Blauw

6 // h9

Er lag een treinkaartje op haar nachtkastje, een treinkaartje waar ze nu met een zweem van een glimlach naar keek. Ze zou teruggaan naar Isla en huilen, maar ze werd al beter met het verdriet. Ze belde minder met Ruth, hoewel ze nog wel veel berichtjes naar Asher stuurde.

Ze had geprobeerd zo min mogelijk over Isla na te denken en meteen daarna had ze vooral geprobeerd om zo veel mogelijk om haar na te denken, maar wonden helen zichzelf en dat kost tijd.

Ze pakte het kaartje van haar nachtkastje en keek naar de tijd waarop de trein ging. Toen pakte ze haar telefoon en zette ze haar wekker voor negen uur 's ochtends. Het zou een lange dag worden morgen, maar het zou het waard zijn.