Mate (Voltooid)

hoofdstuk 9:

Pov Lizzy:

"Dus vertel eens wat meer over jezelf Lizzy?"

"Wel ik heb twee zussen. Christine is 4 jaar ouder dan me en is een mensen samen met mijn andere zusje Marie die 7 jaar jonger is dan mij. Zelf kan ik er wel niet zo goed met hen overeen komen.

"Meestal kunnen mensen en weerwolven niet met elkaar overéén komen daarom wonen we ook apart van elkaar, maar als je mates bent dan kan dat wel. Het is heel ingewikkeld met alles van mate en een groot deel van mates is eigenlijk voor iedereen van de weerwolven en mysterie."

"Heb je geen broers?"

"Vroeger had ik een oudere broer Emmett die 6 jaar ouder was, maar hij is in een auto ongeval dood gegaan 5 jaar geleden."

"Het spijt me!" is het enige dat ze zegt voor het even een momentje stil is en de enige geluiden de koppen zijn die we nemen.

"Wat zijn je hobby's en je moeder is zij dan een weerwolf?"

"Wel  veel hobby's heb ik niet, maar ik speel wel nog viool en gitaar voor mijn gedachten even vrij te maken, maar ik heb ze wel niet kunnen mee nemen dus kan ik nu wel niet meer spelen. Mijn moeder was enigst kind van een Alpha en Luna dus werd ze normaal Luna van haar groep en misschien van een ander samen, maar haar mate was ene mens dus liet ze haar weerwolven leven liggen om samen te zijn met mijn vader."

"Waw niet veel weerwolven doen dat en vooral niet voor een mens als ze een Luna is! Terwijl over je hobby's hé Dean heeft zo te zien nog niet veel met je gepraat want hij heeft een muziekkamer staan waar er allerlei instrumenten staan anders moet je eens gaan kijken!"

"Maar ik zal eerst helpen met het drinken!"

"Ik weet hoe groot de drang is ik heb zelf ook cello gespeeld dus ga maar dan kun je in de woonkamer wat voor me spelen!"

"Oké!" knik ik als ene klein kindje en loop naar de gang waar ik mijn hoofd draai om te vragen naar waar verder want mijn weg ken ik hier nog niet echt.

Wijzend richting de linkerkant zie ik een deur open staan waar je de muziek instrumenten ziet staan.

Heel langzaam duw ik de deur nog meer open, maar blijf verstaand als een standbeeld in de deuropening staan.

Ik kon mijn ogen niet geloven dat deze kamer zo groot was met bijna alle muziekinstrumenten in staan die ik ken en dat zijn er heel veel.

Al snel vallen mijn ogen op een beeld schone  glanzende hout bruine viool met lak die er op zit waardoor de viool gloednieuw lijkt, maar als je eens logies nadenkt kan het zijn dat hij al veel jaren mee gaat.

Mijn handen glijden met de vinger toppen over de viool alsof ik de snoer van een gitaar langzaam aan raak om een heel nieuw geluid te maken door de gitaar.

Dan neem ik snel de viool mee als ik door heb dat de moeder van Dean waarvan ik nog steeds haar naam niet weet staat te wachten op mijn in de keuken.

"Sorry dat het lang duurde ik bewonderde even de hele grote collectie die Dean heeft staan. Terwijl mag ik even iets heel onbeleefd vragen, maar wat is uw naam eigenlijk?" nu al voel ik dat mijn wangen een kleurtje krijgen dat ik dit nog moet vragen aan haar.

"Dat is niet erg normaal zeg ik altijd mijn naam, maar ik was te verwonderd om de mate van mijn zoon te ontmoeten dus ik zou me moeten schamen dat ik mezelf niet voorstelde. Mijn naam is Cordelia Adams! Ik heb de achternaam van mijn mate aan genomen, maar je weet wat ze zeggen hé je oude naam ligt in het verleden dus je moet je op de toekomst richten waar ik Adams word genoemd en wat is jou achternaam Lizzy?" vraagt ze heel beleefd zonder uit te stralen dat ze zich ergert dat ze dit moet vragen in tegenstelling tot ik.

"Lizzy Hall mevrouw Adams."

