Twenty Fifth

3 0 0
                                    

R A Y I A H   J I N

"Nahihibang ka na ba? Think Rayiah think" hawak hawak ni Drew ang braso ko palabas na ako sa safe house ng nahabol ako ni Drew.

"Try calling him first" tinuro niya ang cellphone ko na hawak hawak ko pala. My heart was pounding hard. Hindi ko alam dahil na rin siguro sa kaba.

Tiningnan ko si Drew. He wear his concern look. Bumalik kami sa inupuan namin kanina at I looked at my phone and dialed Kentzi's number.

"I'm wondering if you cared that much when we're together"

"Bakit mo naman yan natanong"

"Kasi masakit" tiningnan ko si Drew.

"Drew,kahit baliktarin ang mundo. Ganun na eh. Nangyari na ang dapat mangyari" totoo naman eh. Everything's over between us at kung umaasa naman siyang maibabalik pa ang meron kami then hindi na yun mangyayari. It will never happen. I just felt it,yung tipong ayaw mo na talaga, just friends.

"Alam ko. I know Rayiah, I just want to express myself kasi nakikita ko rin kasi na wala na talaga,I stopped hoping, but you can't blame me Rayiah, nasasaktan pa rin talaga ako kahit papaano"

Hinawakan ko ang braso niya.

"I'm sorry" nakita kong sinagot ni Kentzi ang tawag.

"Alam ko rin na may papalit na sa akin,so answer him" naguguluhan ko siyang tiningnan. Pero natauhan rin ako ng nakita ko ang phone kong umiilaw,umalis na rin si Drew.

"Hello?"

"Oh? Napatawag ka?"

"Naistorbo pa ata kita"

Teka ano nga ba ang sasabihin ko? Na tumawag ako kasi nag-aalala ako sa kanya? Pch. Kahit naman kasi anong deny ko nag-aalala talaga ako. I wouldn't run if I wasn't,right?

"Uh, no no actually. Bakit ka nga pala napatawag? Akala ko di mo na ako kakausapin ah"

Napatingin ako sa cellphone ko. And push the end button.

Sa tingin ko naman okay siya, bakit ko ipagpapatuloy ang tawag?

Naglakad na ako paalis pupuntahan ko na lang sila Ethan kahit andito pa rin yung kaba.

"Oh? Matapos ang run away session mo babalik ka?" Sabi ni Throy.

Inirapan ko siya.

"Wala ka na dun"

"If I know! Alalang alala ka kay Kentzi, to think na kalaban natin siya" tatawa tawa pa niyang sabi.

Napatingin kaming lahat sa kanya.

"He's still a good friend Throy,he helped Rayiah a lot in so many things,kaya wala na doon ang katayuan natin sa trabaho"

Wow? Ganun na rin ba sila ka close ni Kentzi at nagawa niyang ipagtanggol si Kentzi sa kakilala na namin for almost 9 years.

"Nakalimutan mo na ba Ethan, work is work walang kaibigan kaibigan sa trabaho"

"Then if that's what you really believed in Throy,umalis ka na lang tutal pinagtaksilan rin naman tayo ni Jina diba?"

Hindi ko na alam kung ano ba talaga ang maaari kong gawin sa dalawa. I know Ethan is in the state of depression while Throy,I don't know ano ang pinaglalaban niya.

"Problema mo ba Ethan? Iba naman to,Jina was forced. Ginawa niya yun para mubuhay ang mahal niya sa buhay wala kang karapatang paalisin ako sa tabi ni Jina! You know what? Dapat nga ikaw yung wala dito!"

Napatayo na si Throy at binagsak pa ang laptop ko sa upuan. Kung masira talaga yan mapapatay ko talaga ang Throy na iyan!

"Teka nga! You're getting personal in here! Baka naman masobraan na iyan, di ba kayo nahihiya? Nag-aaway kayo talagang sa pagkamatay pa ni Jina!?" And there you go! Umeksena na rin si Drew.

Hinayaan ko sila bahala sila magsuntukan jan,tsaka ko na lang sila paghihiwalayin kapag nagsuntukan na, at least kapag mapigilan ko na sila nun,matatauhan rin naman sila nun.

"Alam mo! Ethan ikaw lang palagi! Ikaw ikaw, while I'm here at her side always!"

Kumunot ang noo ko. Ano naman ito? Love triangle? The F? Gumaganun na rin pala sila?

"Sana umalis na kayo ni Rayiah! Alam mo? She's hurt! Sobra tuwing nakikita kayong dalawa! Kaya umalis na lang kayo" he even pointed at me.

"Wait, Throy ha, bakit mo ako sinsali sa walang hiyang love triangle niyo" Wag talaga kasi sa oras na yun baka mapatay ko siya kahit magkaibigan na kami for many years. Nah. Hindi ko na lang siya papatayin I'll punch him na lang at least matuto siya sa leksyon niya.

"Totoo naman Rayiah nakakatawa nga eh,ako kay Jina,si Jina kay Ethan si Ethan at Drew sa iyo. Hanep lang noh? At ikaw? Si Kentzi. Forbidden love kamo, oo nga pala manhid ka kasi binalewala mo lahat ang feelings ni Drew at kay Ethan"

My hand turned into a fist.

"Shut up Throy! Shut up!sino ka ba sa akala mo para pagsalitaan kami mg ganyan? Intindihin mo kasi! Ang pag-ibig hindi yan naibibigay kahit kanino na may gusto sa iyo, hintayin mong dumating yan sa iyo!"

Talaga? Nakapagsalita pa ako ng ganito sa kanya? Tungkol sa pag-ibig? Nakakatawa naman yun, kanina lang sinabihan ko pa si Mama na stupid ang pag-ibig.

Narinig kong tumawa ng mahina si Throy.

"As in? Alam mo pala ang salitang pag-ibig Rayiah? Cold ka hindi ba? Manhid,cold ano pa ba? Nag-aastig astigan kahit hindi naman?"

"Throy" pagpigil ni Drew.

"No Drew, let him let him talk,gusto niyang dumaldal edi ,LET HIM!"

Nanlilisik na ang tingin ko kay Throy. At galit na tinitingnan siya ni Ethan habang nag-aalalang namang tinitingnan kami ni Drew.

"Tao pa rin naman ako Throy,in case you forget"

"Excuse me,Maghintay na lang kayo sa lobby, ilalabas rin namin ang mga resulta,wag kayong mag-alala" sulpot ng nurse.

Kung di pa talaga siya tumigil siguro eh,nagsuntukan na kaming apat dito.

K E N T Z I

"Sino yan!?yung girlfriend mo ba? Akin na yan!" Sigaw ni Jackson isa sa tauhan ni Johnny.

"Edi kunin mo!" I said and throw the phone outside the car.

I stayed cool. Because I know kung hindi dadating si Raymond to help me,I'm gonna die.

To be continued...

She is The Mafia's Secret AgentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon