My Brother Was My Boyfriend

MBWMB: Amnesia 3

-Lukes's P.O.V.-

Matapos kong ihatid si Yesha sa bahay nila dumiretso akong **** bar.

Naguguluhan kasi ako sa nangyayari. Napakaliit naman yata ng mundo para kila Yesha at Harry... hindi lang pala sa kanila pati narin sa akin.... sa aming lahat.

Nagulat ako ng matanaw ko si Adrian sa di kalayuan. Halatang lasing na lasing na sya. Tsk. Tsk.

"Hey. Lasing ka na. Tara hatid na kita sa inyo"

"Ikaw pala pare halik inooom tayo. Di ako lashhhing"

"Look at you. What happened?"

"Happened? Nothing happened. Letsh just shelebrate coz' I and Amethyst broke up."

Natigilan ako. Ganito na ba ang magiging buhay ng kaibigan ko?

"Cheersssshhhh" lasing na sya pero halatang hindi nya iniinda.

Gusto kong tanungin kung anong nangyari pero hindi ko ugaling alamin ang mga personal na buhay nila. Tulad ng kay Yesha at Harry, kung bakit sila ng break ay hindi ko nagawang matanong ni minsan.

Kaibigan ko si Adrian, oo mas matagal kong kaibigan si Harry pero tinuturing ko ng kapatid si Adrian. Lagi syang nasa tabi ko. Bromance pa kami. Natatawa nalang ako dahil minsan naging loner kaming dalawa. Yung walang nagugustuhan pero in just a snap eto na sya nasasaktan.

Kabaklaan man pero nasasaktan ako para sa aking kaibigan.

Malaki ang problema ko kasi habang lumalalim ang nararamdaman ko kay Yesha alam kong wala paring pag asa dahil hindi ako tanga para di mapansin na mahal pa nya si Harry. Pero ganito talaga pag nagmamahal ka. Siguro hihintayin ko nalang yung araw na masasaktan ako atleast ngayon masaya ako.

"Mahal ko 'yun e. Pero niloko akoo. Niloko lang maman nya ako." Nagulat ako sa sinabi ni Adrian. Imposibleng lokohin sya ni Amethyst mahal na mahal sya nun. "Nakita ko sya kasama yung lalaki nya. HA...HA...HA... siguro ito yung karma ko sa pangbababae." Naaawa ako sa kalagayan ng kaibigan ko.

"Pare tama na yan"

Parang wala syang naririnig.

"Pe-pero *hik* sa-sana di ganun ang gi-ginanti nya kasi mahal na mahal ko sya" pahinang pahina ang boses nya hanggang sa malagutan sya ng hininga este nakatulog lang pala.

"Kainis ka pare ako yung nagda- drama pero nakita kita naunahin mo ang kadramahan ko sa buhay" natatawang sabi ko at inalalayan ko na si Adrian papunta sa kotse ko para ihatid sa kanila.

"Tsk. Tsk. Parehas pa yata tayo ng magiging kahahantungan sa pag- ibig. Haha. Sana nandyan ka rin pare para sa akin"

Bromance ba? Ganito talaga kaming dalawa. Di kami showy sa nararamdaman namin bilang magkaibigan pero pinahahalagahan ko sya hindi lang bilang kaibigan kundi bilang kapatid.

"Kung kayo... kayo talaga, bahala na si kupido sa inyong dalawa. At ako bahala na muna akong magpakatanga habang wala pang lunas sa nararamdaman ko sa kanya"

Hinatid ko si Adrian at umuwi na sa condo ko.

Matapos kong maligo ay napagpasyahan ko ng matulog.

"Yeye. Wala ba talaga ako sayo?"

Alam kong sinabi nya na malapit na nyang maramdaman ang pagmamahal sa akin. Pero ngayon na nandito si Harry? Alam kong hindi na yun mangyayari.

Naaalala ko pa kung paano si tumingin kay Harry. Alam ko na yun Yesha alam na alam ko na.

ZzzzzzzzZzzzzzzzzzzzz

Monday.

-Yesha's P.O.V.-

Kringgggg~

Nasabi ko na bang dito na kami nakatira sa house nila Sean? Well kung hindi pa ay sasabihin ko sa inyong oo. Dito na kami nakatira.

Mas malaki ang room na ibinigay nila sa akin dito compare sa room ko sa bahay namin ni Mommy.

Naligo na ako dahil may pasok kami ngayon. Ayokong malate dahil Monday ngayon. May pamahiin kasi pag late ka raw ng Monday e late ka na buong week.

Bago lumabas ay chineck ko muna ako sarili ko sa salamin.

Okay naman.

Hahahahahahaha

Paglabas ko ng pinto ng kwarto dun ko lang napansin na may katapat pala ang kwarto ko na isa pang room.

Ennnnnk (door open)

O_______O

"Ah....e-eh" bakit katapat ko sya ng room.

Parang nabigla rin sya ng mapansin nya ako.

"O-oh. Aphrodite gising ka narin pala" nakangiting pahayag ni Sean.

Aphrodite? Ngayon nalang ulit may tumawag sa aking ganyan.

Tiningnan ko si Sean mula ulo hanggang paa.

Bakit naka uniform sya? At parang pang Anderson ang uniform na suot nya.

Hindi kaya?

"Hahaha. Look at your face. Hahahaha. Yeah sa Anderson narin ako papasok"

"Pa-paano?"

"Connections" nakangiting sagot nya.

"Let's go Aphrodite ayokong malate sa first day ko. Sa akin ka narin sumabay"

Tumango lang ako sa kanya at nauna na syang maglakad.

Magkahalong saya, lungkot, galit, panghihinayang ang nararamdaman ko.

Masaya dahil sabay kaming papasok at close narin kami. Malungkot dahil di na nya ako kilala.

Nagagalit ako sa sarili ko sa mga desisyong ginagawa ko na ngayon pinanghihinyangan ko.

Oo. Sayang.... dahil alam kong sya na, pero kailangan.

'Gumawa ka nalang ng new memories with him...... but memories bilang magkapatid na...."

Napangiti ako ng mapait.

"Ganito ka parin kaya sa akin kung malalaman mong ako ang dahilan ng pagkawala ng memorya mo?" Mahinang usal ko at pinahid ako luhang pumatak sa kanang mata ko. Matapos ito ay nagtungo na ako sa hapag kainan.

---------------------------
A/N: Guyseu mabagal ang UD ko ngayon because of our examinations, kelangang magreview at dahil finals na namin ay marami akong kelangan pang ipasa, sinisingit ko nalang talaga ang mai- update ang story na ito but one thing is for sure mag U-UD ako. Mga one to two chapters pero hahabaan ko nalang ang laman nito para di kayo bitin.

PS: Hindi ko rin kasi itong account mabuksan :3 Thankiee kay G na open sya ^_^