Hidden Queen

CHAPTER 15

Anica's POV

Whoa! Kinakabahan ako ngayon panu ba naman kasi ngayon na ang start ng training namin kaya nandito na kami agad sa training area ng Dorm. Magkadikit kasi sila.

/dorm/training area/dorm

Ganyan yung itsura, may daang papunta sa gitna. Basta magkakadikit sila.

"Good morning. So ngayon na ang start ng training niyo. May kasama akong mga Soldiers rin para turuan at payuhan kayo. Each group may isang soldier. Kung may tanong pa kayo, sa kanya niyo na itanong. And Sigmanians ako ang magbabantay sa inyo." Seryusong sabi sabay tingin samin.

"Let's the training begin! Proceed to your training areas now!" Sigaw niya habang nakangiti. Yung ngiting kahit maamo ang itsura pero masisindak ka parin. Basta may iba sa aura niya, ramdam mo kung gaano siya kalakas.

Umalis na ang mga Harlax Future Soldiers at tumungo sa mga areas nila samantalang kami, andito naghihintay. Hayst.

"Follow me. Sa ibang lugar tayo magtetraining." Seryusong sabi ni Sir Arland kaya sumunod na lang kami sa kanya.

******

Wow! Bat may ganito dito sa loob ng dorm? Nakakaamaze whoa! White lang ang nakikita mo tas maraming weapons na nakasabit sa ding ding. Parang walang katapusan to ah, ang init pa tas ang bigat sa pakiramdam. Dahil siguro mas malakas ang gravity rito.

"Okay. Bago sa lahat, gusto ko lang ipaalala sa inyo, use your brain and not your heart tuwing lumalaban. Minsan iyan ang kahinaan ng karamihan." Deretsong sabi niya sabay tingin samin kaya tumango kami sa kanya. Nakakapressure!

"And you Nics, may pag-uusapan tayo tungkol sa powers mo. Ready kana?" Nakangiting sabi sakin. Kaso parang may mali ?

"Opo." Tipid kong sagot tapos ngumiti ako sa kanya.

"Okay follow me at kayo naman, magtraining na kayo. Girls vs. Boys." Pagdaragdag niya bago kami umalis. Tinignan ko muna yung mga kasama, ang tatalim na ang tingin nila sa isa' t isa. Whoa! Seryuso ba sila?! Ngayon ko lang sila nakitang ganyan. Out of Place talaga ako! Hmpp !

******

Nandito kami sa isang silid na diko alam kung ano ang tawag nila rito. Inikot ko ang paningin at mahahalata mo na marangya at mayaman talaga ang may-ari nito. Maraming weapons na nakasabit sa dingding at may round table sa gilid nito.

"Maupo ka." Biglang sabi ni Sor Arland. Nilibot ko ulit ang paningin ko pero wala akong makitang ni isang upuan. Pinagloloko ba ako nito? Pero tila na sagot lahat ng tanong ko nang nagsalita siya ulit.

"Invisible chairs beside the round table." Deretsong sabi niya at nauna na siyang umupo. Nag-aalinlangan akong umupo kasi malay ko ba kung wala talaga. Epic fail kung ganun.

Tignan ako ng seryuso ni sir Arland kaya wala sa sarili kong umupo rin. High tech ata ang mga gamit rito. Ngayon ko lang napagtanto na marami pa akong hindi alam sa lugar na to. And that's what I need to know as soon as possible.

"Nics right?" Maikling tanong nito ngunit ramdam ko ang awtoridad sa boses niya.

"Opo." Nakangiting sagot ko.

"I wonder kung bakit dimo pa alam ang powers mo. I'm sure that your parents are both immortals like us, aren't they?" Wika niya habang nakatingin sa mga mata ko

Iba rin yung tono ng boses niya, parang nang-aasar? I think sinasadya niya talaga  ito. And yes, napepressure ako. But there is no time to show it. I think this is now the right time to show my real attitude. The old me, a fearless and Cold Anica.

"I don't know and I don't even care about them." Deretsong sagot ko at matapang na sinalubong ang tingin niya. Bakas sa mukha niya ang pagkabigla sa sinabi ko pero agad naman siyang bumalik sa dati.

--

I bacame cold and fearless one because of my parents. And yeah, they treated me that I'm like nothing, a nobody. Masakit mang isipin pero nasanay nako. And yeah, I admit binibigyan nila ako ng mga bagay na kailangan ko sa paaralan ngunit ni minsan diko naramdaman ang pagmamahal nila sa akin. Walang direksyon ang buhay ko noon, pero nung makilala ko siya. Nagkaroon ako ng dahilan para mabuhay pa.

Noon hindi ko magawang ipagtanggol ang sarili ko. Pero sa paglipas ng mga araw, napagtanto ko na kailangan ko na ding lumaban ulit, lumaban para sa sarili ko, sa mga mahal ko sa buhay, at lalo na kay Lax. Ang hirap palang umarte na okay lang ang lahat kahit tinatapakan na ang pagkatao ko ng iba. Hindi ko magawang lumaban dahil alam kong, ako ang magiging masama sa mata ng mga magulang ko. Ayaw kong maging pabigat sa kanila kahit alam kong di nila ako tinuring na isang anak.

I need to be strong again, I need to fight for those people who trust me. The sigmanians.

Walang magagawa ang pag-iwas sa mga problema, let's just face it !

--

"Hey-- are you listening?" Naiinis na tanong niya. Kaya tumango na lang ako.

"I don't know where you from but I'm warning you. Don't you dare to make a mess against us." Seryusong sabi niya or should I say, he said it threatingly. Hayst. Di ko talaga namalayan na naging ganito na ang usapan namin. Well I don't care and I'm not listening at him a while ago.

"Okay." Maikling sabi ko. Tatanayo na sana ako nang bigla niya hinawakan ang palad ko at tinignan ito ng nakakunot ang nuo. Pero di kalaunan ay parang nagulat siya bago tumingin sakin pabalik sa kamay ko. Weird.

"Metal power huh? Not normal." Nakangising sabi nito. Di ko maintindihan ang sinabi niya o kung ano man ang gusto niyang ipahiwatig. Hinila ko agad ang palad ko sabay talikod. Wala akong pake sa sasabihin niya.

"Metal manipulation, bending, melting, providing and controlling." Sabay sabay niya sabi. Bago ako umalis.

******

Mabilis lumipas ang araw. Ang mga kaibigan ko ang daming tanong sa mga nangyari kanina. Pero sabi ko wala, puro wala. Ang kukulit sa.

Humiga ako sa higaan ko at inaalala ang huli niyang sinabi.

'Metal manipulating, bending, melting, providing, and controlling.'

....

...

..

.

Itutuloy...