Ze was daar, in dat café. Zat al aan een tafel. Ik herkende haar meteen, met die vage vlaag van een glimlach op haar gezicht en ogen die geen make-up droegen. Misschien had ze wel gehuild voordat ze hier naartoe kwam.
Ze stond op toen ik eraan kwam, mijn jas al aan het haakje opgehangen. Buiten was het koud, iets wat mijn gezicht rood tekende. Ze omhelsde me, iets wat ik niet verwacht had.
'Hé,' zei ze tegen mijn schouder aan.
Ik glimlachte op haar haarkruin, misschien wel een van de eerste keren die week. 'Hallo.'
JE LEEST
Blauw
Short StoryWanneer Isla overreden wordt door een auto en sterft, laat ze een weg van vernietiging achter, bij de mensen die haar kennen. Netties 2017 Kort verhaal Runner up