Geneva- Fiercer

14: Miguel or Not?

"God Zach, papatayin talaga ako ni Miguel sa ginagawa mo!"

Direkta kong sinabi sa kanya matapos niya akong kaladkarin papuntang bayan dahil ang akala ko ay sa malapit lang kami and now here we are, nasa sentro na kami at 6 na oras rin ang byinahe naming dalawa at kailangan pa talaga niya akong pagsinungalingan.

At kung makauwi na si Miguel at wala ako sa bahay tiyak ay isang malaking away na naman ito dahil sa ginagawa ko ngayon.

She rolled her eyes na parang naiirita dahil sa sinabi ko. "Can you just please stop thinking about Miguel getting mad if he found out .. bigyan mo naman sarili mo na magliwaliw pwede ba?"

"It is just .. ahh never mind." lumakad na lang ako at sinundan niya ako papasok ng isang mall. "Saan ba tayo ngayon?"

"I am famished. Wanna eat?" Anyaya niya sa akin at hinawakan ako sa braso at may excite sa mukha dahil nga sa siguro ay nagkasama na kami ulit sa wakas.

"Fine."

Ni relax niya ang sarili sa kinakain na sisig at isang box na pizza habang ako naman ay panay ang tanaw sa aking orasan at tinatanaw kung anong oras na ba. Mabuti na rin yung para akong baliw sa kakaganito kesa sa hindi ko mamalayan ang oras at maggagabi na pala, kundi ay alam ko na ang aabutin ko.

Nahalata niya akong panay ang tingin sa orasan.

"Chill ka nga Gev, promise iuuwi kita maya-maya at sinisigurado ko na bago pa man mag alas 7 ay nasa bahay ka na at maipagluluto mo pa si Miguel ng dinner." sabi nito ngunit nguya-nguya ang pagkain sa bibig.

Kinalma ko ang aking sarili. "Hindi iyon kakain sa bahay, he's busy daw ngayon at parang may ka-meeting na namn siya ulit."

Bigla siyang umismid at tumango na parang bata. "So, minsan mag-isa ka lang kumakain?"

"Yeah, but nagpapaalam naman siya ng maaga kapag hindi siya kakain sa bahay or if he's not coming home early." sagot ko.

Then tiningnan ko lang siya sa pagkakain niya and then ilang segundo na rin ang nakalipas ay tiningala na naman ako at may lungkot sa kanyang mga mata na nakatingin sa akin. I don't know how to react about it pero alam kong hindi na naman magandang tanong yan.

"By the way Gev, aren't you and Miguel planning to get baby again?" she paused. "I am regardless of what happened about Tristan?" she gaved me a serious stare on her last statement.

Ewan ko. Hindi pa rin naman kasi namin napag-uusapan ni Miguel, kahit ako hindi ko rin natanong ang pagbuo ulit ng anak sa sarili ko. The pain is still on me, how much more Miguel. Kaya ako na munang ipressure sa ganyang mga sitwasyon.

I don't want giving him false hope again na magkakanak siya because that time of losing Tristan was became a nightmare for me and for him. Ayokong mangyari ulit ang lahat dahil sa siguro ay pagkakamali ko- I didnt take care that too much. Pumaibabaw ang takot sa akin nang panahon na iyon.

"I don't know." tiningnan ko siyang puzzle ang mukha ko. "We haven't talked about that yet .. I don't want to open it yet." I answered with my weary eyes.

"Mabuti na nga rin na hindi nangbabae ang asawa mo, I mean nawalan siya ng anak diba. Kayo. May ganyang attitude kasi ang mga lalaki kapag ganyan lalo na pag wala kayong anak." sabi nito.

"I hope wala." hingang sabi ko.

And then ay pinako ko ang aking mga tingin sa paligid ng mall. Kinapa ko ulit ang relo ko at mga maaga-aga pa rin naman kaya hindi ko muna siya pinabilis sa pagkakain. And then ay tinanaw ng aking mga mata ang mga dress stall sa kabilang bahagi ng building.

Ilang buwan na rin akong hindi nakakapag shopping. Hindi naman sa sinabing wala akongp pera but I just I don't want to take time to do so or the other way around- wala talaga akong time para gawin because going outside is really prohibited.

And then, sa isang kislap ng aking mata ay nahagilap ko ang isang lalaki na nakatayo malapit sa stall na kanina ko pa tiningnan. Hindi ko masasabing nabigla ako but it's really Miguel who is standing. Pinikit at binuka ko ulit ang aking mga mata para tiyakin kung siya ba talaga nakita ko or hindi.

Siguro dahil lang sa kakaisip ko kay Miguel at sa bahay kaya ako nagkakaganito. Hallucinations, Paranoid maybe basta.

Tiningnan ko ulit ang lalaki na nakatayo sa stall nandoon pa rin ito. Nakayellow polo ito at nakamaong, samantalang ang suot kanina ni Miguel ay isang business suit kaya hindi si Miguel at mas lalong-lalo na na iba ang cut ng buhok.

Pero kung titignan mo talaga siguro siya sa harap ay si Miguel talaga. Nakatagilid kasi siya kaya hindi ko halos makita ang kanyang buong mukha pero anyong Miguel kasi siya.

"Hoy, anong tinitingnan mo?" Zach asked me nang mapansin ako siguro.

"Just nothing. Bilisan mo na lang ang pagkain." sabi ko sa kanya.

Hindi ko pa rin inaalis ang tingin ko sa lalaki. Gusto kong makita siyang humarap dahil gusto kong maliwanagan kung bakit magkapareha sila ng mukha nang asawa ko. At kung si Miguel nga ito ay bakit siya narito at ano ang ginagawa niya sa isang dress stall?

Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya kaya laking gulat ko ng makita kong si MIGUEL TALAGA SIYA nang humarap sa akin. Not the hair, not even the clothes but it is really Miguel. Lumakas ang kabog ng aking dibdib.

"MMIIGUUUUEEELLL!" malakas na tawag ko sa kanya at mabilis siyang sinundan dahil palakad na siya palabas nang humarap sa akin.

"Gev, wait. Saan ka ba pupunta?" pahabol na tanong sa kin ni Zach at tuluyan akong sinundan ng kaibigan.

Hinabol ko si Miguel dahil hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Siya talaga ang nakita ko at hinding-hindi ako nagkakamali, alam ko ang lahat-lahat sa kanya kaya sure na sure ako na talagang siya iyon. Pero bakit siya narito, bakit ang sabi niya ay sa trabaho lang siya ngayon?

"Sure ka ba talagang si Miguel iyon, baka namamalikmata ka lang Gev." hawak na ni Zach ang aking balikat nang tanungin ako nito.

"Oo Zach alam kong siya iyon kasi please bilisan natin ang paghabol."

Nakita kong lumiko ito sa may exit ng mall. Maya-maya pa ay may lumapit na babae dito. Hindi ko makita ang mukha ng babae dahil nakatalikod si Miguel sa akin at natabunan nito ang babae pero isa lang ang alam ko ngayon.

Nagtataksil ang asawa ko. Hindi ko gustong umiyak sa harapan ni Zach nang makita kong hinalikan niya ito sa labi. Nadurog ang puso ko nang makita iyon. Gusto kong puntahan silang dalawa pero mabilis akong napigilan ni Zach.

"Not here Gev. Not here." ani nito.