Ultimate Barkada Series-Series #6-Textmate(George and Jeniz)

Chapter 44

Chapter 44

Jeniz's Pov

"Bakit ka nandito?" Napakunot noo ako nakatingin kay Gary. Ang kulit ang sabi ko makipagbonding siya sa mga kaibigan ko. Talaga naman pinuntahan niya ako. Sakit din sa ulo isang ito.

"Bakit ayaw mo ba makita guwapo mo friend."

"Nagpunta ka lang dito para ipagmalaki guwapo ka." Sabay tawa ko sa kan'ya.

"Totoo naman na guwapo ako tsaka paalala ko lang sa'yo. Pnuntahan mo pa talaga ako sa tambayan ko tapos ginising mo ko do'n. "

"Anong connect no'n. Ikaw ang may masabi ka lang." Tinawanan lang ako ni Gary. Umakbay patalaga siya.

"Bakit hindi ka pa nakabihis." Napatingin ako seryoso sa kan'ya.

"Seryoso ba talaga aalie tayo? Saan ba tayo pupunta? Paano mga kaibigan mo. Hindi mo ba sila namiss. Hindi na ito dati natin gawi ay dahil ang next step ng buhay natin ay ang kumayod para magkapera para sa future natin haharapin at makakilala ng ibang mga kaibigan. "
sabi ko sa kan'ya.

"Jeniz masyado mo kasi pinapangunahan ang future mo. Puwede ba magfucos muna tayo sa salukuyan. Isa wala naman mawawala kung hindi ko sila makakasama ngayon. Tsaka ipapaalala ko sa'yo. Nasa modern teknology na tayo ngayon. Hawak mo lang cp mo ay puwede ka na kumunek sa mga taong mahal mo. Katulad sa'yo. Di ba nagsimula kayo sa textmate ganoon lang iyon. Kahit matagal na hindi magkikita. Tsaka 'wag mo alalahanin mga kaibigan ko. Gagawa mga iyon na magkita-kita kami. Sa ngayon ay moment natin ito."

"Eh, ang dami mo sinabi. Wala naman ako naintindihan. Ang dami mo sinabi kahit isa wala. Tara na nga!" Sabay hila ko sa kan'ya.

"Excited agad. Hindi ka pa nga nakakabihis." Tawang-tawa niya sabi sa akin.

"Ok na 'to. Tara na.

"Teka paalam muna tayo." Natawa ako kay Gary ito 'yong bagay na gusto ko sa kan'ya sa tuwing aalis kami nagpapaalam muna siya kay mama. Minsan para may something sa dalawa. Kapag wala ang parent hindi man lang napapadalaw ang loko pero kapag andito ang parent. Aba! Andito siya. Katulad ngayon umuwi ang parent ko ay dahil sa nalalapit na birthday ng kuya ko. Natatawa na lang ako parent ang parent ko kapag kay kuya pero proud ako wala akong selos o dahil sa mas mahal ang kuya. Naintindihan ko mas kailangan ng magmamahal ng ina sa mga anak na lalaki. Sila kasi ang taong tahimik at kinikimkim ang sama ng loob hindi tulad natin mga babae. Saksakan ng drama kapag nasaktan tayo sa pag-ibig. Iyong bang paulit-ulit na lang binibigkas ang bawat kataga. Hinila ko na siya. Sumakay na nga kami. Napalingon ako sa kan'ya seryoso kasi mukha niya.

"Nagpaalam na ako sa parent ko happy ka na. Alam ko hinanda ko na sarili ko na anong oras lilitaw sa sa pamamahay ko. Saan mo ba ako dadalhin?"

'Wag kang assuming. Hindi pa tayo magtatanan." Sabay tawa niya sa akin. Napasimangot ako napaharap sa kan'ya. Pinagsasabi niya.

"Tmawa ka lang dyan. Tingnan ko lang pag-nainlove ka sa akin."

"Pag-iisipan ko pa." Muli niya ako tinawanan.

"Pinagtitripan mo lagi ako. Ang sama mo. Kinakaibigan mo lang ako para may katuwaan ka."

"Ang sarap mo asarin. Tingnan mo mukha mo hindi mapinta. 'Yan talaga namimiss ko sa'yo. Smile ka na kasi. Nandito na tayo. Di ba sabi ko sa'yo malapit lang tayo." Sabay nga kami bumaba. Pumasok na kami sa isang restaurant. Napaharap ako sa kan'ya. Matagal ko na pangarap ito makapasok dito sa C.R Restaurant simple lang pero maganda. Paano niya nalaman na pinangarap ko ito.

"Paano mo nalaman ito ang gusto ko." Sabay yakap ko sa kan'ya.

"Sa tuwing magkasama tayo. Madalas kasi kita napapansin na panay ang tingin mo rito. Napagtanto ko pinangarap mo ito. So! Tama ako. Pinangarap mo ito." Tumango ako sinabi niya. Matagal na eh! Ngayon lang natupad. Si Gary pa talaga tumupad isa sa mga pangarap ko.

"Don tayo sa may bintana tanaw natin mga tao." Tawang-taawa si Gary nakaakbay sa akin. Napasunod lang ako sa kan'ya. Ang gentleman talaga ni Gary Hinilalayan pa niya ako umupo. Ngumiti lang ako napatingin sa kan'ya. Nag-order na nga si Gary hinayaan ko siya mag-order para saamin. Habang naghinihintay kami ng order namin. Sa tuwing may papasok hindi namin maiwasan idescribe ang mga pumapasok. May iba kasi ang sweet akala mo'y mawawala ang kasmaa. May ilan naman pakiramdam ko nagdadabog base kasi sa mukha nakasimangot hindi lang pagbigyan ng boyfriend. Para kami iwan ni Gary natigil lang nang dumating ang amin order. Nagulat ako sa inorder ni Gary. Ano ito pang tatlong beses na namin kainin sa buong araw. Ang dami kasi inorder. Kahit naman ako magreklamo nakaorder na ang loko.

"Oh bakit binigay mo sa akin 'to."

"Mukha kasi gutom ka Gary?"

"Eh ,ikaw kasi ayaw mo pumili."

"Kumain ka na nga lang."
Tinawanan ko lang siya. Kumain na kami. Ang dami ko nakain. Pinagtawanan ko si Gary. Kahit na busog na siya. Pinilit niya ubusin ang ice cream. Ngyon nanghinayang ang loko. Balak ko sana ipabalot ibigay sa mga bata sa lansangan. Buti na lang pumayag ang may-ari. Tinira ko ang fried para sa mga bata. Inubos ko ang ice cream ay dahil matutunaw ito.

"Maya na tayo umuwi?"

"Bakit? May pupuntahan pa ba tayo?"

"Wala! Assuming mo talaga. Ikaw kaya magdrive na busog." Ang dami palusot ni Gary.

"Fine!" Napatingin ulit ako sa labas. Sobra ako nagandahan. Nasa second floor kami. Tanaw ang mga dumadaan na sasakyan. Ewan ko minsan hindi ko maiwasan magobserve sa mga taong sapaligid ko. Minsan tinatawanan ko sila palihim, minsan naman naiingit ako sa kanila. Na para bang na sa kanila na ang lahat.

"Hilig mo mag-imagination." Napalingon ako sinabi ni Gary.

"Nakatulala ka kasi." Tinawanan niya lang ako.

"Eh! Manahimik ka," Tinawanan niya lang ako. Ang ganda talaga ngiti ni Gary lalo na kapag labas ang dimple niya. Konti na lang mahahalikan ko na ito. Napatampal ako. Tangina ako pa ata maiinlove kay Gary. Malinaw naman na magkaibigan lang kami.

----------------------------------------------------------------------
C.R Restaurant gawa gawa ko lang po