"Maar Lizzy toch spreek me maar aan met Cordelia dat is veel minder officieel!" lacht ze waardoor je haar lach rimpels kan zien die totaal niet uit stralen dat ze al wat aan de oude kant is.

"Speel eens wat dan kan ik zien hoe ver je al staat, misschien kunnen we later eens samen spelen, maar ik ben al wat aan de oude kant dus het zou wel even duren om het weer onder de knie te krijgen!"

Nadat ze dat gezegd had bedenk ik snel een nummer die ik kan spelen dat ik goed ken zodat ik geen fouten maak.

Het liedje 'driftschop' die ik in de viool versie ooit heb gemaakt komt plots in me op. Natuurlijk weet ik direct dat ik dit liedje ga spelen want ik heb het zo vaak in viool vorm gedaan dat ik het kon spelen in mijn hoofd en ogen toe, maar vaak speel ik liedjes met mijn ogen toe want dan moet ik de menigte hun ogen niet zien of die éne persoon niet aan kijken.

Direct glijden mijn vingers mee met het ritme dat de viool zijn noten maakt en de wonderbaarlijke klank van het liedje uit komt die me laat spelen alsof het alleen ik en de viool zijn die een noot maken en zo een nieuwe klank maken die de haren in je oor laat tintelen van de golven.

Eenmaal de beet weer te grazen hebben van het spelen op een instrument laat ik me volledig gaan in de noten van de muziek die ik maak waardoor ik zonder door hebben me laat gaan en bewegingen maak op de beet van de muziek.

Als ik klaar ben open ik mijn ogen weer en zie dat Dean, Cordelia en zijn vader achter Cordelia zijn gaan staan die in de zetel zit maar haar thee die ze vast heeft.

"Dat was echt prachtig mijn kind!"

"Dank u!" vol vertrouwen ga ik weer naast Cordelia zitten die me omhelst en dan een kop thee geeft die op het tafeltje voor de sofa staat.

"Ik wist niet dat je zo goed kon spelen op de viool?"

"Dat is omdat je nooit gevraagd hebt naar mijn hobby's!" spreek ik tegen en knipoog snel naar hem als zijn ouders even naar elkaar kijken me een verslagen gezicht.

"Wel wij zullen weer gaan want we moeten ons nog allemaal klaar maken voor vanavond en dat mag je zeker niet missen want het is een belangrijk eten!" zegt zijn vader er nog expres bij zodat hij het zeker weet, maar geen idee waarom waardoor ze direct weg gaan en we alleen worden gelaten in de woonkamer die nu plotseling zo stil is geworden.

"Je vader mag me niet echt hé?"

"Hij is een in gewikkeld man zelf ik kan niet goed met hem vinden en mijn moeder wel ze is een heel ander verhaal als je al weet, maar nooit vergeten dat er veel mysteries rond haar lach zitten!"

"Wow! Je moeder is niet erg of nep hoor ze is juist heel vriendelijk en open vind ik."

"Normaal is ze nooit zo en zou ze je niet mogen, maar er zit bij haar ook altijd een ader onder het gras dus ik zeg je alleen één ding wees op je goede terwijl mijn zus komt zo langs om mee te helpen voor vanavond dan kun je haar eens ontmoeten!"

"Vandaag maken we er een echt familie uitje van hé?"

"Dat is gewoon hoe het hoort in een roedel als je de Alpha bent en dat is nog niets eens een klein deel van wat ik allemaal echt doe en voor zaken wat ik allemaal moet doen!"

"Ik kan je altijd helpen dat weet je toch?" vertel ik zelf verzeker zodat hij het zeker weet.

"Beter van niet het is voor jou moeilijker doordat je niet veel weet van weerwolven."

"Ik weet wel veel dat zei je zelf toen je me voor het eerst soort van ontmoete dat ik met je praatte!"

"Is onze harde tante weer aan gekomen? Weet je hoe langer we samen zijn hoe meer ik weet over je zoals je verandering naar hard en alle zelfvertrouwen hebben in de wereld naar een schamend klein meisje die zich achter haar ouders verstopt als mensen arriveren!"

"Ik zei toch dat ik een ingewikkeld persoon was, ik heb je gewaarschuwd!"

"Dat weet ik en daarom hou ik ook zo veel van je!" daarna heeft hij me een snelle kus en loopt terug naar zijn kantoor en laat me alleen.