Campus Idiots

Chapter 19: Kidnapped

Martin's POV:

-____-

"Huy! Tulog ka na naman dyan!"

Argh... Bakit ko ba katabi tong babaeng to?

Bakit ba ko lagi tumatabi sa kanya? Usually, tatabi ako sa mga magaganda.

Well, Angie IS also beautiful, pero natatarayan ako sa ugali nya.

Naging kaibigan ko lang din kasi to dahil palaban sya. Kahit yung mga may balak manligaw sa kanya, naghehesitate kasi mataray sya at napakagaling nyang magturn down ng lalaki.

And that is something na di ko pa naeexperience na klase ng babae.

Anyway, back to the scenario...

Ako: Bakit mo ba ako lagi iniistorbo sa tulog ko? -___-

Angie: Kasi ang tinutulugan mo ay panahon ng klase.

Ako: Eh sa nakakabore ang klase na to eh. Bakit hindi mo na lang ako pabayaan matulog dito? Di naman ako mapapansin kasi dito tayo nakapwesto sa likod.

Angie: Pag pinabayaan kita, ako ang sisisihin mo at sasabihing, "Bakit di mo ko ginigising. Alam mo namang mahina ako sa Math eh." Ayokong madramahan mo noh.

Ako: Grabe ka naman sakin.

Nagpull out agad ako ng kunwaring "oh so hurt" expression ko sa kanya. Binatukan nya lang ako silently.

Tapos nakinig na ko sa klase. Pero naisip ko lang...

Kahit medyo nakakainis ang mataray na to, may concern sya para sa iba. Dapat pala di ko pinapasakit ulo nito...

Angie's POV:

Katatapos lang ng classes namin. Sabay kami ng buong barkada sa pag-alis at sabay-sabay na kami magdidinner. So far, everything is normal, pero may isang unusual thing akong napansin. Tahimik lang si Martin sa klase kanina at nakikinig sya ng mabuti. Nagnonotes pa sya. O_O

May sumanib ata sa taong to. -__-

Ako: Oi... May lagnat ka ba?

Martin: Ha? o_O

Ako: Kanina kasi, sobrang tahimik mo sa klase. At parang di ikaw yung Martin na kilala ko.

Martin: What do you mean? Wala namang nagbago sakin ah.

Ako: Ngayon ko lang kasi nakita na nakinig ka sa klase, at nagnotes ka pa. Nakakapuzzle yang kilos mo.

He looked at me with the expression na parang may weird akong sinabi. Then, nung mukhang narealize nya yung sinabi ko, he lightly chuckled.

Martin: Yun ba? Well, I just thought na kailangan kong magpakagood boy kanina. Minsan na nga lang ako naging mabait eh. :)

Ako: Wow... I never thought in a million years that you would be a good boy. :P

Martin: Grabe ka naman. At tsaka ayoko na pinapasakit ulo mo. :)

Ako: Di ba hobby mo yun? -__-

Martin: Siguro di na. Kasi narealize ko na a beautiful girl like you doesn't deserve another headache from a stupid guy like me. :)

He flashed me his alluring smile.

I felt my heart beating twice as fast, and my cheeks... I feel them heating up. =__=

Tumalikod agad ako sa kanya. I don't want to give him the satisfaction na may epekto sya sakin.

Ako: Baliw... Yan ka na naman sa mga sad attempts mo sa pampipick up sakin.