Geneva- Fiercer

26: Home

Unang nahagilap ng aking mga mata si Brenna na nakahawak sa kanyang balikat at damdam nito ang lamig ng hangin kahit nakajacket ito. Nasa tabi nito ang aking asawang kahit nasa malayo pa ay tanaw ko na. I have known Miguel at alam ko kung ano ang tayo niya at kung ano ang mukha niya kung wala siya sa mood.

And now, he's stares on me are into something.

Kunsabagay sino ba naman ang asawang hindi magagalit sa iyo pag gumising ka nlang isang gabi na wala ka sa tabi niya at ang kasama pa ay ang lalaking kapatid mo?

It's 6'o clock late. Maagang-maaga pa ngunit lantad na ng aking mata at nang aking katawan ang sinag ng init ng araw at ang halong lamig ng hangin sa isla. At sa mga oras na ito ay alam kong nasa tamang lugar na ako- harapin sila at humingi ng paumanhin.

Nakatapak na ako sa baybayin at ang unang nahagilap ng aking mata si Miguel. Matalim ang mukha nito, masakit ang titig nitong nakatingin sa akin- ewan ko ba kung dapat bang umuwi ako o mas gugustuhin ko na lang na bumalik sa kalagitnaan ng dagat?

"Miguel, I .. I am so sorry." mabilis kong takbo kung saan siya naroroon.

But not, nakita kong nakakapit na ng mahigpit ang kanyang mga kamay sa aking braso at padabog-hila niya akong kinaladkad.

"Ganito ba ha Gev, ganito ang isusukli mo sa akin?"

"Hindi ko sinasadya." nagmamakaawa kong nakahikbi dahil sa sakit na ginagawa niya sa akin katawan.

Hindi ko namalayang mabilis na nakatakbo sa aming harapan si Lucas at inawat ang kanyang kakambal.

"It was all my fault Miguel, sinama ko siya, please don't hurt her." -

"Pwede bang wag kang makialam dito? !!!" mabilis siyang iwanaksi ni Miguel kung kaya't nabitawan ako nito at ang kapatid.

I saw Brenna crying. Kagaya ko ay natatakot rin ito sa anuman ang mangyari. Miguel's anger can do anything at pati ako ay natatakot sa anumang maaaring gawin nito. I wanted to tell her that I am so sorry for all that happened but wala akong lakas ng loob.

Babae rin siya at babae ako kaya alam ko ang pakiramdam sa kung ano ang iniisip niya. But I wanted to tell her na mali ang iniisip niya sa amin ng nobyo niya.

Binaling sa akin ni Miguel ang kanyang galit at ulit ay kinaladkad ako.

"Miguel, please let me explain." pagmamakaawa ko sa kanya. "Kung ano man ang iniisip mo, mali ka doon."

"What explaining that damn night happened when both of you." tiningnan si Lucas na ngayon ay akap-akap na ni Brenna. "Spent one night together, what do you think on how would I react on it, ha Gev?" galit nito.

"That's why I am here to explain to you what really had happened." -

"No more explaining. Whether you like it or not, we're going home." - kinaladkad ako nito papuntang bahay at halos ay mabibiak na ang buto ko dahil sa pagkapit nito.

Mabilis akong nasandal sa kama at nabanda ako sa may wooden part nito na natama sa aking likod kaya napadaing ako ng konti dahil sa sakit. Nakita kong papalapit na si Miguel matapos niya akong ihagis sa kama.

"Pack your things. We're leaving any moment from now." tumayo lang siya sa aking harapan at tapos ay umalis na sa aking harapan. "Any don't try to make any explanations cause I don't want hearing them."

"You're mad. I should be explaining." - I started the line. "We were just ta.. "

He ran fast towards me, grabbed my hand. "Stop it."

"But Miguel you have to trust me .."

Mabilis niyang naalsa ang kanyang kamay para sampalin ako ngunit isang malakas na mga katok an nagpahiwalay sa aming dalawa. I heard him gasps terribly like he's angry. Hindi pa siya nakakaabot sa pintuan ay bigla itong bumukas.

It's Lucas who knocked.

"What are you doing here!!!" sigaw ni Miguel sa kanya.

"Stop hurting your wife Miguel. I told you it was all my fault." - ani nito.

Nakita kong nakakuyom si Miguel at ganoon din ang isa pang lalaki. Hindi ako handa sa anumang rambol na mangyayari rito. So I stood up, told Lucas to just go outside dahil alam ko ang ugali ng asawa ko.

"Please Lucas. Don't come here. Just leave." - nagmamakaawa akong sabihin sa kanya ito.

But this guy is seems to be hard-headed.

"No. I am not going out. I carried you to all of these shits." aniya nito.

"Hindi ka dapat nakikialam dito Lucas, away mag-asawa ito." nakita kong si Miguel na handa ng makipag-away sa kapatid kaya nilapitan ko ulit si Lucas para paalisin.

"Please Lucas, Please." nakahawak na ako sa kamay nito. "Please."

He dropped my hands and held my hands instead. "I am not getting out without you."

"Ow-ow, what is that line of you Lucas, maybe you have forgotten that you are now talking to my wife." - mabilis na napahakbang si Miguel sa kanya para dapuan ng isang kamao sa bibig pero mabilis itong nasagang ni Lucas.

Halos nanlaki ang aking mata sa ginawa ni Miguel sa kapatid. Halos nadurog ang puso ko dahil sa akin nag-aaway sila ngayon. Nakita ko na lang na nagsusuntukan na sila.

I shouted. "Please stop. Miguel, Lucas. Please stop."

Nanginig na ang tuhod ko at buo kong katawan dahil sa mga dugong nasa kanilang mga mukha, pareho na silang sugatan at marami na ring basag na gamit sa loob ng kwarto. Gulong-gulo na ako sa lahat.

"Stop it now."

Mabilis silang nakalayo sa isa't-isa. Sabog na ang kanilang dalawang mukha.

"Gev, go to Brenna's room and stay there." ani ni Lucas.

"What?" mabilis na reaksiyon ng aking asawa. "She is my wife. Don't dictate her anything cause you don't own her. I own her."

"You're wrong Miguel. She isn't your wife and you really don't own her."

Sabay kaming napanganga ni Miguel sa sinasabi niya.