Geneva- Fiercer

19: The Cook

I was at the kitchen preparing for the ingredients since they've ordered me to cook for the dinner kaya heto ako ngayon at ginagawa ang lahat sa kusina.I left Miguel alone sa room because he wanted to sleep and so ako nalang ang bumaba rito sa kusina. He never helps me anyway and anything.

Habang ang dalawa naman ay hindi ko pa nakikita simula pa noong pagkatapos naming kumain. So since busy pa ako rito at wala akong kasama, I suggested myself to listen a music while preparing. Kaya hindi ko namalayan na may tao palang kanina pa salitang-salita sa akin.

Nagulat na lang ako ng bigla ay may kamay na nakapatong na nasa balikat ko at dahilan ng aking pagsigaw. It's Lucas standing straight beside me.

"Sorry, I didn't mean to .. scare you." he apologized at me.

Kinalma ko ang sarili bago pa ako makapagsalita. "No, it's okay. Hindi lang ako sanay na ginugulat."

Ngumiti siya sa kin. "So, what are you cooking?"

"Adobo. Miguel's favorite." I answered as I cut some of the red bell pepper into strip at siya naman ay nakatingin lang sa akin.

Hindi ko na gusto tuloy ang presensiya niya rito. I don't know there is this awkward between me and him and this was started last lunch when he kinda did that stare on me at kaya ngayon ay hindi ako halos makatingin sa kanya ng diretso.

"Haven't tasted that." he said in the corner.

I glanced at him surprisingly.

"Sorry, when Mom and I lived together, she just you know ordered some Chinese food, delivered pizzas.She hadn't cooked something .. She's always busy." then he told me everything.

Tumango ako sa kanya bilang sagot. Habang nakatuon ako sa aking ginagawang paghihiwa ng mga sangkap.

"Brother must have been so lucky to have you Geneva." -

I was amazed on how he completely mentioned my name. I mean, ganito pala pakinggan ang pagsabi ng pangalan mo mula sa taong hindi mo naman masasabing iniiwasan but there is just something on him na parang gusto kong iwasan.

Second, I don't know on how to react on the last statement he had just spoken. I don't know if Miguel was so lucky to have me or me to him, kung alam mo lang kung ano ang pinagdaanan ko sa kapatid mo.

"Thank you." matipid ko ulit na sagot.

Nahalata niya ang hindi ko masyadong pagsagot sa kanya. Kaya nagpaalam siyang hindi muna ako gagambalain dahil sa sa tingin niya ay busy ako or so he thought. Ako naman ay nabuhayan ng noong umalis na siya.

===

It was past 6 o'clock nang matapos akong magluto. I know everyone is hungry at mas lalo na si Miguel. Narito iyon sa kusina kanina para i check kong okay lang ba ako or what tapos non bumalik na rin siya sa kwarto dahil may meeting daw siya.

I was on cleaning the sick when someone entered the kitchen. It was Miguel again checking me up. At first hindi ko na pinansin na nandito na naman siya ulit dahil wala naman siyang ibang gagawin kundi tingnan lang ako at tapos doon aalis na.

"Miguel, after this. I'll take a shower tapos paghahain ko na rin kayo." I said na hindi tumitingin sa kay Miguel.

"It's okay."

Napalingon ako sa boses na pinagmulan. "Its ..okay. I'll prepare and set for the table."

It was him again. Lucas. Akala ko ba ay hindi na ito mangangambala pa dahil nga sa tingin niya kanina ay super busy ako kaya hindi ko alam kung ano na naman ang ginagawa niya rito.

"No. It's okay. Ako nalang. Ako ang nagluto eh .." sagot ko sa sinabi nito.

"You are Brenna visitor's. If ako lang ang masusunod hindi na kita papalutuin, you should be there together with Brenna, roaming around the beach and enjoying your stay here, right?" -

Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako sa mga sinabi niya or this is just his way to lessen the tense between us. Kanina ay halos konting mga salita lang ang binibitiwan niya ngayon naman ay pinapakomfortable niya ako sa lahat ng mga sinasabi niya.

And honestly, I found him interesting that my Husband Miguel. Miguel doesn't talk that much at siya naman ay iba- parang bangka niya lahat ang pwede niyang sabihin which made me amaze.

"I used to serve .. everybody. So don't worry Lucas .." I did mentioned her name as a replied on mentioning my name too when he did earlier.

"That's good of you." -

Pareho na kaming nakangiti sa isa'-isa nang bigla ay dumating si Miguel at nakarehistro ang pagtatakang mukha nito sa aming dalawa. Palipat-lipat iyon.

"What are you doing here?" Asal at bigla niyang tanong kay Lucas.

May ibig sabihin ba ang pagkatanong niyang iyon sa kakambal niya. I don't want to name the tone of the voice he just had, pero it sounded irritating and worried. Kunsabagay, they two weren't that really close because they both live in a separate ways.

"Ah Migz .." he called Miguel by his nickname. "Just telling your wife na kami na ang bahala sa pagliligpit dahil siya naman ang nagluto ng makakain natin sa hapunan." he explained with his smiling face painted.

Lumiko ang mukha nito sa akin na di magkamayaw sa galit ang titig. Gosh ! nagseselos siya sa kapatid niya? Hindi ako maaaring magkamali dahil alam ko ang titig na iyon.

"Just let her Lucas. Come and join me and Brenna around the beach." he commanded him.

Sumama ang lalaki ngunit binaling ang tingin sa akin. Ngiti lang ang binigay ko sa kanya.