta te kijken naar hen.

"Het is me een eer om jullie weer te ontmoeten!"

"Hallo Dean wat fijn om je weer terug te zien met eindelijk je mate aan je zijde!"

"Hallo ik ben Lizzy!" stel ik mezelf voor en schud beiden hun handen en ga dan naar het koppel naast hen.

"Hallo!" met zo'n vriendelijke lach schud ik de hand, maar ik zie en hoor dat ze niet echt van het praat type zijn dus weet ik dat dit al een leuk avondje gaat worden.

Dean zet plots zijn hand op mijn onderrug waardoor ik bijna verschiet en een gilletje sla, maar een klein deel van mijn hersenen weet dat het Dean is waardoor de gil blijft steken in mijn keel.

Samen met de rest volg ik hen richting een aparte tafel waar wij aan gaan zitten. Als een echte gentleman schuift Dean de stoel naar achteren zodat ik er op kan gaan zitten.

Direct begint de conversatie een andere richting in waar ik niet veel over kan praten dus zet ik mijn oren wagenwijd open zodat ik mee ben en misschien als ik kan helpen op hele kleine vlakken iets weet dat ik kan zeggen.

Natuurlijk zit ik al meer dan 2 uur aan het luisteren aandachtig met oren open gespitst, maar ik heb nog niets kunnen zeggen, maar misschien is dat ook beter.

Eén ding valt me wel op is dat ik niet de enige ben die zo stil is deze avond of dan toch stil over dat gespreksonderwerp.

Na een tijdje te bedacht te hebben wat ik zou kunnen zeggen om een conversatie aan te gaan met het kind van de Alpha en Luna waar Dean en zijn ouders mee praten.

"Hoe bevalt het je tot nu toe?" vraagt Emily de mate van Gille die de zoon is van de andere roedel.

Het handigste is dat ik niet moest beginnen met een conversatie en deden zij dat gewoon voor me wat het minder erg maakte om te praten met ze of om het gesprek op gang te houden zodat ik ten minste wel iets kan zeggen deze avond dan stil als een lijk of paspop luisteren, kijkend naar de gesprekken die Dean voert met de anderen.

"Goed!"

"Je mag eerlijk zijn tegen ons want we vinden het zelf niet echt al te interessant!" eerlijkheid is iets dat je nu al kan zeggen dat een eigenschap is van Emily die dit durft zeggen recht in mijn gezicht zonder te denken dat de rest het kan horen.

Het gezicht van Gille draait zich mee om als ze 'ons' uitspreekt waardoor ik weet dat ze misschien al een heel gesprek hadden gemaakt alleen in stilte waar niemand ze kan horen.

"Wel het valt nog mee want ik wil wel mee zijn met alles wat er gebeurt rond het gebied en in de roedels zelf alleen zou ik gewoon meer mee kunnen praten want zoals je ziet heb ik nog niet echt veel kunnen zeggen tegen de rest."

"Hetzelfde we zijn nog te jong dus moeten we luisteren naar hen zegt zijn ouders zodat we later het kunnen overnemen, maar als wet niet mee kunnen discusieren wat doen we dan hier!"

"Het is de waarheid, maar soms is het beter om te luisteren om het later te kunnen gebruiken wat ik nu doe!" zeg ik met een knipoog erbij zodat ze me snapt en doorheeft dat zij dat beter ook kan doen waardoor ik haar lichtjes hoor giechelen en zich dan draait naar Gille waar ze even iets tegen zegt en dan terug naar mijn toe draait.

"Je hebt gelijk, maar ik hoop gewoon dat het wel ooit van pas kan komen!"

"Je zal zien voor wat hé! Mag ik vragen hoe oud jullie zijn?"

"Ik ben 16 en Gille is één jaar ouder dan me 17 dus valt nog mee van leeftijd alleen vinden volwassenen en vooral ouders dat nog te kinderlijk!"

"Daar beslis je zelf over net als je leven en wat je doet! Als je nu wilt mee praten of iets wilt zeggen doe dat dan want je bent altijd oud genoeg om te leren en te spreken anders heb je gene stem nodig of ben je er niet mee geboren!"

"Denk je dat want bij ons is het iets anders!"

"Gewoon luisteren en kijken naar jezelf! Goede raad geef ik je want ik zie dat jullie beiden al op eigen benen staan alleen zien jullie ouders dat niet dus laat ze het in zien!"

"Ik denk dat je gelijk hebt!" knikt ze lachend en omhelst me snel en Gille lacht naar me en knikt mee dat hij instemt met wat ik gezegd heb.

"Ik denk vader en moeder dat we nog veel kunnen leren van Lizzy en Dean!"

"Als ik het zo zie dan zou een bondgenootschap heel goed zijn voor beide onze roedels en staan we sterken op onze poten!" vertelt Emily er nog eens bij zodat ze weten dat ze het beiden met elkaar eens zijn en staan dan direct op zodat ze zo zien dat het etentje er op zit ook al moeten zijn ouders daar eigenlijk over beslissen, maar ik ben blij dat ze geluisterd hebben en tonen dat ze er klaar voor zijn zo dat ze geen toestemming meer nodig hebben van hun ouders die ze nu toch niets meer kunnen bij leren als zij zelf het beter weten.

Iedereen staat gelijk op en we knikken, schudden handen en geven nog snel eens kus op de wang om beleefd te zijn en zo echt af te sluiten en stappen naar buiten waar iedereen de auto al in springt behalve ik, Dean, Emily en Gille.

"Bedankt dat was juist wat we beiden nodig hebben!"

"Als jullie ooit hulp nodig hebben bij iets dan mag je ons altijd roepen want we staan vanaf nu in het krijt bij jullie!"

"Dat zijn wij ook bij jullie en dat held hetzelfde voor ons!" beiden omhelzen we elkaar nog als we allebei de auto's in stappen en eindelijk richting huis rijden.