De volgende week groette haar als een trein die haar overreed. Het was gevuld met mensen, met zo veel drukte dat ze soms haar eigen verdriet vergat, maar het was ook gevuld met tranen. Huilen op wc's en make-up meenemen, omdat je het veel te vaak moest bijwerken. Het was bellen in de nacht met Ruth, omdat ze zo verdrietig was. Het was berichtjes sturen naar Asher en hem missen, al was het meeste gemis naar Isla.
Ze was er niet en dat merkte ze in alles wat ze deed. Hoewel Nora haar normale leven weer oppakte, bleef ze deze gaten vinden, die ze niet kon opvullen met haar andere vrienden of wat dan ook op dat moment bereikbaar was, al was het zo lang een leraar irriteren dat ze de les uitgestuurd werd.
Het ergste die week, was toen ze een foto maakte op Snapchat en hem naar haar beste vrienden doorstuurde en Isla daar nog steeds bij stond. Ze zat midden in de les toen ze moest huilen. De helft van haar klasgenoten wist niet eens wat er aan de hand was.
Ze wilde terug, ze wilde zich verstoppen in de hokje met alleen maar Isla, totdat ze zou verdrinken in haar eigen verdriet.
Maar ze was op school, dus ze zou haar make-up bijwerken en ze zou zich proberen degelijk te gedragen, totdat die gaten zichzelf zouden vullen.
JE LEEST
Blauw
Short StoryWanneer Isla overreden wordt door een auto en sterft, laat ze een weg van vernietiging achter, bij de mensen die haar kennen. Netties 2017 Kort verhaal Runner up
