Wanneer Isla overreden wordt door een auto en sterft, laat ze een weg van vernietiging achter, bij de mensen die haar kennen.
Netties 2017 Kort verhaal Runner up
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Beste Isla,
Ik weet dat er zo veel mensen zijn die wat hadden kunnen zeggen hier en ik weet dat ik niet de juiste persoon ben, dat ik niet de mooiste woorden heb of de juiste inhoud, maar ik moest het wel. Ik heb de afgelopen dagen een aantal brieven naar je geschreven, brieven die ik niet kan versturen. Ik weet niet of... ik weet niet of iemand ze ooit zal kunnen lezen. Het is niet alsof ze zo persoonlijk zijn, maar ze zijn voor jou en jij kan ze nou eenmaal nooit kunnen lezen.
Ik heb een bekentenis, denk ik. Ik heb nog niet kunnen huilen. Ik heb nog geen traan kunnen laten. Ik weet niet waarom ik dit zeg in een ruimte vol mensen, die allemaal al gehuild hebben om jou, maar ik kan het niet. Ik weet niet waarom ik niet heb kunnen huilen.
Ik weet niet waarom ik hier boven ben gekomen, want ik heb niets te zeggen. Je was echt een van mijn beste vrienden, hoewel we echt wel eens botsten. Om de stomste dingen trouwens. Ik hou van je.
Mijn beste herinnering met je, is toen we gingen logeren. Het was eigenlijk helemaal niet gepland, maar zo ging dat wel vaker op vrijdagen. We zaten gewoon beiden op jouw bed ons eigen ding te doen en toen kwamen we in een gesprek, waar we echt vijf uur mee bezig zijn geweest en soms ging het nergens over en soms ging het wel ergens over en dat is echt een van de beste momenten van mijn leven. Ik kan me nog herinneren hoe intens gelukkig ik toen was.
Ik mis je, god ik mis je zo erg. Het is niet eerlijk. Ik hou van je. Er is niet meer te zeggen dan dat. Ik weet het gewoon niet meer. Het spijt me dat ik andermans plek heb ingenomen, terwijl hier mensen hadden kunnen staan, die werkelijk wat te zeggen hadden.
Ik moest gewoon een laatste keer tegen je praten. Ik hou van je. Slaap lekker."
