Geneva- Fiercer

32: A Baby

"Cooking dinner?"

Iyon ang tanong niya sa akin ng makita akong nakapasok sa kusina at bitbit ang isang kutsilyong pinatulis ko pa kanina. On the table were spices and pork meat and some cubes beef. Ang totoo hindi ko pa rin alam ang lulutuin ako dahil wala pa rin akong maisip.

"I don't know yet." wala akong maisip dahil ang nasa isip ko ay ang lahat ng sinabi ni Lucas kanina. Hindi iyon mawala sa isip ko. Babalikan niya daw ako, pagkatiwalaan ko daw siya. Para saan?

Pinalupot niya ang aking tiyan at beywang gamit ang kanyang dalawang kamay at inamoy niya ang aking buhok.

"How about having the dessert first, how's it?" - maapeksiyon na tono ng kanyang boses sa aking likod at nanginig ako dahil sa apeksiyon na iyon. Tumindig halos ang lahat ng balahibo ko.

"I am not on my mood." parang ito rin ang sabi niya sa akin kapag wala siyang ganang makipag-sex. "I am sorry, I mean .. I still have my hang-over. I don't feel well."

Akala ko ay kakawala siya sa kakaakap sa akin but he didn't. Instead he lets me face him and then I saw the smile on his face. "It's okay. Umaga na rin tayong nakatulog kanina. You're .. We're exhausted."

Ngumiti na rin ako sa kanya.

"So what do you want for dinner?" ako naman ang nagtanong sa kanya.

Kumuha siya ng malamig na tubig sa ref at nagsalin sa baso. Basong ginamit niya kanina. Pangalawang baso na rin niya niyon ng malamig na tubig. Halatang-halata na hang-over rin siya.

"Anything. I still love your cooking in any ways of dishes." - tumabi naman ito sa akin at tiningnan akong naghahanda sa mga sangkap na lulutuin.

Nagsalita na naman ito. "Gev. About what I said last night, believe me. I mean it. Really, really mean it."

Napahinto ako sa ginagawa at ngumiti ulit sa kanya. "Miguel, I always trust you. At kung nagbago ka man noon, I understand and you know what makes me happy, it is when these past few days you mad me feel how to be loved by you .."

Ginawaran nya ako ng matamis na halik sa labi. Nakokonsensiya tuloy ako, nandito si Lucas kanina at hindi ko man lang masabi sa kanya na nandito siya, dahil baka ano na naman ang mangyari sa kanilang dalawa.

"Thank you." matapos niya akong halikan.

====

We had the dinner past 8 and of course, hindi nawawala ang wine sa hapag-kainan. The dinner was great at habang pareho kaming naghahalakhakan ay huminto siyang bigla at hinawakan, pinisil ang aking kamay.

Our wedding ring were still on my finger. Hindi ko naman tinitanggal sa akin, ewan ko sa kanya kung tinatanggal niya ba ito o hindi. Bihira ko lang kasing natitingnan ang kamay niya dahil nas opisina siya lage o kaya naman ay busy siya.

"Gev, do you think it's time for us to make new Tristan again?"

Wait? Ano daw? Mabagal itong nagsink-in sa isip ko at noong naintindihan ko na ay ngumiti ako na halos ito na ang masasabi kong pinakamasaya kong ngiti.

"Yeah. Let's make a new baby." - ani nito.